Náttúrufræðingurinn - 1969, Blaðsíða 13

NÁTT Ú RU FRÆÐ I N GU RIN N
7
5. rnynd. Barrmeisa.
skógurinn og er botngróður hans lágvaxið kjarr. Margar fururnar
eru fallega vaxnar, en gallinn er, að ekkert er hirt um að grisja
skóginn. Ef eitthvert tréð sýkist, fær það að eiga sig, þar sem ein-
hver stormhviðan hefur lagt það til hinztu hvíldar. í furuskóg-
inum er töluvert fuglalíf. Þar unir taumigðan sér vel, því að hún
grefur liolur í feyskin furutré og verpir þar. Aðrar tegundir fugla,
sem halda sig í barrskóginum, get ég nefnt: barrmeisu, krossnef,
glókoll og skógfeta. í hálendi eyjarinnar vex töluvert af beylti,
annaðhvort út af fyrir sig í sérstökum lundum eða innan um fur-
una. í þessum blendingsskógi vex alpafjóla með ákaflega litsterk-
um blómum, kröftug tegund af jólarós, sem kennd er við Korsíku
(Helleborus corsicus), og fingurbjargarblóm, sem margir kannast