Náttúrufræðingurinn - 1935, Side 3

NÁTTÚRUFRÆÐÍNGURINN
III
Náffúruíræðingurinn
firnm ára.
NáttúrufræcSingurinn byrjaði aS koma út á öndverðu árinu 1931,
einmitt um það bil, þegar kreppan var að skella hrammi sínum á landið.
Það var því varla von, að sól skærra vona skini yfir vöggu hans, og eigi
held eg, að marga hefði langað til þess að kaupa hlutabréf í „fyrirtæk-
inu“. En nú hefir Náttúrufræðingurinn sigrast á erfiðleikum þeirra fimm
verstu ára, sem yfir landið hafa gengið, síðan að bækur og rit fóru að
þrífast. Þegar þetta hefti er komið í yðar hendur, heiðraði lesari, þá er
Náttúrufræðingurinn orðinn fimm ára gamali. Hann hefir þegar hlotið
allmikla útbreiðslu, en ætti þó að fara miklu víðar en hann gerir. Mér er
kunnugt um, að hann á hvaðanæfa miklum vinsældum að fagna, og má
teljast undur, hve vel honum hefir verið tekið, og hve vel hann hefir
þrifizt, þegar þess er gætt, að hann er skapaður í hjáverkum örfárra
manna, hve önnur tímarit virðast eiga erfitt uppdráttar, og hve fólkið
er fátt. Og þó hafa kaupendur Náttúrufræðingsins orðið að þola óeðlilega
langa bið eftir sumum heftunum, en þau hafa þó komið, þó seint væri,
og nú getur ritið byrjað á næsta fimm ára skeiðinu.
Ástæðan til þess, að Náttúrufræðingurinn hefir mætt þeim vinsæld-
um, sem raun er á orðin, er að mínum dómi þessi:
1. Hann hefir valið sér viðfangsefni, sem almenningi var kærkomið
að fá fróðleik um: Hinn angandi, blæfagra gróður, hinn fjölbreytta
dýraheim, jafnt og meistaraverk hinnar dauðu náttúru.
2. Hann hefir gert sér far um að færa lesandanum hvaða efni, sem var,
í þeim búningi, að hverjum yrði auðskilið.
3. Hann hefir verið eins vandaður að öllum frágangi, og frekast hefir
verið mögulegt, og loks,
4. Hann hefir reynt að bregðast aldrei því trausti, sem velunnarar hans
hafa sýnt honum frá byrjun. Þeir hafa haldið tryggð við hann, og
hann hefir haldið tryggð við þá. Hann hefir ekki minnkað, né orðið