Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1965, Blaðsíða 12

Náttúrufræðingurinn - 1965, Blaðsíða 12
6 NÁTTÚ RUFRÆÐINGURINN þeim. Þegar komið er upp í I jöruna, er eins og rauðþörungarnir liaii ekki lengur brúk fyrir rauða litinn. Siilin eru að vísu rauðleit, en fjörugrösin, sem vaxa olar, eru miklu fremur brún eða grænleit, og þegar komið er í ferskvatnið, er rauði liturinn alveg horfinn, eins og Lemanea sannar l)e/.t. Lemanea er raunar ferskvatnsþchtingur, sem aldrei vex í sjó, en unir sér be/.t í straumhörðum ám og lækjum og sækir jafnan á þá staði, þar sem straumþyngst er og vatnið skellur á af miklu afli. Hún er straumsækin og er að því ieyti öfug við llestalla grænþör- unga, sem fælast straum. Má vera að í þessu speglist hið upprunalega eðli hennar sem fjöruplöntu, j>ví sjaldan mun lygnt í fjörum. Af þessum eiginleika höfum vér og dregið hið íslenzka nalii plöntunn- ar, straumtogi (straumlagður, straumlokkur). Tegundir al þessu kyni eru algengar um Norðurálfu, svo og í Norður-Ameríku og líklega víðar, einkum jx> tegundin Lemanea fluviatilis L. en hún getur orðið um 10 cm ;í lengd. Líkami straumtogans er jrráðlaga, eða réttara sagt rörlaga. Á rör- inu eru með vissu millibili smáhnúskar og finnast j)eir greinilega ef strokið er eftir þræðinum, og oftast má greina J)á með berum aug- um. Verður þörungurinn þannig eins og liðskiptur (nódíur og inter- ncidíur). í hnúskum þessum eru karlkyns æxlunarfærin, anþeríðurnar. Kvenkyns æxlunarfærin myndast innaní rörinu, annaðhvort á sömu stöðum og anþeríðurnar eða á milli þeirra. Þau kallast karpógóníur og gróin, sem hér myndast að frjóvgun lokinni kallast karpcisporar eða karpógró. Þegar gróin J)roskast fylla þau rörið upp að mestu og getur það J)á tekið á sig nokkuð óreglulega lögun. Af gróunum vex eins konar forkím, eins og flöt flaga á steininum, en upp af forkíminu vaxa lyrst I jölmargir, óreglulega greinóttir þræðir, sem hver er aðeins ein sellubreidd. Þræðir þessir líkjast ;i engan hátt sjálfum Lemaneu-þráðunum, sem áður var lýst, og J)ví voru J)eir fyrrum taldir sérstök tegund og töldust til annars kyns, cr kallað var Chantransia. Nafninu er haldið ennþá og Jaræðir þcssir kallaðir chantransia-stig J)örungsins. Chantransia-stiginu fjölgar kyn- laust, með svokölluðum mónósporum en J)eir eru þó mjög sjaldgæfir hjá Lemaneukyninu. Bráðlega leysast Chantransiu-þræðirnir upp og
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.