Fálkinn - 11.01.1930, Síða 10

10
PÁLKINN
Takið það
nógu
snemma.
Bíðið ekki með eð
taka Fersól, þangað tú
bér eruð orðio Iasíxul
Kyrsetur og Inntveror beia skeOvasnleg fitff
Uffasrtn og svekUja líkamskrsítana. í»sð ftr «6
ers á taugaveiklun. maga og nýrnasjdkdóaNa,
1 vum og Uðamóhun, svefnieysi og þieyáe
of fljótum ellisljólelka-
ÖYrjiö því atraka í dag aö nota Persól, þaö
teníheldur þann lifskraft sem líkaminn þarf&Mt
Fersól Ð. er heppUegr^. fyrit þá WB bata
•eitingaröröugleika.
Varist eftirlfkfngar.
Fa»st hjá héraöslæknum, lyfsöhnn oq
Húsmœður!
Gold Dust
Jwottaefni og
Gold Dust
skúringar-duft
hreinsa best.
Sturlaugur Jónsson & Co.
„Sirius“ súkkulaði og kakó-
duft vel.ja allir smekkmenn.
5 Gætið vörumerkisins.
!"......*...***...
9
Durkopp’s
j Saumavjelar
handsnúnar og stígnar.
Versl. Björn Kristjánsson.
Jón Björnsson & Co.
■
: Vandlátar húsmæður nota
m
• eingöngu
■
a
■
j Van Houtens
■
a
a
a
heimsins besta
a
a
| Suðusúkkulaði.
a
a
a
: Fæst í öllum verslunum.
a
Svefn er sama og heilbrigði.
Svefn er öllum nauðsynlegur.
En þó ekki síst litlum börnum.
Hvernig er hægt að ætlast til að
hörnin sjeu altaf liraust og lieil-
iirigð ef þau ekki fá að sofa
reglulega? Mæðurnar • segja,
margar hverjar, að ekki sje til
neins að liátta krakkana því þau
fari hvort eð er ekki að sofa fyr
en komið sje lang fram á kvöld.
Hversvegna geta þessi börn
ekki sofið? Af þeirri einföldu
ástæðu, að þau hafa ekki þegar
írá byrjun verið vanin á að sofa
rjettan tímafjölda og á þeim
liluta sólarhringsins, sem þeim
var liollast. Því ber nauðsyn á að
þetta sje tekið fyrir þegar frá
byrjun. Unga-barnið skal altaf
háttað kl. 6 og þessu haldið á-
fram, þangað til það er orðið
þriggja-fjögurra ára gamalt en
þá lengdur háttatíminn um hálf-
líma eða klukkutíma. Kemst þá
fljótt upp í vana fyrir barninu,
að sofa á þessum tíma og sefur
jiað þá vanalega tólf tíma í dúrn-
um án þess út af beri.
Venjur, sem ekki má breyta útaf
Þegar búið er að baða barnið
og gefa því að borða kl. 5%, er
það vanalega orðið svo þreytt, að
það dettur strax útaf. Þó það
hafi sofið eftirmiðdagslúr er
engin ástæða til að halda, að það
sofni ekki aftur þegar það er lagt
útaf undir nóttina. Móðirin má
með engu móti láta það breyta
^'enjum sínum þó ömmurnar
eða önnur skildmenni, sem dá-
læti liafa á barninu langi lil að
sjá barnið vakandi, og liafi nú
einmitt dottið í hug að koma
þegar barnið átti að fara að
hátta. Það er ekki nóg ástæða til
þess að litla barnið sje látið sitja
uppi hálftíma lengur við leiki
sína. Og verður aðeins til þess að
barnið heimtar næsta kveld að
fá að vera þeim mun lengur
vakandi, sje það svo ekici látið
eftir þvi, fer það að skæla, og
þá er nú búið spilið. Móðirin
lieldur að eittlivað gangi að því,
]iví sje ef til vill að verða ilt og
tekur það upp. Barnið er búið að
fá vilja sínum framgengt, þegir
nú eins og spýta og er hið ró-
iegasta þangað til það er lagt út
af aftur. Afleiðingin verður sú,
að móðirin verður áður en langt
um líður ein í hópi þeirra mæðra
sem kveld eftir kveld ganga um
gólf með börnin i fanginuþreylt-
:ir og upgefnar og standa svo á
því fastara en fötunum að ekki
?je til neins að liátta krakkana
]iví þau sofi ekki hvort eð er.
Þýðingarmikill sigur.
Auðvitað er ekki neitt auð-
iilaupið að því að koma þessu í
framkvæmd æfinlega. Vel kann
að vera að barnið fái magaverki,
en sje vel athugaður grátur
barnsins er enginn vandi fyrir
móðurina að komast að raun
um hvort barnið grætur lieldur
af sársauka eða óþægð. Sje ein-
göngu um keipa að ræða verður
móðirin að skella við því slcoll-
eyrunum og lofa því að gráta um
stund. Jafnvel þó það skæli einn
hálftíma, gerir það hraustubarni
ekkert til og þegar það svo sofn-
ar liefir móðirin unnið nýjan
sigur, sem bæði gagnar sjálfri
henni og litla barninu langt
fram á við.
Ósigrar koma ekki að gagni.
Samskonar festu verður móð-
irin að sýna ef barnið fer að
vaka á nóttum. Þá er um að gera
að taka strax í taumana. Og þó
hún eigi fyrir sjer tvær eða þrjár
vökunætur er það þó betra, en
láta illan vana ná yfir hendinni.
Barnið verður að læra, að ekki
er til neins fyrir það að gráta, að
láraflóðið fær ekki mömmu á
fælur til að taka angann lilla upp.
Sem sagt, það þarf viljastyrk til
að láta ekki undan, en það horg-
ar sig margsinnis seinna meir.
Sje komið svo, að barnið hafi
náð yfirhöndinni, mamma hafi
verið veik fyrir og tekið upp
barnið og lagt það lijá sjer í
rúmið, þegar það fór að grála,
])á verður enn verra að ráða bót
a þessu. Börn eru ákaflega vana-
föst og móðirin verður að sjá
um að vanarnir sjeu eingöngu
góðir. En það sje erfiðleikum
bundið að venja barnið á það,
sem er því holt og gott, viljum
við þó eindregið livetja móðirina
á að láta ekki undan fyrir keip-
unum, því þá verður hún áður
en langt um líður þræll harns-
ins. Barnið sefur miklu hetur í
sínu eigin rúmi, það er lireint
og beint nauðsynlegt fyrir það
heilbrigðinnar vegna, og þó
ekki verði komist lijá nokkrum
skælunóttum á meðan barnið er
að læra að skilja að ekki dugir
að grála er þó ekki um annað
að gera. Móðirinn verður að sigra
í þessari baráttu annars lítur illa
út bæði fyrir móður og barni.
Skyldur kununnar.
---x----
Maðurinn verður að vera vel
til fara.
Það er konunnar að sjá um að
föt mannsins sjeu altaf i lagi.
Það er ekki eingöngu sjjarnaður
að halda fötunum vel við, held-
ur ber mikla nauðsyn til nú á
limum að karlmenn sjeu vel til
iara. Staða þeirra og álit í heimi
viðskiftanna veltur oft og tíðum
á klæðaburði. En unga konan er
auðvitað viðvaningur á þessu
sviði og því skulu Iienni gefin
nokkur góð ráð.
Fyrst er að liugsa um bux-
urnar. Það er ákaflega ljótt að
sjá linje í buxum og sýnast þær
þá altaf gamlar og illa lilliafðar,
en á því má ráða bót sjeu þær
teknar fyrir í tíma. Buxurnar
eru hrotnar vel saman og lagðar
á strokfjöl, síðan eru þær vætt-
ar með vel deigum klút. Þegar
j)ær eru orðnar rakar skulu þær
teigðar þannig að haldið er með
annari hendinni ofan til og með
hinni um miðjan legg fyrst að
aftan og svo að framan. Þá er
breidd yfir þær vot ríja og bux-
urnar pressaðar með þungu
strokjárni.
Hanskar.
Þegar dökkir hanskai- fara að
óhreinkast annaðhvort af mik-
illi notkun eða af því að lialdið
er lengi á þeim í hendinni má
nota blöndu til að hreinsa þá úr.
Magnesia, fullersearth og steyttu
álúni er hlandað saman og núið
inn í skinnið. Er þetta látið sitja
á svo sem Ivo tíma og þá hurst-
að af.
Þá er bindið. Ekkert er ljótara
en skítugt og krumpað bindi. En
falleg bindi eru dýr og er þvi um
að gera að lialda þeim vel við.
Góð bindi má oft þvo úr volgu
sápuvatni, en gæta að því að ekki
sje sódi í sápuspónunum. Sje
ekki hægt að þvo bindið upp úr
vatni verður að nota benzin. Best
er að taka upp saumana að aftan
og taka burtu vattstykkið. Oft
er því algerlega ofaukið og má
sauma bindið saman án þess.
Þegar búið er að sljetta það lít-
ur það út cins og nýtt væri.
Konan má aldrei láta mann-
inn fara út óburstaðann. Það er
þægilegra og hreinsast hetur ef
annar burstar og aftur á milli
axlanna er erfitt að ná, þvi verð-
ur einkum að fara þar yfir fötin.