Fálkinn - 09.07.1932, Blaðsíða 10

10
F A L K I N N
Skrítlur
Adamson
CCJPYRIQHT P. i.B. B0H6. COPfNHAGEN
Hvernig litynr manninum yðar?
Illa. Læknirinn sagði, að' ef
Imnn lifði til morgnns l>á gæti lmnn
komið tii aftur, en annars væri
e.ngin von.
Adamson
ocj háðfncjlinn
Finst gðnr ekki cinstakt, lxvað
svona gömnl skrnkka dnbbast upp
við svolitla málningu?
L.LKNlIiINN: —- Maðnrinp gðar
er með háan liita, hefir hann verið
svona lengi?
— Nei hann var alsgáðnr í morg-
un og sagði: Ileyrðn engillinn minn.
— Nii, liann hefir j>á jierið búinn
að fá óráð þá.
Að þetta skylcli koma fyrir ein-
lægan bindindismann eins og mig
— cið fljóta uppi á sprittdunkum!
Þvi er haldið fram, að cgiftir menn lifi lengnr en ógiftir
0, sussn nei. Manni bcira fínst það.
Líflrygginga-agentirin er að sann-
i'æra „fórnardýriS“ um kosli lífsá-
byrgðanna: — Það er ekkert til i
heiminum, sein jafnast á við líf-
tryggingar. Jeg er sjáfur vátryggður
fyrir 50.000 krónum og þegar jeg
dey fær konan min það alt.
— Það er alt of mikið. Hvaða af-
sökun getið þjer gert konunni fyrir
því, að þjer lifið enn þá?
VHfíLt ?.
Hún: — Saumakonan segist ekki
sauma nokkra flik á mig fyr en þú
hafir borgað reikninginn minn.
Hann: — Fyrirtak. Jeg skal skrifa
henni þakkarbrjef undir eins.
— Og Einstein hefir sannað, að
þegar jeg bancli fingrinum svona,
þá hreifist ekki fingurinn heldur
hreifist þið öll og jörðin líka kring-
nm hann!
Veistu ekki að þú mátt ekki
reykja, drengur minn.
— Jú, en hvað skal segja
maðiir er nú einu sinni kominn út
á glapstigu.
— Ilvuð viljið þjer fá fyrir þessi
brúkuðn föt.
: :'
© O «=■ @ ~ 9 °. 10 °- f3 ý