Samvinnan - 01.03.1965, Qupperneq 6

Glóðarsieikíng
(Grilisteiking)
Glóðarsteiking iærist óðum í
vöxt. Það koma stöðugt nýjar
tegundir á markaðinn aí glóö-
artæxjum t. d. útiglóð (bar-
becuei, pönnur meö glóðarrist
í lokinu, bökunarofnar með
gióðarrist og sérstakir glóðar-
ofnar sem aðaiiega eru notað-
ír tu gióóarsteikingar. Ná-
Kvæmur ieiðarvisir á að íylgja
hverju tæki og óiium sem vilja
ná góðum árangri ber að iesa
hann vei og hagnýta sér þær
upplýsingar sem seljandinn
geiur. Þar er m. a. geiinn upp
nm og steikingartími matvæi-
anna.
Kostirnir við glóðarsteikingu
eru aö íæðan steikist við sér-
staka hitageisla, innrauða
geisia (infraröde stráler), en
peir geislar hafa lengri bylgju-
iengd en venjulegir ljósgeisl-
ar. Ofninn er hafður opinn
eða hálfopinn til að gufa eöa
reykur hindri ekki eðlilega
skorpu. Snögg purrhitun veld-
ur því að skorpan myndast
fljótt og fæðan verður safa-
meiri og bragðbetri en við
venjulega steikingu. Og síðast
en ekki sízt að lítil eða engin
fita er notuð við steikinguna.
Einfaldasta og elzta aðferð-
in við glóðarsteikingu var við-
höfð af forfeðrum okkar, þeg-
ar kjötið var steikt á teinum
yfir opnum eldi eða stór kjöt-
stykki — oft heilir skrokkar —
látnir á tein og snúið yfir
opnum eldi eða glóð þar til
steikin var tilbúin. Tók þetta
oft fleiri kiukkustundir.
Útiglóð.
Útiglóð er auðvelt að búa til
úr múrsteinum, sem hlaðið er
upp í ferhyrning, þó ekki of
þétt svo að hæfilegur trekkur
geti myndast. Viðarkol eru
notuð sem eldsneyti, en ofn-
grind eða sérstakir teinar eru
festir milli múrsteinanna hæfi-
lega. langt frá eldinum, fyrir
matvælin meðan steikt er.
Útiglóð er einnig hægt að
kaupa og flytja með sér út í
garð eða í ferðalög. Dálitlu
spritti er hellt yfir kolin um
leið og kveikt er í þeim. Ath.
að steikja ekki fyrr en glóð
hefur myndast og pensla rist-
ina með matarolíu, þá festist
síður við hana.
Steikingartími er lengri en í
raf magnsglóðartækj um.
Á þannig glóð er ekki gott
að steikja feitt kjöt t. d. flesk,
en aftur á móti kjúklinga,
minni kjötstykki, buff, kóte-
lettur, kjötsneiðar, pylsur, lif-
ur, fisk heilan eða sundur-
skorinn, kartöflur, brauð o. fl.
Ef penslað er með olíu (mat-
arolíu) meðan steikt er verð-
ur að gera það varlega svo að
fitan drjúpi ekki niður í glóð-
ina. Áðurnefndar fæðutegund-
ir er einnig ágætt að steikja
í málmpappír, en þá verða
pakkarnir að vera fremur smá-
ir. Snúið stykkjunum oftar en
við venjulega steikingu til að
brúningin verði jöfn. Ath. að
slökkva á glóðinni áður en
gengið er frá henni. Hreinsið
glóðartækið vel eftir notkun
og sé það geymt úti, er höfð
plasthlíf yfir því.
Hafið í huga að því aðeins
er hægt að glóðarsteikja að
glóð sé fyrir hendi. í útiglóð-
inni koma hitageislarnir neð-
an frá en í pönnunni, bökun-
arofninum og glóðarofninum
er sérstök glóðarrist í loki
pönnunar og lofti ofnanna, sem
oftast er föst eða lítt hreyfan-
leg. Kveikt er á ofninum
nokkrum mínútum áður en
steiking hefst.
Sumir ofnar hafa mismun-
andi stillingar en aðrir aðeins
eina og þá er því sem steikja
á komið fyrir mismunandi
langt frá glóðinni eftir steik-
ingartíma og stærð. T. d. á fegl
eða kjötvöðvi að vera neðar í
ofninum en fiskstykki eða
kótelettur.
Panna með glóðarrist
Nýlega kom á markaðinn frá
Westinghouse rafmagnspanna
með glóðarrist í lokinu. Pönn-
una er hægt að nota sem
venjulega rafmagnspönnu. Þá
er innstungan látin í pönnuna
sjálfa. Á þannig pönnum er
gott að steikja kjöt og fisk í
litlum eða stórum stykkjum og
er sérstakt hitastig ákveðið
fyrir hverja tegund matvæla.
Einnig er ágætt að steikja í
fljótandi feiti t. d. fisk eða
franskar kartöflur og baka
bæði ýmiskonar ofnrétti og
minni mótkökur t. d. tertu-
botna.
Þegar glóðarsteikt er í nönn-
unni er innstungan sett í iok-
ið og opnað fyrir ventil 1 lok-
inu svo að loft komist að. Það
sem steikja á, er síðan sett á
rist sem fylgir pönnunni.
Þessar pönnur virðast einkar
hentugar fyrir lítil heimili.
Glóðarofnar. (Grillofnar).
Þeir eru mismunandi að
stærðum og gerðum. Flestar
tegundir eru einungis ætlaðar
til glóðarsteikingar en til eru
ofnar sem einnig steikja á
venjulegan hátt, sjóða og baka.
Við glóðarsteikingu er ofnun-
um hálflokað með gegnsærri
hurð svo auðvelt er að fylgjast
með steikingunni.
Ofnunum fylgir rist með
skúffu en í venjulegum bökun-
arofnum er ofngrindin notuð
og ofnskúffan höfð neðst í ofn-
inum til að taka á móti citu
og vökva. (Klæðið ofnskúff-
una með málmpappír, þá er
auðveldara að hreinsa hana).
Steiking á teini.
Teinninn er notaður þegar
steikt eru t. d. stór kjötstykki
eða fuglar. Hann er þræddur
i gegnum endilangt kjötstykk-
ið sem er síðan fest með kjöt-
göfflum sitt hvoru megin og
komið fyrir á sérstakri grind.
Teininum er ýmist snúið meö
handafli eða sjálfvirkur mótor
er festur í breiðari enda teins-
ins og snýst hann þá með jöfn-
um hraða. Mótornum fylgir oft
Glóðarofn. Að neðan: Algeng áhöld, sem notuð eru við glóðar-
steikingu, talið frá vinstri: mótor, tvöföld rist, grind, sem not-
uð er þegar steikt er á teini, gafflar, sem notaðir eru í sam-
bandi við teininn og mjóir teinar. Neðst: gataplötur fyrir mjóu
teinana og steikingateinn.
6 SAMVINNAN