Náttúrufræðingurinn - 1948, Qupperneq 34

176
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
um. Nákvæmlega var rannsakað, í livaða röð tegundirnar breiðast
út yfir ógróna jörð. Á mörgum stöðum fundust nokkrar sjaldgælar
tegundir, t. d. Bryoxiphium norvegicum, Tayloria lingulata, Plagio-
thecium pulchellum og Mesea triquetra.
5. Stöngulplöntur. — Ernil Haclac. — Útbreiðsla hinna ceðri
plantna bæði á hálendi og láglendi var rannsökuð með sérstöku til-
liti til jökullausra svæða á ísöld. Á Kaldadalssvæðinu fundust meira
en 200 tegundir. Tvær þeirra voru áður óþekktar á íslandi. Sam-
kvæmt bráðabirgðagreiningu eru þær Equiselum scirpoides (smá-
vaxið eski) og Carcx binervis („tvítaugastör").
6. Skógar. — Karel Kafíák. — Gróðurfélag skógmarkanna (þ. e.
liæðartakmarka skógarins) var rannsakað með sérstöku tilliti til lofts-
lags, einkum vinda. — Auk þess teiknaði Kaííák nákvæmt kort af
nágrenni tjaldbúðanna til afnota við hinar bíóklímatólógísku rann-
sóknir.
7. Blóm. — Fr. Horavka. — Rannsökuð var líffræði blómanna
(blómhlutanna) á þessum plöntum: mýrasóley, blágresi, flagahnoðra.
flagasóley, naflagrasi, alurt og gullbrá. Mest áherzla var lögð á
rannsókn þeirra breytinga, sem verða í blóminu til undirbúnings
frævuninni. Atlmgað var samræmi milli blómgunar annars vegar og
míkróklíma og makróklíma liinsvegar. Frjóvgunartilraunir voru
gerðar á nokkrum plöntum. Rannsóknir á sjálffrævun voru gerðar
á 40 tegundum. Við rannsóknir þessar kom í Ijós, að mýrasóleyin
íslenzka er sérstakt kyn, og verður því síðar lýst.
II. Dýrajrœði
8. Vatnadýr. — V. Landa. — Öll stöðuvötn, tjarnir og lækir á svæð-
inu voru nákvæmlega rannsökuð. í efni því, sem safnað hefur verið,
verður athugað vaxtarlag og líffæragerð dýranna, og af árangrinum
verður reynt að draga ályktanir um dýralandafræði. Rannsökuð var
líffærafræði sjö vorflugutegunda og líffræði vatnamaura og þráð-
ormaættkvíslarinnar Gordion.
Sníkjudýr fugla voru athuguð með aðstoð Z. Kluz fuglafræðings,
einnig sníkjudýr fiska.
Safnað var dýrum í laugum.