Andvari - 01.01.1903, Qupperneq 88

82
hétum. Móra fellur í Hagavaðal og hefur verið reynt
að veiða par með netum, sem iögð hafa verið við ár-
ósinn. Annars er veiði ])essi yíirleitt lítil og bætir víst
ekki um, að firðirnir eru margir grunnir mjög og mik-
ið af sel í þeim víða og á eyjum og skerjum úti fyrir
fjörðunum og er það ætlun manna þar, að veiðin mundi
vaxa, ef selnum væri eytt eða stuggað burtu.
Við Patreksfjiirð veiðist bæði bleikja og urriði nokk-
uð í Sauðlauksdalsvatni, Vatnsdalsvatni ogósunum hjá
Örlygsbiifn, einnig i Mikladalsá bjá Geirseyri og i sjó
við Eyrarnar (o: Vatneyri og Geirseyri).
I ána bjá Selárdal við Arnarfjörð gengur nokkuð
af bleikju, sem er veidd lítið eitt. Eg sá nokkuð af
bleikjuseiðum í ánni. Annars er litið um silungsveiði
við fjörðinn.
I Dýrafirði gengur dálítið af silungi í Sandaá og
og sömuleiðis i árnar, er falla i Önundarfjörð, og er
það helzl bleikja, er lifir mest á marflóm. Er hún veidd
lítið eitt' (í Önundarfirði).
Þá eru talin belztu silungsveiðivötnin á Vestfjörð-
um og má af ])essu, sem sagt befur verið, sjá, að sil-
ungsveiðin þar er ekki mikilsverð. Við bana bætist
þó nokkuð af silungi, sem veiðist í sjó, i lagnet eða
fyrirdrátt. Silung verður víða vart við í sjónum í fjörð-
unum, eins og ])egar er drepið á; einna mest kringum
bvalveiðastöðvarnar, þar sem hann legst að binu mikla
æli, sem þar er á boðstólum; en lítið er bann veiddur
þar. Mest cr veilt af honum í Bolungarvík með fyrir-
drætti við sandinn. Þar voru veiddir um 800 silungar,
ílest bleikjur (birtingar), dagana áður en og kom þang-
að. Hæna menn silunginn þar að sandinum með því
að bera gamalt, maðkað fiskslóg í sjóinn. Við Eyrina
á Isaíirði og við Seljalandsós við Pollinn veiðist dálítið;
eg sá ])aðan 1—2 pda urriða og bleikjur nýveidd. I