Náttúrufræðingurinn - 1961, Síða 33

NÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN
181
4. mynd. Töflunefur. n. Séður neðan frá. b. Séður ofan frá,
3 samfestingar. (Úr: Hvad finder jeg pá stranden).
an út til næstu stranda meginlandsins. Frá Hollandi fluttist hann
til Danmerkur árið 1934, og er nú mjög útbreiddur við vestur-
strönd Jótlands. Þykir hann hinn versti vágestur bæði þar og ann-
ars staðar; liann festir sig sem sé á ostru- og kræklingsskeljum og
blátt áfram kæfir dýrin með því að hrúgast hver ofan á annan.
En hvernig hefur töflunefurinn komizt til íslands? Mín tilgáta
er, að hann hafi borizt á ostruskel, sem kastað hefur verið fyrir
borð af einhverju skipi í Faxaflóa (en ostran er matskel, eins og
margir vita).
Sem stendur tel ég ekki rétt að veita tegund þessari íslenzkan
borgararétt, enda vafasamt, hvort hún getur lifað og tímgast í ís-
lenzkum sjó.
Sævarlubbi (Torellia vestita).
Kuðungur þessi, sem telst til kataættarinnar (Trichotropidae),
fannst á s. 1. ári á 2 stöðum, eitt eintak í hvorum stað: við Vest-
mannaeyjar og við Papey Au., á síðarnefndum stað
tekið úr ýsugörnum, það eintak var fullvaxta: 11,5
mm á hæð og 9 mm á breidd og var hýðið alveg hár-
laust, útlit skeljarinnar benti til þess, að tegundin
liafi verið lifandi, áður en hún varð ýsunni að bráð.
Aftur á móti var eintakið frá Vestmannaeyjum nokknr
yngra og með alhærðu liýði og er það útlit í fullu
5. mynd.
Sævarlubbi.
(G. O. Sars).