Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1965, Blaðsíða 22

Um
öryggis
mál
Það fer ekki milli mála að Norðmenn eru ein
mesta siglingaþjóð heims. Miðað við stærð þjóðar-
innar og auðæfi, er verzlunarfloti þeirra mestur í
heimi og í stöðugum vexti. Reynsla þeirra á út-
gerð og siglingum er því mikil, hagsýni og fram-
takssemi athyglisverð, enda víða viðbrugðið. Eng-
inn efi er á því, að okkur íslendingum væri um
margt hollt að hafa hliðsjón af framkvæmdum
Norðmanna í útvegsmálum, ekki síst um alla hag-
kvæmni og spamað í rekstri. Um útgerð skipa,
veiðiskap og annað sem að því lýtur, gildir það
sama um iðnað og búskap, þ.e. að einhver afgang-
ur verði þegar upp er staðið, en ekki það að veiða
sem mest, hvað sem það kostar, ef verulegur hluti
aflans verður verðlítill af fyrirhyggjuleysi eða
GóS lýsing er frumskilyrSi til aS tryggja öryggi viS
vinnu í myrkri.
Þegar gólfplötur í vélarúmi hafa veriS teknar upp, er nauS-
syn aS girSa opiS meS kaSli til aS fyrirbyggja slys.
vanhirðu. Talið er að þetta brenni alltof víða við í
okkar svo mikilvæga útvegi.
Norskir útvegsmenn og sjómenn horfa fram á
við, gera sér far um að kynna nýjar leiðir í vinnu-
hagræðingu og öryggismálum. Þeir hafa um nokk-
ur ár, á vegum útvegsmanna, haldið mót fyrir yfir-
menn kaupskipaflotans, þar sem þeimogfulltrúum
útvegsmanna gafst tækifæri til að ræða vandamál
og veilur í stjóm skipanna, og leitað úrbóta, sem
byggist einkum á gagnkvæmu trausti og sam-
vinnu. Hefir þetta gefið góða raun.
Þeir stofnuðu fyrir nokkrum árum, eða 1960,
nefnd manna, sem þeir kalla „Skipsfartens utvalg
til fremme av sikkerheten om bord.“ Eru í nefnd-
inni fulltrúar bæði frá útvegsmönnum og fagfé-
lögum sjómanna. Árin 1962—1964 hefir nefndin
safnað gögnum um öll tjón, sem orðið hafa á mönn-
um á þessu 3ja ára tímabili, hvernig slysin hafa
borið að höndum, og af hvaða orsökum. Til dæmis
urðu 6235 slys árið 1964 á 1500 norskum skipum,
sem eru í utanlandssiglingum. Eru það rúmlega
4 slys á hvert skip að meðaltali. Einn þriðji þess-
ara slysa urðu á hvíldartímum sjómanna og í land-
leyfum. Þetta eru nú ekki svo mörg slys, mundu
margir segja, en þau eru samt of mörg, því sum
voru mjög alvarleg. Að sjálfsögðu er ýmislegt
gjört til þess að slysin komi ekki fyrir, en óefað
mætti fleira gera í því efni, segir nefndin í skýrslu
sinni.
Þá segir í skýrslunni: Mörg slysanna hefðu ekki
komið fyrir, hefðu menn t.d. notað hlífðargleraugu,
260
VlKINGUR