Fálkinn - 25.06.1932, Qupperneq 10

10
F A L K 1 N N
Skrítlur
Adamson
>:OP<«!GiiT p i ö. BÖXG. COPEKBAGEli
IV " .. . \ ' /» <í " /S
■
Vertu nú ekki altaf aö tala um
daaÖann, Filippus. I>ú getur lifað
eina tno eða þrjá daga í viðbót.

Adamson kastar
akkerum.
— Jeg get ekki þolað að þjer lít■
ið niður á mig, ilngfrú Peterscn!
— Mikið skelfing hafið þjer bregst
á þessurh þremur árum, frú Hansen,
svei mjer ef jeg hefði þekt yður
aftur.
— Er það satt. Jeg þekti gður nnd-
ir eins á hattinum.
Það getur nú verið gott að hafa atvinnu stöku sinnum.
Ójá. En hver ábgrgist þá, að það verði ekki varanleg atvinna
— fíóði Jóhann, flgttu þjer nú að
ná í bílinn. Mig kelur á nefinu ef
jeg á að standa hjerna lengur.
— Karlmennirnir eru dullunga-
fullir og breytilegir.
Hvenær hefurðu rekið jjig á
gað?
— Fyrir viku var jeg bálskotinn í
honum Alexander og nú þoli jeg
ekki að líta á hann.
Hún: — Klæðskerareikningurinn
minn er helmingi stærri en jeg hjelt.
Hann: (giaður): — Ágætt. Jeg
hjelt að’ hapn væri helmingi stærri
en við hjeldum.
Hún: — Já, en hann er helmingi
slærri en ])að.
— Hvernig i ósköpunum stendur
á þvi, að þú liefir rekið brjóstmóð-
urina burtu, Ingibjörg?
— Vegna þess að jeg hjelt að hún
væri siðsöm stúlka, en svo hegri jeg
að hún hafi ált barn.
— Ilerra innbrolsþjófur,
þjer ekki gera svo vel að éak
mill líkn.
I öllum lifandi bænum. Reyndu
að lótla hann segja eitthvað.

^fp§