Fálkinn - 16.04.1938, Blaðsíða 13

F Á L K 1 N N
13
Setjið þið saman!
1. ..
2. ..
3. . .
4. . .
5. . .
6. ..
7. . .
8. ..
9. . .
10. ..
11. ..
12. ..
13. ..
14. ..
15. ..
16. . .
127.
1. Naut, þjösni.
2. Frægur lirafn.
3. Fljót í S.-Ameríku.
4. Hátt fjall.
5. Norðurlandatrúboði.
(i. Borg á Spáni.
7. Land i Asiu.
8. Bær í ítaliu.
9. Keisaranafn.
10. Mannsnafín.
11. Arfur.
12 Fossheiti.
13. Hugsjón (útl.).
14. Er Iðunn.
15. Hræðstu!
1 (3. Nýmæli.
Samstöfurnar eru alls 39 og á að
búa til úr þeim 10 orð, er svari til
skýringarorðanna. Fremstu stafirnir
laldir ofan frá Ðg niður og öftustu
stafirnir, taldir neðan frá og upp
i-iga að mynda:
MÖFN TVEGGJA HUGVITSMANNA.
FALLHLÍF FYRIR FLUGFÓLK.
Ensk verksmiðja hefir búið til nýja
tegund •fallhlifa, sem ætluð er far-
þegum í flugvjelum. Hafa þeir fall-
hlífin á sjer í flugvjelinni, án þess
að finna nokkuð til liennar, ef illa
kynni að fara.
a—a—al—am—ann—-and—ans -
-ast—blanc—-co—dríf—e—el—erfð
f je—gar—hel m—hug—i—i— i — id
—in—inn—li—mon t—or—o—ótt —
s e—s í—111 d d—u—u n g—u n g—v i 1—v i 11
vorn.
Strykið yfir hverja samstöfu um
leið og ]>jer notið hana í orð og
skrifið orðið á listann til vinstri.
Nota má ð sem d, i sem í, a sem á,
o sem ó, u sem ú og öfugt.
Skrifstofubygging heimssýningar-
innar miklu i New York er eina
sýningarbyggingin þar, sem tilbúin
var fyrir nýjárið. Hún er aðeins
tvær hæðir en víðáttan afar mikil,
þvi að þar eru allar skrifstofur
KROSSAÐUR SMALI.
Þessi maður heitir Kardanov og
er rússneskur smali. Hefir hann
fengið Lenins-orðuna fyrir ýms
þrekvirki og gengur nú á búnaðar-
skóla og lærir nautgriparækt.
sýningarinnar, stórir veitingasalir og
teiknistofur verkfræðinga þeirra og
búsameistara, sem eiga að sjá um
sýninguna. En samt var þessi bygg-
ing fullgerð á 575 tímum — eða
um 24 sólarhringum og er það talið
met í flýti.
auð herðatrje. Allar farðadósirnar og glös-
in, sem hann var vanur að sjá á snyrit-
borðinu hennar voru liorfnar. Hann gat
varla trúað sínum eigin augum. Hún hafði
ekki liaft neinn tíma til að taka alt þetta
saman. Og hún hafði aðeins haft litla
handtösku með sjer þegar hún fór. Hvað
átti þetta að þýða? Hann sneri sjer að
stúlkunni, sem stóð í dyrunum.
Hvar er l'atnaðurinn hennar?
Hún sendi liann burt í morgun.
í morgun? Svo að hún ltafði þá á-
kveðið að yfirgefa mig? Það var alt á-
kveðið fvrirfram?
Það lítur þannig út.
Helvítis tíkin! Þetta voru þá bara
látalæti! Hún vildi lenda í rifrildi. Hvert
fór hún? spurði hann hamstola.
Jeg veit það ekki.
Jú, þjer vitið það. Þjer eruð með í
leiknum, þjer eruð i vitorði með henni.
Hvert fór hún?
Stúlkan hörfaði undan lafbrædd.
Mjer er eiður sær, herra Harrier, að jeg
veit það ekki. Hún bað mig um að verða
hjerna þangað til hún ljeti mig heyra frá
sjer.
Tvær ljósmyndir stóðu á arinhyllunni,
önnur af Iionum og liin af henni. Hann
þreif þær og grýtti þeim í gólfið og stapp-
aði á þær.
Þjer hafið ekkert hjer að gera. öskr-
aði hann. Út með yður!
Stúlkan hljóp inn í herbergið sitt og tók
dófið sitt saman i flýti. Hún ætlaði að ganga
af göflunum af hræðslu þegar hún heyrði
að hann var farinn að mölva alt sem mölv-
að vafð inni í stofunni. Hún reyndi að
læðast út með handtöskuna sína en hann
stóð þá í anddyrinu.
Hvar er lykillinn? öskraði hann.
Slúlkan tók lykilinn upp úr tösku sinni
og liann þreif hann af henni. Svo hrinti
hann henni út fyrir, skelti ganghurðinni í
lás og hljóp niður stigann á undan stúlk-
unni.
XV. „Uglusamkvæmi41.
Hefirðu sagt Val Derring hvert þú
ætlar að fara? spurði Judy.
Nei, svaraði Nora. — Og þú verður
að sverja mjer að segja honum það ekki.
- Ertu hrædd um að hann e'lti þig og
fari að flækjast fyrir þjer þegar þú ferð
að fífla þennan blökkumann?
Þú ert svo dónaleg, Judy! Maharadja-
inn af Capola er enginn blökkumaður.
Hann er hámentaður höfðingi og er af
ævagömlum ættum, sem slóðu á háu sið-
menningarstigi þegar forfeður okkar bjuggu
í hel'lum. Og jeg fer ekki til þess að
„fífla“ liann, sem þú kallar, heldur til
þess að ná viðtali við hann um land hans
og þjóð og hvernig land vort kemur hon-
um fyrir sjónir.
Nora var ferðbúinn og ætlaði að fara að
leggja af stað. En Judy sat yfir teikningu
fyrir ritsafn eitt. Hún vann fljótt en þó með
nákvæmni. Og henni var sýnt um að ná
rjetiu dráttunum í andlitin.
Nora! kallaði hún út um ojjnar dyrn-
ar. Hvernig lýst þjer á þessa? „Hvað
sein J)ú hefir gert . . “ segir hann og
sökkvir augum sínum i hennar, til þess að
sjá niður í botn sálar hennar, „þá skiftir
l>að engu fvrir mig. Jeg elska þig samt“.
Þetla er undirskril'tin undir þessari teikn-
ingu. Er hún ekki lýsandi?
Hvað Iiafði hún þá gert? spurði Nora.
Ekkert, bjáninn þinn. í sögunum í
„Young Ladies Journal“ gera stúlkurnar
aldrei neitt sem rangt er. Það er bara hlut-
ur, sem fólkið imvndar sjer, og svo gengur
sagan út á það að sanna, að stúlkan sje
saklaus eins og lamb.
Hversvegna má Val Derring ekki fá
að vita hvert þú ætlar? Ætlarðu að strjúka
frá honum?
Hversvegna skyldi mjer detta það i
hug?
Af því að svoleiðis fólk er hættulegl,
eins og Shakespeare segir. Hann er sann-
kallaður kvennaljómi. Jeg var í „Uglu-
samsæti“ í gærkvöldi og kvenfólkið var alt
sjóðvitlaust eftir honum.
„Uglusamsæti" hvað er það?
Góða mín, þau eru svo algeng núna,
veistu það ekki, og allir eru að reyna ný
afbrigði af þeim. Þetta var á vinnustof-
unni hjá Bruce Wharton. Dýrindis skart-
gripir perlur i öllum litum og festar
saman með seglgarni — voru faldir lijer
og l.var um stofuna, í hillum, á veggjunum,
í lömpunum — allstaðar! Svo var slökt á
Ijósunum og gestirnir áttu að reyna hve
maigar perlur þeir gætu fundið í myrkr-
inu. Hver gestur fjekk ofurlítið vasaljós,
sem ekki lýstu meira en fáeina þumlunga
framundan. Og það var sannarlega gaman
að þreifa sig áfram með þessum vasaljós-
uin. Sá sem hafði fundið flestar j)erlurnar
eftir hálftíma fjekk verðlaun. Og þessi
,U‘ ’uleikur“ er alls ekki eins auðveldur og
maður kynni að ímynda sjer. Hver held-
urðu að hafi unnið?
Lildega þú.
Jeg skvldi óska að jeg liefði unnið,
þvi að fyrstu verðlaun voru emaljudiskur,
seni jeg hafði þörf fyrir. En það var Val
Derring sem vann og það frækilega.
Hann hafði þrjátíu og þrjár perlur en sá
næsti aðeins fjórar.
Kanske að hann hafi kattaraugu og
geti sjeð í myrkri?
Við fengum skýringuna síðar. Hann