Fálkinn - 07.03.1931, Blaðsíða 5

F A L K I N N
5
Sunnudagshugleiðing. __ _ ■
Maríumyndm í Altöttmgen
Hann, sem reisti hina föllnu.
Textinn: Jóh. 4, 4—26.
Texti dagsins segir oss frá sam-
tali Jesú við fallna konu. Seni
barn hafði hún verið saklaus og
góð, Ijómandi af æsku og fegurð,
og hreinskilnin skein úr augum
hennar.
En í æsku mætti henni syndin
og náði henni á sitt hand. Fyrst
syndgaði jeg vegna þess að jeg
fjell, svo syndgaði jeg af því, að
líka átti jeg að gæta konunnar
frá Sikar. Hún var sljóg, er hún
hitti Jesú. Syndin sljóvgar sam-
viskuna og hugann og lamar vilj-
ann. Hún skildi alls ekki orð Jesú,
um liið lifandi vatn, sem hann
vildi gefa henni.
Þesskonar sálarástand liittist
oft fyrir enn i dag. Og þessum
sálum er það ekki verst, að þær
hafa syndgað og fallið heldur hitt
að þær halda, að þeim sje öll von
úti. Og þá harka þær af sjer og
láta sig einu gilda um eilífðina.
Pílagrímur með krossinn á 'leið inn að líkneskinu. Pílagrimur að nálgast líkneski heilagrar Guðsmóður.
En einn er sá, sem altaf getur
hjálpað, ef menn vilja. Það er
frelsari mannanna. Hannopinber-
aði konunni frá Sikar hinn frels-
andi mátt sinn. Og síðan hefir
liann reist marga fallna á fætur
og gert máttvana menn styrka.
Hann hefir gefið mörgum hjört-
um lífið, hjörtum, sem áður sveið
undan eldi syndarinnar.
Frelsarinn kemur lika til þín
í dag og alla daga. Hann hittir
þig i bæn þinni. Þú hefir sjálf-
sagt reynt, að bænir þínar um
heimsgæði og veraldarlán geta
ekki svalað þorsta sálar þinnar.
Hvorki fje, metorð eða stundar-
gaman svalar þeim þorsta.
Þú hefir reynt margt, en samt
finst þjer alt tómt í kringum þig.
En ef frelsarinn staðnæmist hjá
þier, mædda sál, þá vertu viss
um, að hann þekkir raunir þín-
ai, eins og konunnar frá Sikar.
Og gætir þú opnað hjarta þitt
fyrir honum og sagt í bæn:
,,..þvo mig hreinan lijsins lind
lauga mig af allri synd“
mundi hann reisa þig á fætur aft-
ur og gefa þjer trúna á Guð föð-
ur, hreinsa þig af þeim hugsun-
um, sem liafa þjáð þig, og gefa
þjer styrk til, að byrja nýtt og
sælla líf. Þú mundir bergja á
vatni lífsins og finna til sælu þess
lífs, sem aldrei tekur enda“.
— Jeg er Messías, jeg sem við
þig tala, sagði Jesús. Og þá skeði
undrið. Konan skildi eftir vatns-
ílátið, gekk hurt i bæina og vitn-
aði um frelsara heimsins, Jesú
Krist.
Þegar læknarnir leggja árar i
hát og telja sjúkdóm ólæknandi
eða segja honum þannig háttað,
að ekkert sje við hann að gera og
hann muni batna af sjálfu sjer,
er mörgum sjúklingnum svo far-
ið, að hann leitar til skottulækna,
grasakerlinga eða fer að nota ein-
liver undralyfin, sem liann liefir
sjeð auglýst og þá fer stundum
svo, að sjúklingurinn læknast. —
En eitt skilyrði er óhjákvæmilegt
fyrir lækningunni: að sjúkling-
urinn hafi trú á skottulækning-
um eða undralyfjum — annars
er alt til ónýtis. Hann læknast
með öðrum orðum fyrir trúna,
en alls ekki fyrir álirif lyfjanna,
sem hann hefir sullað i sig, nema
þá að örlitlu leyti. Þetta er al-
kunna um öll lönd og hjer á
landi hafa hómopathar og volta-
krossar lengi verið í hávegum
hafðir, ekki síður en Kina og
Brahma Lífselexir.
Trúin hefir eðlilega knúð menn
til að leita ásjár dýrlinganna,
hinna lielgu manna, sem i ka-
þólskum sið gerðu kraftaverk,
einkum eftir að þeir voru dauðir.
Kringum leifar dýrlinganna gerð-
ust kraftaverk og á þeim stöðum,
sem þeir höfðu dvalið gerðust
tákn og stórmerki. I íslenskri
sögu eru ógrynni af dæmum af
þessu tagi. Má minnast tilheiðslu
ólafs lielga, eða þess, að ekki
Pílagrímur að nálgast helgu kapelluna i Altöttingen
Mariumijndin i Altöttingen, íklædd
dýrindis skrúða.