Náttúrufræðingurinn - 1960, Blaðsíða 39

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
91
Hrossaþari ('Laminaria digitata).
Líkist mjög kerlingareyranu, en er þó smávaxnari venjulegast.
Leggurinn er 6—60 cm á lengd, sívalur, stundum flatvaxinn ofantil.
Blaðið er breitt og langt (50—200 cm), og margklofið af öldugang-
inum í mjóar ræmur. Tegundin er mjög breytileg. Við brimasamar
klettastrendur vex afbrigði af þessari tegund við fjörumarkið og allra
efst í djúpgróðurbeltinu. Afbrigði þetta er afar fast á steinunum.
í sjóleysu innfjarða vex annað afbrigði með afarbreiðu blaði,
óskiptu eða klofnu í tvennt. Leggurinn er sívalur að neðan, en
nokkuð flatvaxinn að ofan, oftast nær gildastur kringum miðju og
27—50 cm langur. Blaðið er 50—70 cm á lengd og allt að 70 cm á
breidd. Afbrigði þetta vex í 2 til 10 faðma dýpi á Vestfjörðum og
Austfjörðum.
Aðaltegundin algeng meðfram allri ströndinni.
7. œttbálkur. Fucales.
Stórvaxnar plöntur. Án ættliðaskipta. Rýriskiptingin fer fram við
myndun kynfrumanna, svo að kynliður verður enginn. Gró mynd-
6 7 9
13. mynd. Æxlun bóluþangs. 1 þverskurður gegnum hólf (konceptakel) með
egghirzlum. 2 egghirzla með hárfrumum umhverfis. 3 laus egghirzla nieð 8 egg-
frumum. 4 eggfrumurnar losna og berast út í sjóinn. 5 þverskurður gegnum hólf
með frjóhirzlum. 6 nokkrar frjóhirzlur úr hólfinu. 7 frjófrumurnar losna og
berast út í sjóinn. 8 eggfruma með mörgum frjófrumum umhverfis. 9 okfruman
búin að skipta sér og ný planta að byrja að vaxa. 1 og 5 lítið stækkaðar, hinar
rnikið. (Bonnevie og Nordhagen).