Fálkinn - 01.05.1937, Side 3

F Á L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvœmdastj.: Svavar Hjaltested.
Aðalskrifstofa:
Bankastræti 3, Reykjavík. Simi 2210.
Opin virka dága kl. 10—12 og 1—6.
Skrifstofa i Oslo:
Anton Schjöthsgade 14.
Blaðið kemur út hvern laugardag.
Askril'tarverð er kr. 1.50 á mánuði;
kr. 4.50 á ársfjórðungi og 18 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftanir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 aura millimeter.
Herbertsprent prentaði.
Skraddaraþankar.
Það tíðkast nú ekki lengur að
ganga milli landsfjórðunga með átta
fjórðunga vætl í bak og fyrir og síst
er það að lasta. En á flýtisöldinni
sem við lifum á fer mannkyninu að
verða hætta búin af hreyfingarleys-
inu. Þeim fjiilgar sífelt, sem verða að
leita lífsuppeldis síns hograndi við
skrifborðið eða vinnuvjelina og fæt-
urna krosslagðar fyrir framan stói.
Burðarstoðir líkamans eru óvirkar
allan daginn og blóðið fer um þær á
seinagangi og kemst varla niður i
tær. Og þá sjaldan að þetta fólk
fær tækifæri lil að ferðast, þá stígu’-
það á ski]3sfjöl eða sest upp i bíl og
rennur fyrirhafnarlaust á áfanga-
staðinn.
Og skrokkurinn verður eins og
óhreinsuð skilvinda. Slappur og
þungur, stirður og slyttislegur, og
hugurinn eins. Tíminn líður seint
og veröldin er tjót og leið og lífið
öndvert og erfitt.
Þá er það eins og að koma í
himnaríki að vera kominn þó ekki
sje nema upp í Svínahraun og sjá
hvergi bíl. Láta hesta postulanna
tifa en ekki lötra, svo að maður
neyðist til að draga andann djúpt,
ko-ma út á sjer svitanum með öllnni
hans illu vessum, finna blóðið
streyma um allar æðar. Þá nauln
þekkir enginn nema sá sem reynl
hefir. Það er mála sannast og stað-
fest af þeim sem reynt háfa, að áhrif
góðrar gönguferðar á sunnudegi,
endist kyrsetumanninum alla vik-
una. Þetta er fólk farið að læra að
skilja. Það kann að vera til einhver
eflirlegukerling uppi í afdölum, sem
enn er þeirrar skoðunar, að það sje
ófint að ganga, vegna þess að flakk-
ararnir gerðu það forðum. En aðrir
ckki. Annars hefir það eflaust verið
hreyfingin, sem hjelt lifinu betur i
llökkurunum, en maturinn, sem J)eir
sníktu á bæjunum. Þeir entust vei,
þegar brennivínið varð ekki til að
drepa j)á, þrátt fyrir misjafna að-
hlynningu.
Kyrsetumennirnir mega ekki
gleyma að ganga. Þá gleyma þeir
veigamesta iieilbrigðisboðorðinu. í
bæjunum er gangan til vinnunnar og
Irá svo lítil hjá flestum, að hún
nægir ekki — og þó eru innanbæjar-
menn teknir upp á því að láta stræt-
isvagna eða einkabíla flytja sig milli
heimilisns og vinnustaðarins. Það
væri ómetanleg heilsubót, að al-
ínenningur tenuli sjer þann góða sið,
að ganga að minsta kosti hálftíma á
hverjum degi, ekki að rölta lieldur
þramma. Lappirnar eru besta leik-
fimisáhaldið, sem manninum er
gefið.
Gufuskipið „lsland“ strandað.
Gerðar voru tilraunir til að bjarga
skipinu, en þær reyndust árangurs-
lausar. Stóð það á kletti einum all-
mikið brotið, og á næsta sólarhring
fyltist það af sjó. Pósti og farangri
tókst að bjarga. Skipstjóri og skips-
höfn yfirgáfu skipið um kvöldið eft-
ir að það strandaði. Talið er, að
orsökin til strandsins hafi ekki að-
eins verið þokan, heldur og einnig
sterkur straumur, sem borið hafi
skipið af leið. Stórt, norskt flutn-
ingaskip strandaði einnig á sömu
slóðum um líkt leyti.
Þessi ferð átti að verða næstsíð-
asta ferð Lydersens skipstjóra með
„íslandið". Þann 25. þ. m. verður
hann 65 ára, og ætlaði hann þá að
láta af skipstjórn fyrir fult og alt.
G.s. ísland var 1600 smálestir
brúttó að stærð, en 1062 smálestir
nettó. Það var byggt til íslandsferða
í Danmörku árið 1915. Skipið var
hið vandaðasta og traust mjög og
kostaði um eina miljón króna. Sam-
einaða hefir ákveðið að láta ekki
skip koma í stað ,,íslandsins“, og
verður þá „Dr. Alexandrine" ein í
förum til íslands af hálfu fjelagsins.
Hjer birtist uppdráttur af Forth-
firði og strandstaðnum, en hægra
megin er mynd af „íslandinu“ við
bryggju í Kauþmannahöfn. Neðri
myndin sýnir skipið, þar sem það
liggur strandað við May-eyju.
Þann 13. aprií siðastliðinn
strandaði G.s. „fsland“ sem verið
hefir í íslandsferðum á vegum Sam-
einaða gufuskipafjelagsins í undan-
farin rúm 20 ár, á leið hingað tii
lands við eyjuna May, utarlega í
Forthfirði á Skotlandi. Skipið strand
aði snemma morguns, og voru allir
farþegar í fasta svefni. Vöknuðu
þeir við áreksturinn og þustii þegar
upp á þilfar. Svarta þoka var á og
brim nokkurt við ströndina. Var
farþegum tjáð, að skipið væri slrand
að. Engin hræðsla greip þó farþega,
og treystu allir á forsjá hins aldr-
aða og reynda skipstjóra, Lydersens.
Var nú strax hafist handa um björg-
un. Svo hagaði til, að skipið hafði
strandað á norðanverðri eyjunni,
en hún liggur yst i Forth-firðinum,
fáa kílómetra frá nyrðri strönd fjarð-
arins. Frá eyjunni liggur sæsími til
smábæjarins Austruther, og símuðu
íbúarnir á May þangað eftir björg-
unarbátum. Björgunin lókst mjög vel
og röggsamlega, enda ])ótt ástandið
væri síður en svo hættulaust, og
klukkan 8 um morguninn voru allir
farþegarnir komnir i land í Anst-
ruther. Eftir nokkura viðstöðu þar.
hjeldu þeir síðan með járnbraut lil
Ed'inborgar og dvöldust þar síðan i
hóteli á kostnað fjelagsins, þar til
ferð fjell heim til íslands. Komu
þeir heim með ,,Brúarfossi“ þann
24. april.
Frú Margrjet Bjarnadóttir, Vest-
urg. 53 fí, varð 80 ára 28. f. m.
Jóhann J. Eyfirðingur, kaupm. Ellert Kr. Mangúss. bifreiðarstj.
ó ísafirði, varð 00 ára 20. (■ m. Freyjug. 'i2, verður 'i0 ára í dag.
Ameríkumenn hafa nýlega tekið
upp á því að setja sjerstaka vagna í
járnbrautarlestirnar, þar sem fólk
geli dansað sjer til skemtunar. í
þessum vögnum geta um 20 pör
dansað samtímis.
Búi Alexis Moivani fursta, sem áð-
ur var giftur miljónamærinni Ear-
bara Hutlon, erfingja Woolwoitbs-
miljónanna, hefir nýlega verið skift.
Ljet hann eftir sig um hálfa miljón
dollara og er Barbara Hutton einn
erfinginn. Hún er talin ríkasta kona
beimsins, svo að „þeim gat' sem
þurfti“. Barbara Hutton er nú gift
danskn greifanum Haugvitz-Bewent-
low.