Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1953, Síða 10

Náttúrufræðingurinn - 1953, Síða 10
4 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN hlíðum Rauðfossafjalla og Litlhöfða, flæddu um vestanverða Kringl- una og stífluðu hinn forna farveg Helliskvíslar milli Sauðleysna og Rauðfossa. Þá hefur myndazt stórt stöðuvatn ofan við hraunhaftið, sennilega lónað yfir alt flatlendi Kringlunnar. Smám saman fylltist lón þetta af sandi og leir, sem lækir báru i það, einkum úr Mógils- höfðum og Rauðfossafjöllum. Meðan á uppfyllingunni stóð, mun lón- ið löngum hafa verið afrennslislaust á yfirborði, því að vatnið hefur mjög sigið í hið gropna berg í botni þess og inn í hraunstífluna. En þar kom, að hvort tveggja þéttist af leirgruggi fjallalækjanna og vatnsborðið hækkaði, unz út af flóði vestur yfir hraunþröskuldinn. Það afrennsli varð upphaf að nýrri Helliskvísl. En í þann mund var lónið að mestu upp fyllt og orðið að marflötum aurum og leirum. Þó er Löðmundarvatn enn eftir af því. Smám saman svarf hin nýja Helliskvísl sér gilskoru í hraunið. Við það ræstist lónsstæðið fram, leirumar urðu þurrlendi, og einnig þar komst áin í nokkurn veginn fastan, gmnnan farveg, sem hún fylgir enn, sums staðar milli brattra bakka, og brýtur nú niður hið lausa set lónsstæðisins. Hin sömu hraunflóð sem stífluðu Helliskvísl undir Sauðleysum mnnu áfram til norðvesturs út í gegnum Svalaskarð. Áin rennur sömu leið, víðast eftir hraunstraumunum og hefur sums staðar grafið sér dálítið gil í þá. Segir nú ekki af henni fyrr en þar, sem áður hét Lambafit, skammt vestur frá Hrafnabjörgum. Þar á fitinni var fyrmm fastur áningarstaður Landmanna i lamba- rekstrum inn á Kringlu á vorin. En ekki hefur verið áð þar í slíkum ferðum síðan 1912, því að vorið eftir kom þar upp eldgos og allt gras- lendið hvarf undir hraun. Með þessu eldgosi hefst nýtt hrakninga- skeið í ævi Helliskvíslar. Fyrir gosið á Lambafit 1913 rann Helliskvísl norðvestur yfir fitina, síðan norður um hið breiða hraunum þakta sund milli Hrafnabjarga og Valafells og loks norðvestur í Tungnaá rétt ofan við ferjustaðinn „á Haldinu'T. Þannig er Helliskvísl sýnd á uppdrætti Björns Gunn- laugssonar, og þessa leið má enn rekja farveg hennar, sem nú er þurr og raunar orðinn óglöggur á köflum. Allur sá farvegur liggur um hraun, og hann er mjög lítið — víðast sama og ekki neitt — niður grafinn, enda hefur áin ekki mnnið þessa leið mjög lengi, í mesta lagi fáeinar þúsundir ára. Sá farvegur, sem hún hafði þar áður, hefur legið einhvers staðar vestar, ef til vill skemmstu leið af Lamba- 1) Á rangæsku merkir hald hlaðna rétt eða aðhald, þar sem reka má að og handsama fé. En þarna við Tungnaá er það orðið ömefni.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.