Fálkinn


Fálkinn - 11.01.1930, Qupperneq 10

Fálkinn - 11.01.1930, Qupperneq 10
10 PÁLKINN Takið það nógu snemma. Bíðið ekki með eð taka Fersól, þangað tú bér eruð orðio Iasíxul Kyrsetur og Inntveror beia skeOvasnleg fitff Uffasrtn og svekUja líkamskrsítana. í»sð ftr «6 ers á taugaveiklun. maga og nýrnasjdkdóaNa, 1 vum og Uðamóhun, svefnieysi og þieyáe of fljótum ellisljólelka- ÖYrjiö því atraka í dag aö nota Persól, þaö teníheldur þann lifskraft sem líkaminn þarf&Mt Fersól Ð. er heppUegr^. fyrit þá WB bata •eitingaröröugleika. Varist eftirlfkfngar. Fa»st hjá héraöslæknum, lyfsöhnn oq Húsmœður! Gold Dust Jwottaefni og Gold Dust skúringar-duft hreinsa best. Sturlaugur Jónsson & Co. „Sirius“ súkkulaði og kakó- duft vel.ja allir smekkmenn. 5 Gætið vörumerkisins. !"......*...***... 9 Durkopp’s j Saumavjelar handsnúnar og stígnar. Versl. Björn Kristjánsson. Jón Björnsson & Co. ■ : Vandlátar húsmæður nota m • eingöngu ■ a ■ j Van Houtens ■ a a a heimsins besta a a | Suðusúkkulaði. a a a : Fæst í öllum verslunum. a Svefn er sama og heilbrigði. Svefn er öllum nauðsynlegur. En þó ekki síst litlum börnum. Hvernig er hægt að ætlast til að hörnin sjeu altaf liraust og lieil- iirigð ef þau ekki fá að sofa reglulega? Mæðurnar • segja, margar hverjar, að ekki sje til neins að liátta krakkana því þau fari hvort eð er ekki að sofa fyr en komið sje lang fram á kvöld. Hversvegna geta þessi börn ekki sofið? Af þeirri einföldu ástæðu, að þau hafa ekki þegar írá byrjun verið vanin á að sofa rjettan tímafjölda og á þeim liluta sólarhringsins, sem þeim var liollast. Því ber nauðsyn á að þetta sje tekið fyrir þegar frá byrjun. Unga-barnið skal altaf háttað kl. 6 og þessu haldið á- fram, þangað til það er orðið þriggja-fjögurra ára gamalt en þá lengdur háttatíminn um hálf- líma eða klukkutíma. Kemst þá fljótt upp í vana fyrir barninu, að sofa á þessum tíma og sefur jiað þá vanalega tólf tíma í dúrn- um án þess út af beri. Venjur, sem ekki má breyta útaf Þegar búið er að baða barnið og gefa því að borða kl. 5%, er það vanalega orðið svo þreytt, að það dettur strax útaf. Þó það hafi sofið eftirmiðdagslúr er engin ástæða til að halda, að það sofni ekki aftur þegar það er lagt útaf undir nóttina. Móðirin má með engu móti láta það breyta ^'enjum sínum þó ömmurnar eða önnur skildmenni, sem dá- læti liafa á barninu langi lil að sjá barnið vakandi, og liafi nú einmitt dottið í hug að koma þegar barnið átti að fara að hátta. Það er ekki nóg ástæða til þess að litla barnið sje látið sitja uppi hálftíma lengur við leiki sína. Og verður aðeins til þess að barnið heimtar næsta kveld að fá að vera þeim mun lengur vakandi, sje það svo ekici látið eftir þvi, fer það að skæla, og þá er nú búið spilið. Móðirin lieldur að eittlivað gangi að því, ]iví sje ef til vill að verða ilt og tekur það upp. Barnið er búið að fá vilja sínum framgengt, þegir nú eins og spýta og er hið ró- iegasta þangað til það er lagt út af aftur. Afleiðingin verður sú, að móðirin verður áður en langt um líður ein í hópi þeirra mæðra sem kveld eftir kveld ganga um gólf með börnin i fanginuþreylt- :ir og upgefnar og standa svo á því fastara en fötunum að ekki ?je til neins að liátta krakkana ]iví þau sofi ekki hvort eð er. Þýðingarmikill sigur. Auðvitað er ekki neitt auð- iilaupið að því að koma þessu í framkvæmd æfinlega. Vel kann að vera að barnið fái magaverki, en sje vel athugaður grátur barnsins er enginn vandi fyrir móðurina að komast að raun um hvort barnið grætur lieldur af sársauka eða óþægð. Sje ein- göngu um keipa að ræða verður móðirin að skella við því slcoll- eyrunum og lofa því að gráta um stund. Jafnvel þó það skæli einn hálftíma, gerir það hraustubarni ekkert til og þegar það svo sofn- ar liefir móðirin unnið nýjan sigur, sem bæði gagnar sjálfri henni og litla barninu langt fram á við. Ósigrar koma ekki að gagni. Samskonar festu verður móð- irin að sýna ef barnið fer að vaka á nóttum. Þá er um að gera að taka strax í taumana. Og þó hún eigi fyrir sjer tvær eða þrjár vökunætur er það þó betra, en láta illan vana ná yfir hendinni. Barnið verður að læra, að ekki er til neins fyrir það að gráta, að láraflóðið fær ekki mömmu á fælur til að taka angann lilla upp. Sem sagt, það þarf viljastyrk til að láta ekki undan, en það horg- ar sig margsinnis seinna meir. Sje komið svo, að barnið hafi náð yfirhöndinni, mamma hafi verið veik fyrir og tekið upp barnið og lagt það lijá sjer í rúmið, þegar það fór að grála, ])á verður enn verra að ráða bót a þessu. Börn eru ákaflega vana- föst og móðirin verður að sjá um að vanarnir sjeu eingöngu góðir. En það sje erfiðleikum bundið að venja barnið á það, sem er því holt og gott, viljum við þó eindregið livetja móðirina á að láta ekki undan fyrir keip- unum, því þá verður hún áður en langt um líður þræll harns- ins. Barnið sefur miklu hetur í sínu eigin rúmi, það er lireint og beint nauðsynlegt fyrir það heilbrigðinnar vegna, og þó ekki verði komist lijá nokkrum skælunóttum á meðan barnið er að læra að skilja að ekki dugir að grála er þó ekki um annað að gera. Móðirinn verður að sigra í þessari baráttu annars lítur illa út bæði fyrir móður og barni. Skyldur kununnar. ---x---- Maðurinn verður að vera vel til fara. Það er konunnar að sjá um að föt mannsins sjeu altaf i lagi. Það er ekki eingöngu sjjarnaður að halda fötunum vel við, held- ur ber mikla nauðsyn til nú á limum að karlmenn sjeu vel til iara. Staða þeirra og álit í heimi viðskiftanna veltur oft og tíðum á klæðaburði. En unga konan er auðvitað viðvaningur á þessu sviði og því skulu Iienni gefin nokkur góð ráð. Fyrst er að liugsa um bux- urnar. Það er ákaflega ljótt að sjá linje í buxum og sýnast þær þá altaf gamlar og illa lilliafðar, en á því má ráða bót sjeu þær teknar fyrir í tíma. Buxurnar eru hrotnar vel saman og lagðar á strokfjöl, síðan eru þær vætt- ar með vel deigum klút. Þegar j)ær eru orðnar rakar skulu þær teigðar þannig að haldið er með annari hendinni ofan til og með hinni um miðjan legg fyrst að aftan og svo að framan. Þá er breidd yfir þær vot ríja og bux- urnar pressaðar með þungu strokjárni. Hanskar. Þegar dökkir hanskai- fara að óhreinkast annaðhvort af mik- illi notkun eða af því að lialdið er lengi á þeim í hendinni má nota blöndu til að hreinsa þá úr. Magnesia, fullersearth og steyttu álúni er hlandað saman og núið inn í skinnið. Er þetta látið sitja á svo sem Ivo tíma og þá hurst- að af. Þá er bindið. Ekkert er ljótara en skítugt og krumpað bindi. En falleg bindi eru dýr og er þvi um að gera að lialda þeim vel við. Góð bindi má oft þvo úr volgu sápuvatni, en gæta að því að ekki sje sódi í sápuspónunum. Sje ekki hægt að þvo bindið upp úr vatni verður að nota benzin. Best er að taka upp saumana að aftan og taka burtu vattstykkið. Oft er því algerlega ofaukið og má sauma bindið saman án þess. Þegar búið er að sljetta það lít- ur það út cins og nýtt væri. Konan má aldrei láta mann- inn fara út óburstaðann. Það er þægilegra og hreinsast hetur ef annar burstar og aftur á milli axlanna er erfitt að ná, þvi verð- ur einkum að fara þar yfir fötin.

x

Fálkinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.