Fálkinn - 20.08.1932, Blaðsíða 7

F Á L K 1 N N
7
Hertoginn af fíetclistadt í liöskönn un við hersýningu i austurriska
hernum.
þegar Napoleon var sendur til
Elba t'iuttist hún í höll íöður
síns í Schönhrúnn. Og frumburð-
ur Napoleons steig aldrei fæti
sinum á franska fold eftir það.
Napoleon bað drotninguna að
koma með konginn af Róm til
sin í útlegðina, en sú beiðni var
árangurslaus. Prinsinn ólst upp
i Austurríki og uppeldi lians
var falið Monlesquiou. Var hon-
um kend franska, þýska, ítalska,
mannkynssaga og stærðfræði og
siðar l'jekk hann hfernaðarment-
un og leiðsögn í stjórnmálum og
réttarfari. Hann vissi vel um al'-
rek föður síns og hernaðarlist
var mesta uppáhald hans. Mun
liann hafa vonast eftir að erfa
riki föður síns og t'eta í fótspor
bans og því voru honum það
harmatiðindi er liann frjetti a'ð
Napoleon væri látinn í útlegð-
inni á St. Helena, árið 1821.
Skömmu eftir dauða Napole-
cns gií'tist Marie Louiise Neip-
perg greifa, sem var formaður
sendinefndar þeirrar, er gerð
bafði verið út til þess að kalla
hana beim frá Frakklandi. Mun
bún bafa orðið ástfangin al
greii'a þessum jiá þegar og eink-
um gert það fyrir fortölur hans,
að flytjast til Austurríkis. Eftir
að bún gil'tist i annað sinn virð-
ist hún liafa slepl hendinni af
svni sínum.
En hinsvegar fór afi hans,
Austurríkiskeisari, að sinna hon-
um meira en áður og gaf hon-
um nú l'æri á a'ð ganga í her-
þjónustu, en einmitt það var
mesta áhugamál hans. Virtist
prinsinn iiafa erl't í rikum mæli
er. Það fríða vopnaföruneyti,
sem hann hal'ði haft með sjer
austur,' kom aldrei aftur. Það
druknaði í fljótunum og fraus í
hel á Vegunum. Og austuríska
drotningin kaus heldur að hverfa
heim til föðurhúsanna. Franz
keisari hafði glaðst mjög yfir
fæðingu dóttursonar síns og lát-
ið sendiberra sinn í París Jeggja
allar austurískar orður sem til
voru á vögguna. En vitanlega
hafði Najioleon glaðst enn meira.
1 Moskva hafði hann stundum
sta'ðið tímunum saman og horft
á málverk það, al' syni sínum,
sem málarinn Gerliardl haf'ði
gert og Marie Louise bal'ði sent
bonum lil Moskva.
En þegar hamingjusól Napo-
leons fór að lækka í'lýði drotn-
ingin með son sinn, fyrst til
Blois og síðan til Rambuillel. Og
Kungurinn af fíúm í inöhafnarbún-
ingi.
Þessi mynd er af hverfi einu i horgum má sjá álíka dæmi upp á,
miðri New York. Gömlu húsin fremst hvernig gamli og nýi tíminn mætist.
á myndinni eru eins og lítil hrúðu- Og reyndar þarf ekki að fara lengra
hús í samanburði við skýjakljúfana en til Reykjavíkur til þess að sjá
í baksýn, sem allir eru afkvæmi síð- það, þó að mælikvarðinn sje tals-
ustu ára. í mörgum amerískum vert minni þar.
í ráðhúsinu í Wimbleton hefir ný-
lega verið setl nýtl orgel, sem ekki
tikist neinu orgeli, sem áður hefir
verið smiðað í veröldinni. Orgelið
er. í raun og veru tvö hljóðfæri, ann-
að er konsertorgel til þess að nota
fyrir klassiskar tónsmíðar en hitt
orkeslursorgel, og er leikið á það
danslög og ánnað „ljettara hjai“. Til
vinstri á myndinni sjást á liöldin,
sem framleiða jazzhljóðfærasláttinn
en til hægri sjest sjálft nótnaborðið
og orgelpipurnar.
herkænskugáfu föður síns.
Hann óx jai'nt og þjett að virð-
ingu í hernuin og varð ofursti
árið 1930, aðéins 21 árs, og var
það æðsta slaða í hernum, sem
svo ungum manni gat hlotnast.
En þá l'ór að halla undan fæti.
Hertoginn af Reichstadt, tólf ára
gamall, sem austurriskur hermaður.
í byrjun ársins 1832 kendi liann
sjúkdóms þess er dró hann til
dauða, magnaðrar brjóstveiki,
og þrátt fvrir hestu hjúkrun sem
völ var á, tókst ekki að bjarga
lifi bans. Hertoginn al' Reicb-
stadt þá nafnfesti liafði hann
l'engið af afa sínum, andaðist
22. júlí 1832, í sömu stofunni,
sem faðir haitis hafði búið i ár-
i'ð 1809 og í sama rúminu sem
hann hafði sofið í. Hann var
grafinn 27. júli 1832 í Kapusína-
kirkjunni í \V,ien og liggur þar í
gral'hvelfingu við aðra hlið afa
síns, en móðir hans á hina.
Hevrst hefir að Frakkar hafi
gert tilraunir til þess að fá að
l'lytja kislu hans til Parísarborg-
ar og setja hana við hli'ðina á
kislu Napoleons mikla í Inval-
ide-kirkjunni, en sú málaleitun
ber að líkindum engan árangur.
Konungurinn af Róm, erfingi
Napoleons, fær að likindum al-
drei legstað í landi föður síns.
Og Austurríkismönnum er það
metuaðarmál að varðveita menj-
ar piltsins, sem átti að verða
erl'ingi að beimsríki fjandmanna
þeirra, en varð aldrei nema her-
toginn af Reichstadt, a'ð nafni
en ekki völdum.