Spegillinn - 01.12.1947, Qupperneq 17

SPEGILLINN
197
Hafta- og fjárfestmgarannáll
Anno MCMXLVII
Fræðaþulir og vísendamenn hafa nefnt þetta ár ið fyrsta
innar síðari herleiðingar. Hófst, sem mörg önnur og flest þó,
með almennilegri innanslæmsku og höfuðverkjum, en þó sér-
deilislega í inum stærri stöðum, svo sem Reykjavík, Blöndu-
ósi og Höfðakaupstað, en þar höfðu menn haft ölheitur mikl-
ar um áramótin. Hlutust af væringar óklénar og fengu valds-
menn engu um þokað, er vald þeirra reyndist lítið. Um þrett-
ánda jóladag götvar borgmeistari Reykjavíkur jólatré Kobba
bílstjóra utan borgarmúranna; sér haug þess enn í dag og
er sorphaugur. Fékk landið nýja og betri regeringu í önd-
verðum februario og vóru á höfuð vi. Gaf regering sú út mörg
loíorð um íhelslátt dýrtíðargláms, er legið hafði sem farg
eitt eður landplága á mannfólkinu, en efndir urðu óríflegar.
Kölluðu þjóðhöggvingar regeringu þessa landráðamenn, og
þótti til sanns vegar færa mega, er þeir réðu landi öllu. Stol-
ið vi tylftum skammstykkja í Keflavík suður og sló felmtri á
landslýð allan, er menn óttuðust nýja sturlungaöld, en hún
kom þó eigi fyrr en síðar á árinu, sem enn segir. Obitus vest-
an hafs A1 Capones, er mestur hefur þótt fyrir sér af síns
stands mönnum þar vestra. Hóf ungur brugg og innflutning
strangbýrs og annars mungáts, en sá næringarvegur var þá
í inni mestu niðurníðslu, þar til er A1 hóf hann til vegs og
virðingar með aðstoð göngumanna sinna, er gangsters nefn-
ast þar í álfu. Hlóðust brátt á A1 margskonar trúnaðarstörf,
sat í hreppsnefnd Flóríduhrepps xv ár, en oddviti x ár og
sýslunefndarmaður jafnlengi. Var einnig heiðurslimur áfeng-
isvarnarnefndar hrepps síns — boðinn á alþjóðaþing bind-
indismanna, en fór ekki. Sálaðist áður en hann yrði kosinn
í Hallgrímsnefnd. Þar um eigi meira.
Almennileg prestaekla um land allt, og höfðu xvi köll kall-
að forgefins, á öndverðu ári. Hófust orðræður meðal valds-
manna um að snöggsjóða fróma menn en ólærða til þessara
starfa, en framkvæmdir urðu engar. í þess stað haldnar al-
mennilegar prestastefnur fyrir land allt og líflegir sóknar-
nefndarfundir í Reykjarvík, hvar klerki var brugðið um
kettarí, en þó eigi brenndur, er bensínskömmtun var þá um
land allt. Berast bréf frá dönskum út hingað; höfðu áður
þegið gjafaböggla marga utan héðan, en nú var sá ljóður á
orðinn, að bögglar þessir innihéldu minna tóbak en áður, og
stöfuðu af því skrif þessi, en þau vóru öll hin dreissugustu,
svo sem danskir plaga. Létu landsmenn hart mæta hörðu og
heimtuðu Grænland aftur af dönurn. Hálf tylft íslendinga
heiðruð og krossfest af Svíakóngi, þeirra merkastur Guð-
laugur Rósinkrans, en hinir aðrir ómerkari. Almennilegar
kosningar til Alþingis í Garðaríki, sem einnig er nefnt
Rússíá. Var það að ágætum haft, að einn frambjóðandi, Jós-
ep Djúgasvili úr Georgíukötlum, hlaut öll atkvæði í kjör-
dæmi sínu og nokkur fleiri þó. Var þó aðeins skósmiðs sonur.
Heimsókn matvælaráðherra Breta á flýgildi út hingað; þustu
fyrirmenn til fundar við hann um miðja nótt, hlaðnir ket-
skrokkum og öðru lostæti. Um þær mundir varð landið einn-
ig fyrir heimsókn töframanns eins ramfornesks utan úr þeim
inum stóra heimi (danmörku), dáleiddi hann menn og konur
með þeim ágætum, að allir liðir þeirra stirðnuðu og máttu
ýmsir ganga til hvílu með hendur á hnakka. Tillaga Jónasar
um legsteina yfir vii skáld þjóðarinnar, er látizt höfðu úr
hungri í hesthúskofum og þaðan af óveglegri híbýlum. Skyldu
steinar þessir gervir úr guðjónspússi. en sú steintegund er
nú frægust hérlend. Hlaut þetta þó eigi samþykki Alþingis,
er þingheimi þótti nóg um ábata Guðjóns og frama á öllum
sviðum, svo vel meo innlendum sem erlendum. Reist fiskiðju-
ver við Reykjarvík á Hólmsgarði. Er fiskurinn þar plokkað-
ur, saxaður, soðinn og kryddaður, en undirmálsfiskur pakk-
aður inn í Arf Islendinga, áður en hann er til útlanda skikk-
aður. Þótti þetta að vonum in mesta framför, en áður hafði
allur fiskur verið hertur eða ýldur og olll magaslæ asku í
löndum pápiskra. Húsbrot á Siglufirði noröur, er þak á mjöl-
skemmu einni nýrri og dýrri féll niður með braki. Kenndu
sumir snjóþyngslum en aðrir Áka, er fyrir þessu hafði ráðið
og þótti meira hugsa um fálkurútgerðir en hag og síld almúg-
ans. Stofna bakarar rúgbrauðsgerð á samvinnugrundvelli;
kemur þaðan stórt hundrað þrumara á mínútu hverri og
truflar starfsemi Veðurstoíunnnr, en hún sendi stjóra sinn
í vesturveg á þessu ári, til úrbóta inum gressilega rosa á
Suðurlandi. Kom fyrir ekki og hröktust töður bænda, til stór-