Spegillinn - 01.01.1966, Blaðsíða 27
Ur
borðkróknum
— Desember-reikningurinn í mat-
\ö) ubúðinni var rúmar sjö þúsund
krónur, tilkynnti frúin formálalaust, dag
iii kkurn í öridverSum janúar.
— Hver andsk. var hann svona hár?
varð mér að orði.
- Þú verður að atiiuga, að þarna
í eru þrjú ný læri og citt hangið, tveir
hryggir og einn frampartur af hangi-
keti, nú og einir tveir ölkassar, svo eitt-
hvað sé nefnt, sagði frúin.
- Ekki höfum við étið kjöt og drukk
ið öl fyrir sjö þúsund krónur urn jól-
in, fjandinn hafi það, sagði ég.
— Nú, hérna er reikningurinn, þú
getur athugað hann, ef þú heldur að
ég hafi keypt einfivern óþarfa, sagði
frúin nokkuð hvatskeytislega og henti
í mig reikningnum.
— Ég átti nú ekki beinlínis við það,
góða, en sjö þúsund krónur eru tals-
vert miklir peningar, og manni finnst
skemmtilegra að vita hvað keypt hefur
verið fyrir þá, sagði ég og fór að glugga
í reikninginn.
— Góði, borðaðu áður en J)ú ferð að
stúdera reikninginn, sagði frúin.
— O, ætli það taki því að brjóta mik-
ið heilann um hann, hann verður hvort
sem er varla lækkaður héðan af, sagði
ég.
Þáð er eins og vant er, þú heldur
alltaf að ég kaupi einhver ósköp af ó-
Jíarfa til heimilisins, sagði frúin, og ég
fann, að hún var í þann veginn að æsa
sig heldur betur upp.
- Svona, svona, kona, ég er ckkert
að bera Jrér á brýn neina óráðssíu. Ekki
átt ])ú sök á dýrtíðinni, eða hvað?
■— Eg hefði haldið ekki, sagði frúin
mun rórri.
— Hefur enginn rafmagnsreikningur
komið enn J)á? spurði ég.
— Nei, hu, ætli þeir séu ekki að
reikna út hækunina á rafmagninu, sagði
frúin.
— Það á ekki að koma nein hækkun
á fyrra árs eyðslu, held ég, rafmagnið
kvað eiga að hæka frá áramótum að
telja, sagði ég.
— O, Jreir hafa einhver ráð með að
hagræða Jrví, ekki trúi ég öðru, anzaði
frúin.
Ég lét þeirri ályktun ósvarað, enda
var ég byrjaður að lesa leikdóm um
Mutter ourage i Mogganum.
— Skelfingar mistök eru Jretta altaf
lijá honum Rósinkransi, sagði ég upp úr
leikdónmum, - nú kolfellur þetta fína
stykki líklega bara fyrir klaufaskap.
— Það er svo sem eftir öðru, sagði
frúin, áhugalaust.
— Nei, hugsaðu þér bara, það er
búið að finna upp meðal við timbur-
mönnum, sagði ég upp úr Þjóðviljan-
um.
— Það var ekki vonum fyrr, kannski
sumir komist þá fram úr í tæka tíð á
sunnudagsmorgnana til þess að sækja
mjólkina, sagði frúin spotzk.