Fálkinn - 11.02.1933, Síða 10

10
F Á L K 1 N N
Skrítl
Þaulxætinn gestur: Jteja, sœlir,
sælur, jeg uona uS klnkkan sje ekki
orðin mjög margt.
Minnist jjjer ekki á það. Við
hefðum orðið uð fara að fara i
fæíur hvort serri var.
Jeg hegri að þig vanti gjahl-
kera.
Mig vtintar tvo. Ngjan og svo þann
gamta seni stal frá mjer sjóðnum.
Hversvegna viljið þjer hafa
skifti á piífagaukimm, eftir aðeins
hálft ár?
.1/ / þþþvvvií hhhaáiin st
st stam inar sssvvoo hrhræðiiega.
Adatnson er
óþolinmóður
Skipsdrengurinn (eftir strandið):
.4 morgun slepp jeg við að þvo
þilfarið.
Ilversvegna svarar þií altaf
spiirningum með nýrri spurningu?
IIa? geri jeg það?
Itödd i útvarpinu: Með því að
hins kunna innhrotsþjófs Pjeturs
lásabrjóts hefir orðið vart nglega
ráðleggjum við hlustendum að hafa
hurðir og glngga vel aftur.
Skipstjórinn og sagfiskurinn sem
h dmt h efir van ið.
Þuð miindi ekki vera hjerna,
sem hún bgr liún fátæka ekkjan
Mortensen heitir hún víst?
llvað segið þjer, háldið þjer
að jeg sje fátæk?
— Þá \gerið þjer svo vel að víkja
einhverju að mjer, fátækum at-
vinniileysingja.

í gær sá jeg þig kgssa iiiigan
pill. Hver v.ar það?
Ilvað var klukkan — hjerum-
bil? .
Mikið skelfing flýtir þú þjer
með þennan dúk!
Jeg verð að regnu áð khíru
hann áður en garnið þrgtur.