Spegillinn - 01.07.1983, Blaðsíða 33

Viö á Speglinum erum alveg orðnir rugl-
aðir. Þetta blað, sem var ætlað að vera ein-
hvers konar listauki í þjóðlífinu, er umsvifa-
laust ákært og úthrópað fyrir guðlast og klám
með meiru. Ja hérna. Þetta heitir víst að vera
heldur betur út takt við móralinn.
Uppeldi, innræti og siðferðiskennd eru
engin instant-fyrirbæri; við hrærumst öll í til-
teknu menningarumhverfi og með sameigin-
lega arfleifð. Skiptir þá ekki máli hvort allur sá
farangur er meðvitaður eður ei. T.d. vita vel-
flestir íslendingar hvað í því felst að vera
drengur góður, þótt fæstir hafi kannski lesið
Njálu.
Hér á eftir fara glefsur úr arfinum. Myndir
og texti, laust mál og bundið, innlent og er-
lent. Þetta áttu að vera okkar fyrirmyndir. En
það er greinilega eins gott að koma sér upp
nýjum.
Biblían
„Á öllum gatnamótum reistir þú þér blóts-
talla og ósæmdir fríðleik þinn og glenntir
sundur fætur þína framan í hvern, sem fram
hjá gekk. Og þú drýgðir enn rneiri hórdóm:
Þú drýgðir hórdórn með Egiptum, hinum
hreðurmiklu nábúum þínum; og þú drýgðir
enn meiri hórdóm, til þess að reita mig til
reiði.
Esekíel 16:25, 26.
útg. 1912
Og Babelmenn gengu inn til hennar, til
ástasamlags við hana, og flekkuðu hana
með saurlifnaði sínum, og hún saurgaði sig á
þeim. Og hún framdi saurlifnað sinn berlega
og beraði blygðun sína... En hún varð einn
frekari í hórdómi sínum, með því að hún
minntist æskudaga sinna, þá er hún framdi
saurlifnað á Egiptalandi. Og hún brann af
girnd til friðla þeirra, sem voru eins hreðurm-
iklir og asnar og gusan úr þeim sem úr stóð-
hestum."
Esekíel 23:17-20
Og hún helgaði þeim hóranir sínar, öllum
úrvalsmönnum Assýringa, og hún saurgaði
sig á skurðgoðum allra þeirra, er hún brann
af girnd til. Þó lét hún ekki af hórunum sínum
frá Egiptalandi; því að þeir höfðu legið með
henni í ungdæmi hennar og farið höndum um
meyjarbarm hennar og helt yfir hana hóran
sinni.
Esekíel 23:3, 4
SPEGILLINN 33