Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1967, Blaðsíða 1
EFNISYFIRLIT
Á tímamótuni
Örn Steinsson
Svipast um í heimi fiskanna
Jón Jónsson, jiskijrœóingur
Af blöðum minninganna
Hallfreður Gu'ðmundsson
•
Togarasmíði frá sjónanniði skipa
teiknarans
Þýdd grein
Si
bls.
71
74
80
84
ijomanna,
ííaáiJ
VIKINGUR
/ /
Utycfantli: Jurnianna- o<j Ui.'iliniannaiambantl J)sfandá
Ritstjórar: Guðm. Jensson áb. og Öm Steinsson.
V V T V '_
( XXIX. árgangur. 3.—4. tbl. 1967
‘OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
3.—4. tbl. 1967
Örn Steinsson:
Síldartunnur og aðrar tunnur 88
GuSfinnur Þorbjörnsson
•
Bátar og formenn í Vestm.eyjum 92
Jón Sigurðsson
•
Með Langjökli til Kennedyhöfða 94
Björn Ólafsson
í návígi við dauðann, framli.saga 102
G. Jensson þýddi
Hrollvekjan 110
Guðfinnur Þorbjörnsson
Frívaktin o.fl.
•
Forsíðumyndin sýnir síldartunnuna og
skemmtilegt umhverfi. Sjá grein Guð-
finns Þorbjörnssonar um síldartunnuna
inni í blaðinu á bls. 88.
Ljósm. Snorri Snorrason.
Á TÍMAMÓTUM
Jdjónitm nal) ítttíi)
VÍKIIMGUR
Dtgefandi F. F. S. í. RitBtjórar: Guð
mundur Jensson (áb.), örn Steinsson
Ritnefnd: Ólafur V. Sigurðsson form.
Röðvar Stcinþórsson, Ármann Eyjólfs
son, Henry Hálfdansson, Jón Eiríksson
Halldór Guðbjartsson, Hallgrímur Jóns
son. Blaðið kemur út einu sinni í mán
uði og kostar árgangurinn 250 kr. Rit
stjórn og afgreiðsla er að Báragötu 11
Reykjavík. Utanáskrift: „Víkingur," Póst
hólf 425, Reykjavík. Sími 1 56 53. Prent
að í Isafoldarprentsmiðju h.f.
VÍKINGUR
Senn líður að kjördegi. Við
göngum fram og krossum við
þá, sem við viljum fela vel-
ferð okkar, atvinnumál og
hag allan næstu fjögur árin.
Stjórnmálaflokkarnir eru
byrjaðir orustur sínar, og
andlit flestra frambjóðenda
eru komin í ljós.
Fæðing frambjóðenda í
framboð virðist á ýmsan hátt
hafa orðið styrð að þessu
sinni og harðvítugar deilur
uppi innan allra flokka milli
þess mikla ,,úrvals“ af mönn-
um, sem girnast að fá að sitja
kalda bekki Alþingis.
Vissulega mætti ætla að
þjóð, sem á jafnmikið af fórn-
fúsum heiðursmönnum á
stjórnmálasviðinu og við,
væri ekki á flæðiskeri stödd.
Auk þess sem heiðursmenn-
irnir skirrast heldur ekki við
að vinna fyrir fólkið og ætt-
jörðina, þótt kaupið fyrir það
sé ekki meira en einföldkaup-
trygging vélstjóra á mótor-
bátspung.
En er það nú svo, að menn
raunverulega sækjast eftir
framboði til Alþingis ein-
göngu af kærleika til manna
og ættjarðar? — Ég læt því
ósvarað, hins vegar skulum
við ekki loka augunum fyrir
því, að á Alþingi er geigvæn-
leg hagsmunabarátta háð og
fer hún ekki alltaf eftir fræði-
kenningum stjórnmálaflokk-
anna.
Frá þessu sjónarmiði séð er
ekki sama hvaða menn sitja
á Alþingi, enda þótt komnir
séu inn fyrir áhrif sérstakra
stjórnmálakenninga, sem
menn geta komið sér saman
um að telja réttar.
Þetta er öllum sennilega
ekki ljóst, en verður áþreifan-
legt í samskiptum við Alþingi,
þegar málum þarf að koma
fram sem eru sérmál ein-
stakra stétta eða hagsmuna-
hópa.
Það er því mjög áríðandi að
sem flestir hagsmunahópar
eigi sína fulltrúa á þingi og
að valdamöguleikar þeirra
séu sem jafnastir, svo að hið
margumtalaða lýðræði fái að
njóta sín.
71