Náttúrufræðingurinn - 1960, Blaðsíða 40

92
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
ast engin. Frjóhirzlur og egghirzlur myndast margar saman í kúlu-
laga hólfum (konceptakel) niður í þalinu og opnast þau út á yfir-
borðið. Hólfin eru mörg saman og mynda svokallaðan frjóbeð á
greinarendanum, sem oft er uppblásinn. Frjóhirzlur og egghirzlur
myndast oft hvorar á sinni plöntu (sérbýli), eða þær myndast á sömu
plöntunni (sambýli) og þá stundum meira að segja í einu og sama
hólfinu. Frjóhirzlur og egghirzlur losna í heilu lagi og berast út í
sjóinn. Þar fyrst losna frjóin og eggin og frjóvgunin getur farið fram.
FUCACEAE: Ascophyllum (1), Fucus (4), Pelvetia (1).
FUCACEAE. Þangœttin.
Allstórar íjöruplöntur. Þalið greinist ekki í blað og legg, en er
margkvíslað, þykkt og leðurkennt. Rætur ókvíslaðar, eins og kúft
flaga að lögun.
a) Glögg miðtaug í öllum þalgreinum.
c. Með blöðrum utanmeð miðtauginni.
1. Blöðrurnar litlar, hnöttóttar, oftast tvær og tvær, sín hvoru megin
við miðtaugina.
Bóluþang (Fucus vesiculosus).
2. Blöðrurnar, stórar aflangar og óskipulega settar.
Skúfaþang (Fucus inflatus).
cc. Engar blöðrur.
1. Frjóbeður einkynja.
o. Þalgreinar ótentar.
Afbrigði af bóluþangi.
oo. Þalgreinar tentar.
S a g þ a n g (Fucus serratus).
2. Frjóbeður tvíkynja.
o. Frjóbeður liérumbil hnöttóttur, þalgreinar oft undnar.
Klapparþang (Fucus spiralis).
o. Frjóbeður hérumbil hnöttóttur, þalgreinar oft undnar.
Skúfaþang (Fucus inflatus).
b. Engin miðtaug i þalgreinum.
o. Frjóbeður einkynja, stórar, aflangar blöðrur i miðjum þalgrein-
um. Allstór jurt, vext í þangbeltinu.
K 1 ó þ a n g (Ascophyllum nodosum).
oo. Frjóbeður tvíkynja, engar blöðrur. Lítil jurt, vex i klettum i
flæðarmáli.
Dvergaþang (Pelvetia canaliculata).