Náttúrufræðingurinn - 1951, Blaðsíða 15

Hálidán Björnsson:
Gróður og dýralíf í Esjufjöllum
Gróður í Esjufjöllum er fremur lítill eins og vænta má, í fjöllum
svo langt upp á jökli, en allmargar tegundir er þar að finna.
Er gróðurinn aðallega sunnan í miðfjallarananum (eystri fjall-
raninn, sem nær lengst til suðurs). Þar eru nokkuð stórar gróður-
brekkur og nokkuð vestur eftir fjallinu að sunnan.
Gróður finnst einnig víðasthvar annars staðar um framanvert
fjallið.
Ber mest á víðitegundum í Esjufjöllum, grávíði, loðvíði og gras-
víði; grastegundum nokkrum t. d. blásveifgrasi, fjallasveifgrasi,
fjallafoxgrasi. lógresi og túnvingli o. fl. tegundum. Krækilyngog blá-
berjalyng fundum við þar. Á krækilynginu var mikið af litlum
óþroskuðum aldinum. Einn einirunna fundum við i Esjufjöllum.
Var hann austarlega í miðfjallinu á litlum hól. Var hann furðu
þroskalegur.
í nyrzta fjallarananum eru allmiklar gróðurbrekkur sunnan á
móti líkt og í miðfjallinu. Eru þar flestar tegundirnar að finna er
vaxa í miðfjallinu. Þar fundum við rauðstörina, en hún fannst ekki
í miðfjallinu.
Ingimar Óskarsson, grasafræðingur, hefur gert okkur þann nrikla
greiða að nafngreina allmargar plöntutegundir úr Esjufjöllum, sem
við höfum sent honum.
Eftirtaldar plöntutegundir eru allar fundnar í Esjufjöllum 28. og
29. júlí 1950, nema mosasteinbrjóturinn og fjallakobbinn. Þær teg-
undir fundust 13. júlí 1943. Fjallakobbinn var ákvarðaður af Stein-
dóri Steindórssyni, grasafræðing.
Við gátum því miður ekki athugað útbreiðslu hverrar plöntuteg-
undar eins og æskilegt hefði verið, vegna þess að við höl'ðum svo
skamma dvöl í Esjufjöllum, og verður eftirfarandi plöntulisti að-
eins þurr upptalning á plöntutegundum þeirn, sem við fundum þar.