Náttúrufræðingurinn - 1969, Qupperneq 7

Ndttúrufr. — 39. árgangur — 1. hefti — 1.-48. siða — Reykjavih, maí 1969
Ingimar Óskarsson:
Korsíka, eyjan fagra
Eyjan Korsíka, senr liggur undir Frakkland, er staðsett á Mið-
jarðarhafi. Hún liggur í hásuður frá Genúa-flóa á milli 43° 42' og
41° 21' n.br. og milli 9° 31' og 8° 32' a.l. Rétt sunnan við hana er
eyjan Sardínía, og er aðeins 15 km breitt sund, Bonifacio-sundið, á
milli eyjanna. Korsíka er 183 km á lengd og breiddin 84 km. Strand-
lengjan öll er 700 km, og flatarmál eyjarinnar 8722 km2. Tala
íbúanna er innan við 300 þúsund.
Eftir eyjunni endilangri liggur ljallgarður og vestur úr honum
hálendisgreinar. Hæstu fjöllin eru Monte Cinto, 2710 m á hæð,
og Monte Rotondo, 2625 m. Inn í vesturströndina ganga flóar,
svo sem Porto-flói, Ajaccio-flói og fleiri, og að norðan er Sankti
Florent-flói. Við llóa þessa eru víða góðar hafnir. Aftur á móti
er austurströndin ekkert vogskorin, þar er því algert liafnleysi. Á
eyjunni ríkir þægilegt Miðjarðarhafsloftlag, því að hafvindar draga
úr mesta hitanum. Meðalhiti ársins er 17—18 stig og loftraki næg-
ur. Hvað gróður snertir, þá er mest af því landi, sem liggur lágt
og enn er ekki búið að rækta, vaxið lágvöxnu eikarkjarri, svo-
nefndri steineik. Svona land nefna eyjarskeggjar makis. Á þeim
stöðum, þar sem ræktun er í góðu lagi, er jarðvegurinn frjór.
Mikið er ræktað af hveiti og rúgi, svo og ýmsum suðrænum aldin-
um. Einnig er töluverð baðmullar- og silkirækt. Kvikfjárrækt er
mikil. Og sardínu- og ostruveiðar eru töluvert stundaðar. Höfuð-
borgin er Ajaccio. Nú orðið er aðaltalmálið ítalska.
Það er margur maðurinn, sem heimsækir Korsíku, til þess að
njóta fegurðar eyjarinnar. Fyrir dýra- og grasafræðinga er þar
margt að sjá og skoða. Sé siglt að norðvesturströnd eyjarinnar á
björtum vordegi og stelnt til borgarinnar Calvi, verður manni út-