Fálkinn - 16.08.1930, Síða 8

8
F A L K I N N
«MUMunwngg!i«

•; ■-.; :■;
■ ; .
-S

iiflf
. ÍÉjpi
i
i
- *

KÍ'TJíí'W^

*
i';---Víí-; SflBMíHíi
>. •*- > V:
.
'
- „

1
■; •■■ ;
Hjer á landi er það algengt að öfundast er yfir veðurblíðunni, sem sumar aðrar þjóðir eigi við að búa allan ársins hring
og er þá tíðast vitnað til þjóðanna við Miðjarðarhafið. Og víst er það satt að mikil viðbrigði eru að því, að koma úr hrá-
slaga og roki norðan af lslandi suður að ströndum Miðjarðarhafs og dvelja þar. Hitt er jafnvíst, að þeir sem venjast mis-
jafnri veðráttu þola hana betur, en hinir, sem góðu eru vanir. Enda er það segin saga, að þegar út af bregður til muna
frá hinu milda loftslagi suðurlanda, þá stafa jafnan af því vandræði. Og það kemur ósjaldan fyrir að það verði, einkum
að snjóar og kuldar komi í suðurlöndum. Ef hart frost kemur, þá frýs jafnan eitthvað af fólki til bana, því að húsin eru
alls ekki miðuð við kulda og eru bæði óþjett og mörg ofnlaus. Er skemst á að minnast i fyrra veiur, er fjöldi fólks krókn-
aði úr kulda i Grikklandi. Myndirnar hjer að ofan eru frá Konstantinópel og bera það með sjer, að snjóað getur þar eins
og hvar annarsstaðar.
ir þetta ekki aðeins um hreinar Itkamsíþróttir heldur og ýmsa
kappleiki, sem gera menn fræga. Þannig hefir eigandi hrað-
skreiðs vjelbáts í Los Angelos unnið svo mörg verðlaun á
bátnum sínum, að þau eru nú orðin eins þung á metunum
eins og bálurinn sjálfur.
Bankarnir l Ameriku eru farnir að setja upp skothelda skápa
handa gjaldkerunum að vera í. Skápar þessir eru sjálfir úr
stáli, nema rúðan fyrir framan gjaldkerann, sem er úr skot-
heldu gleri. Á skápunum er ofurlílið gat handa gjaldkeran-
um til þess að skjóta á bófana. Hvað skyldu menn segja, ef
svona „innrjetting“ vœri komin í Landsbankann og Útvegsbank-
ann einhvern morguninn?