Náttúrufræðingurinn - 1952, Qupperneq 15

HVERFJALL
125
7. mynd. Keilan á botni Hverfjalls og hryggurinn suður úr henni. Séð frá austri. —
The inner cone of Hverfjall seen frotn E. — Ljósm. S. Þórarinsson.
á innveoo jurn gíg;sins, einkum innan á norðurvegjgnum, og er þar
hægt: að fylgja túffundirlaginu í grunnum skorningum allt frá gíg-
barminum og niður undir botn. fi. mynd er tekin í slíkum skorning,
nokkru ofar en miðja vegu milli botns o°- brúnar. Þessi mynd svn-
ir, að túffið er greinilega lagskipt, og: eru lösfin 0,0—10 sm bvkk.
Skiptast á lög með mismunandi þvkkt, en heildarlega séð virðist
ekki munur á þykkt laganna ofantil oíj neðantil í gígvegs-junum. f
dýpstu skomingunum innan á N- og NA-vesg er hægt að mæla halla
túfflaganna, og er hann mjög reglulegur, en minnkar nokkuð eftir
því, sem neðar dregur. í skorningi innan á NA-vegg mældist mér
hallinn um 30° í 70 m hæð frá gígbotni, en f 40 m hæð var hallinn
um 25°. Innan á N-vegg var hallinn einnig um 30° í 70 m hæð og
baðan upp úr, en um 25° í 40 m hæð, og í 20 m hæð mældist mér
hallinn um 20°, en þar var nákvæmri mælingu ekki við komið. Að
því er bezt verður séð, hallar lögunum eins til allra átta í gígveggjun-
um, og hvergi hef ég séð neitt misgensi í lögunum. Hvergi hef ég
heldur fundið móberffshúð innan á skálarvesgjunum, er hallist eins
og hlíðin. í túffinti ber mest á nórösum kornum úr brúnsvörtu
basaltgleri. 2—10 mm í þvermál (frá grjóna- upp í rúsínustærð), og
er utan á þeim flestum örþunnt lag af duftfínni, grábrúnni ösku.