Spegillinn - 15.12.1971, Síða 13

,,Ég var ekki svona. Mér er minnistœð hin röggsamlega og ákveðna afslaða mín gagnvart
viðskiptamönnum Samvinnubankans. “
Enda tókst mér fjandi vel, þegar Nató-
istinn tók mig á hvalbeinið um daginn.
Það var nú annars meiri dónaskapur-
inn, sem drengurinn sá sýndi mér
frammi fyrir alþjóð. Enda lofaði Magn-
ús mér að líta til hans við fyrstu hentug-
leika. Vitneskja er vald, ef þú hefur
hana um rétta manninn, sagði Magnús
og glotti illyrmislega út í annað. Svei
mér þá, ef ég gæti ekki stundum látið
mér detta i hug, að betra væri að sitja
áfram í borgarstjórninni og láta hann
Kristján greyið Ben gera allt fyrir sig.
Þar var maður þó ekki umkringdur af
eintómum fjandans Magnúsum og Lúð-
bölum. Jæja, hvað sem hver segir, þá
hef ég að minnsta kosti komið á stjórn-
málasambandi við Rauða-Kína og það
getur enginn tekið af mér, jafnvel
ekki Batti-Rauði og hefur hann þó
ýmsu náð af mér um dagana. Og eitt
get ég að minnsta kosti látið þjóðina
vita, sem ekki þarf að misskilja, en
það er, að ég segi ekki af mér nema ég
verði rekinn. Og það gerir Magnús
ek' 1 á meðan ég held mér við ákvæði
stjórnarsáttmálans skýrt og skorinort
hér eftir sem hingað til.
13