Náttúrufræðingurinn - 1933, Qupperneq 4

130
N ÁTTÍTRUPK
nema allra fremst — eru svartir í oddinn. — Fremstu flugfjaðrirn-
ar eru talsvert ljósari — grárri, en þær sem ofar eru á vængnum,
Á innanverðum vængnum og í axlarkrikanum er fiðrið stálgrátt.
Á samanlögðum vængjunum (eins og t. d. er fuglinn situr) ná
vængbroddarnir talsvert út fyrir stélið, (þ. e. eru sýnilega lengri).
Stélfjaðrirnar 18—20 að tölu eru alldökkar, grámóleitar með breið-
um hvítum jöðrum og hvítar í endana. Búkurinn neðanverðar aftan
endaþarms og þakfiðrið bæði ofan og neðan á stélfjöðrunum er
Höfuð af akurgœs. (Eftír Alpheraky).
hvítt. Nefið er dökkt, næstum svart ofantil, gulrautt þar fyrir
framan, en nöglin framan á nefinu (efraskolti), er suört. Á neðra-
skolti nær gulrauði liturinn oft talsvert lengra aftur eftir, en ofan
á nefinu. »Tennur« í efri skolti 20—25 (30). Fætur gulrauðir, klærn-
ar svartar.
(Jngir fuglar (á 1. ári) af þessari teg. eru talsvert frábrugðnir
fullorðnum akurgæsum að lit; á höföi og hálsi, ber talsvert á mó-
gulum blæ á fiðrinu, einkum aftan í hnakkanum. Á bakinu eru þeir
talsvert ljósari á lit en fullorðnar akurgæsir og við nefrótina ofan.
á nefinu, vottar ekkert fyrir hvítum lit á fiðrinu.
Að stærðinni til gengur þessi gæs einna næst stóru-grágæsv
en mun þó að jafnaði naumast verða eins stór. Lengdin er talins