Fálkinn - 07.03.1931, Blaðsíða 15

P A L K I N N
15
Framhald af bls. 2.
þá einkum þær, sem gela náð bæði
til barna og fullorðinna. En þó er
kvikmyndaframleiðsla og sýning
þeirra hvergi nærri eins viss at-
vinnuvegur og var áður en talmynd-
in kom til sögunnar. Og þeir eru
margir forstjórarnir og blutafjáreig-
endurnir í kvikmyndafjelögunum,
sem bölva af heitu lijarta því, að tal-
myndin skyldi nokkurntíma koma lil
sögunnar, en syngja „gömlu mynd-
uniim,, lof og dýrð, myndunum sem
seldust sjálfkrafa. Nú verður að bafa
tvo eða þrjá flokka leikenda i sömu
myndina, ef maður beldur að hún
verði markaðsvara: enska, franska
og spanska. Þýska þýðir ekkert að
reyna við, því að talmyndin hefir
tekið frá Ameríkumönnum altan
markað i þýskutalandi löndum,
vegna þess að Þjóðverjar gera betri
myndir sjálfir. En þessi margföldun
hlutverkanna, tungunnar.vegna, kost-
ar peninga og fyrirhöfn. Og ekki
eingöngu það, heldur krefst hún lika
kunnáttu og þelckingar á þjóðunum,
sem í hlut eiga, en ])á þekkingu hafa
mestu kunnáttumenn kvikmyndalist-
arinnar einmitt eklci. Dæmi um það,
hvernig þekking, sem dugði í þöglu
myndinni, en ekki nægir í talmynd-
inni er það, að ameríkönsk mynd,
sem fyrir skömmu var tekin á
spönsku í Hollywood, með tilliti til
markaðs í Brasilíu, var tekið með
ópum og óhljóðum þar syðra, vegna
þess, að aðalleikandinn talaði Kast-
alíanska mállýsku. Hún skilst alls
ekki i Brasiíu, en leikandinn var vit-
anlega jafngóður Spánverji fyrir þvi.
Fjelagið hafði kostað 600.000 dollur-
um til spönsku útgáfunnar eingöngu,
en tekjurnar urðu — 2.981 dollar!
Svo varð að fleygja myndinni til þess
að baka ekki fjelaginu meiri óvin-
sældir. Líkt fór um franska útgáfu af
talmynd, sem frægum prófessor, er
fyrir tuttugu árum hafði flust frá
París til Kaliforníu, hafði verið falið
að sjá um. Þegar farið var að sýna
myndina í París, kannaðist enginn
áheyrenda við það, að franska væri
töluð þar i borginni með svipuðu
móti og í myndinni. Og blöðin hentu
gaman að, og kölluðu „Kaliforníu-
frönsku“
En livað sem þessu líður er það
eitt víst, að það er talmyndin en ekki
sú þögla, sem á framtíðina fyrir sjer.
Fólk gerir miklar kröfur nú á tím-
um. En fullkomnunin gegnir ávalt
kröfunum, Svo varð i þöglu mynd-
inni og svo mun verða í talmyndinni
líka.
KONUNGURINN OG
ÖLBRUGGAKINN
í útlendu blaði er sagt frá ferða-
æfintýri, sem Georg Grikkjakonung-
ur lenti einusinni í á meðan hann
sat við völd, það er á þessa leið:
Konungur var ofl vanur að fá sjer
farseðil til nágrannalandsins og dvelja
þar um tíma án þess nokkur vissi
hver hann var. Einu sinni sem oft-
ar fer hann slíka ferð. Tekur hann
sjer sæti i fyrsta flokks járnbraut-
arvagni og áður en langt um liður
stigur þar inn þýsk-amerilcani og fer
strax að gefa sig á tal við hann.
— Hvaðan eruð þjer?
Frá Grikklandi.
— Frá Grikklandi! Það var þó
skrítið. Hvað gjörið þjer þar? Við
hvaða grein vinnið þjer?
— Jeg veit eiginlega ekki hvað
•ieg á að segja um það. Jeg er eins-
konar forstjóri, og hefi föst laun.
Verslunin er talsvert marghliða.
— Ó, jeg skil, það er það, sem
kallað er að hafa almenna verslun.
Maður verslar með alt, sem hægt er
að græða á.
—- Já, það er nokkuð i þá átt. .. .
— Ferðist þjer sem stendur fyrir
nokkurt sjerstak fírma?
—- Já, að nokkru leyti, en þó ekki
alveg. En auðvitað geri jeg kaup
þegar tækifæri býðst.
— Já, það er alveg eins og jeg.
En segið mjer dálitið fneira....
— Þá verð jeg fyrst að segja það,
að jeg er nú að frílista mig.
—■ AIl right, hvíla sig verður mað-
ur annað slagið. Á eftir vinnum við
helmingi betur og af miklu meira
krafti og áhuga. Hugsið yður, það
er í fyrsta sinn sem jeg tek mjer
l'rí. Jeg er fæddur í Þýskalandi, og
liegar jeg var nokkurra vikna gam-
all, var jeg sendur til Ameríku. Nú
er jeg svo að segja orðinn amerískur
en inst i lijarla minu er jeg fram-
vegis Þjóðverji — eða að minsta
kosti blendingur af báðuin þjóðum.
Jeg hefi átt lieima i Ameríku alla
æfi og nú er jeg 64 ára gamall. En
hvernig víkur þvi eiginlega við með
yður. Þjer virðist eiga mjög gott.
— Já en jeg hefi svo stóra fjöl-
skyldu....
— Þarna kemur það. Gamla sag-
an, ol' margir krakkar og of litlar
tekjur. Það skil jeg vel. Þjer voruð
ungur og fullur af áliuga og vonum.
Þjer hafið víst búist við að komast
áfram með eldingar hraða, og svo
fer það svona, þjer komist af með
því að liafa það svona nokkurnveg-
inn skammlaust. En trúið mjer, það
lagast með tímanum, bætti hann
við hughreystandi, það lagast. Eigið
þjer mest drengi?
— Já, sumt af börnunum mínum
eru drengir....
— Og hitt eru stúlkur, alveg eins
og jeg hjelt, en það er alveg eins
og það á að vera. En hvað gera
drengirnir yðar. Læra þeir nokkra
iðn?
— Nei, jeg var að htigsa um. ...
— Já, það er mesta vitleysa. Mað-
ur verður altaf að muna það að læra
einhverja iðn. Það ætli að gera það
að lögum. Lítið á mig.... Fyrst var
jeg söðlasmiður. Þá iðn hefðuð þjer
einnig átt að hafa lært og það ættuð
þjer að láta drengina yðar læra. Það
er ekki of seint ennþá. Hvað eiga
þeir svo sem að gera ef eitthvert
óhapp kemur fyrir þá?
— Jeg hefi hugsað mjer að elsti
sonur minn verði eftirmaður minn.
Já, þarna er það lifandi komið. .
En hvað á hann svo sem að taka
sjer fyrir hendur ef firmað ekki vill
liafa hann í þjónuslu sinni?
— Um það hefi jeg alls ekki hugs-
að.
Heimskulegl, heimskujegt! Segið
mjer, eigið þjer hluta í versluninni?
— Nei, það á jeg eiginlega ekki,
en sje fólk framvegis ánægt með mig
býst jeg við að fá að lialda stöðunni.
— Treystið ekki á það. Á það meg-
ið þjer alls ekki treysta. Einn góðan
veðurdag verður yður sagt upp. En
getið þjer ekki reynt að festa yður
dálítið hjá versluninni? Hugsa sjer
ef jeg gæti hvíslað nokkruin orðum
i eyrað á stjórninni. . . .En nú dett-
ur mjer nokkuð í hug: Haldið þjer
að þjer getið stjórnað ölgerð?
— Já, hugsa sjer, það hefir mig
lcngi langað til!
— Ágætt, þá er það útkljáð mál.
Þjer farið frá firmanu og komið með
mjer til Ameríku. Þjer skulið fá gott
„jobb‘ í einni ölgerðinni mihni, Vilj-
ið þjer það?
—■ Já ef jeg get fengið frí ann-
að slagið, þá get jeg skotist heim og
stjórnað dálítið, jeg er nefnilega kon-
ungurinn í Grikklandi.
—- Fjári var það, jeg hefði ann-
ars treyst mjer til að gjöra mann
úr yður.
Eftir þetta seiuli ölgerðarmaður-
inn ameríski Georgi konungi öltunnu
á hverju ári.
----x----
Stalin hefir fengið amerískan auð-
kýfing og orðlagðan sjerfræðing i
járnbrautarmálum, Charles IIiIl for-
stjóra Baltimore-Ohiobrautarinnar
lií þess að aðstoða stjórnina við
SCOTT'S
heimsfræga
ávaxtasulta
jafnan fyrrirliggjandi.
I. Brynjólfsson & Kvaran.
Drengurinn:
Æ! Jeg er svo sár í hálsinum, mamma!
M ó ð i r i n :
Kauptu þér undireins DR. HILLERS
EUKAL YPTUS-Menthólpillur og
þá verður þú orðinn góður í kvöld, þú
færð þær í næstu búð.
I Útvegsbanki íslands h.f. f
Ávaxtið sparifje yðar í Útvegsbanka
íslands h. f.
Vextir á innlánsbók 4Vi% P-
Vextir gegn 6 mánaða
viðtökuskírleini 5% p. a.
Vextir eru lagðir við höfuðstólinn
tvisvar á ári og þess vegna raun-
verulega hærri en annarsstaðar.
■miiimiiiiiiiiiiiimimimiimiimiiiimiiimiRiiiiimiiiiiiiiiM
Kol. Kol. Kol!
Beztu tegundir bæði af enskum
og pólskum kolum og koksi
fyrirliggjandi.
Kolav. G. Kristjánsson
Símar: 807 & 1009.
framkvæmd samgöngubóta þeirra,
sem verða eiga i Rússlandi sam-
kvæmt 5-ára áætluninni. Hafa hon-
um verið fengin nær ótakmörkuð
völd í hendur að því er járnbraut-
irnar snertir.