Fálkinn - 23.07.1938, Blaðsíða 5

F Á L Ií I N N
5
'

ráðið sýningunni, því að þang-
að komast Kaupmannahafnar-
búar með sporvagninum fyrir
fáeina aitra og þar var nóg
landrými til þess að koma öllií
fyrir án þess að þröng yrði. Því
að nóg varð að liafa rúmið og
veitti þó ekki af, því að suma
dagana komu hátt á annað
hundrað þúsund manns á sýn-
inguna. En þá tíu daga sem hún
var opin komu þangað nær ein
miljón manna og er það mesta
aðsókn, sem verið liefir að
nokkurri sýningu i Kaupmanna-
höfn fyr og síðar, enda fór svo,
að allur liinn mikli kostnaður
við undirbúninginn fjekst end-
urgoldin og meira en það, svo
að ekki þurfti að girípa til trygg-
ingarfjár þess, sem handbært
var. Gesiirnir borguðu sýning-
una sjálfir. Stóð sýningin tíu
daga og hófst 17. júní en var
opnuð formlega 18. júní.
Þarna var fyrst og fremst
gripasýning og mátti sjá þar
öll lielsu verðlaunadýr þjóðar-
innar frá síðustu árum, naut og
kýr, liesta, svin og alifugla. Tvö
naut vöktu mesta atliygli allra
gripa á sýningunni Og lieita þau
„Höjager Nakke“ og „Dan Höj-
ager“. Hið síðasta fjekk heið-
ursverðlaun konungsins. Sjer-
stök sýning var á mjólkurbúi,
slátrunarhúsi og öllum áhöldum
til búskapar, sem nöfnum tjáir
að nefna. „Himmerlands Eg“
heitir kynbótahesturinn, sem
fjekk verðlaun konungs. Þótti
það einn skemtilegasti þáttur
sýningarinnar, er allir hestar og
nautgripir sýningarinnar voru
leiddir í „skrúðfylkingu“ fratn-
hjá konungi og eiga slíkar skrúð
göngur dýpri rætur í þjóðinni
en hermannaskrúðgöngur.
Vitanlega var sjeð fvrir skemt-
unum á sýningunni. Þar voru
allskonar tæki til skemtunar og
daglega einliverjar samkomur,
en mest kvað þó í þessu tilliti
að útileikhúsi, þar sem sýnt vaf
á kvöldin leikrit er samið hafði
verið fyrir tækifærið, um af-
nám átthagafjötursins — „Ske
Bonden hans Ret“ hjet það. —
Hafði leikarinn Svend Methling
forstöðu leiksins. Þarna voru og
daglega hljómleikar, ræðuhöld,
danssýningar og allskonar sögu-
legar sýningar. Og landbúnað-
arþing var lialdið í sambandi
við sýninguna. Útvarjjshlust-
endur fóru heldur ekki varhluta
af þessu merkisafmæli í sögu
bændastjettarinnar, því að svo
mátti heita að ekki væri hægt
að stilía útvarpstæki á danska
stöð allan júnímánuð, að ekki
væri á dagskrá eitthvað i sam-
bandi við afmælið.
Það má nærri geta að mann-
kvæmt var í höfuðstaðnum sýn-
ingardagana. Bæði var fjöldi
útlendinga staddur í borginni
og þó einkum gestkvæmt áf
hálfu bænda utan af landsbygð-
inni. Túgir þúsunda af fólki
lágu í tjöldum á stöðum þeim,
Landbúnaðarráðherrar þriggja norðurlandaþjóðanna, sem komu samun á fund í Kaupmannahöfn meðan
sýningin stóð. Frá vinstri Ystgátd landbúnaðarráðherra. Noregs. Pehrsson-Bramstorp frá Svíþjóð og Bord-
ing landbúnaðarráðherra Dana.
Kynbótahesturinn „Himmerla-nds Eg“, sem vann verðlann konungsins.
sem tilteknir höfðu verið til
tjaldstæða og höfðu margir
komið í bifreiðum sínum, svo
að bifreiðarnar kringum sýning-
arsvæðið skifti tugum þúsunda.
En Hafnarbúar notuðu spor-
vagnana svo ósleitilega, að tekj-
ur sporvagnafjelagsins urðu um
þriðjungi meiri þessa tíu daga
en sömu tíu dagana í fyrra.
Til dæmis um mergðina á
sýningunni má getá þess, að
ekki leið nokkur dagur svo, að
fólk týndi ekki börnum sínum
á sýningunni. — Stöðvar lög-
reglunnar og björgunarfjélag-
anna höfðu nóg að gera að
hirða vanskilabörn og auglýsa
þau undir „Tapað-fundið“ í
sýningarútvarpinu. Og eftir síð-
asta sýningardaginn voru lög-
reglumenn önnum kafnir við
það alla nóttina að koma krökk-
unum heim til sin. Foreldrarnir
voru í fasta svefni og settu ekki
fyrir sig þó börnin týndust —
þau vissu, að lögreglan mundi
koma þeim til skila.
Það var besta veður flesta
sýningardagana og jók það vit-
anlega á aðsóknina. En annars
hafði sýningin veúið auglýst
rækilegar fyrirfram en flestar
innanlandssýningar og það rjeð
auðvitað mestu. Máttur auglýs-
ingarinnar er rnikill.
í blaðinu „The Torch“ í Banda-
ríkjunum stóð svolátandi klausa:
„Fyrir sjö árum hengdi bóndi í
Iowa jakkann sinn af sjer nálægt
fjósinu. Kálfur einn hafði fariS að
snuðra þarna og gleypti gullúr, sem
var í jakkavasanum. í síðustu viku
var þessum grip slátrað og fanst þá
úriS. Það hafði lent milli lungnanna
á skepnunni þannig, að það drógst
upp þegar hún andaði að sjer og
frá. Úrinu hafði seinkað um fjórar
mínútur þessi sjö ár“. — Þú ræður
hvort þú trúir því.
Gríski kennarinn Porson kunni rit
Mitons utanað og gat lesið þau upp
bæði áfram og afturábak. La Croze
gat lesiS upp 12 visur á 12 mismun-
andi tungumálum, er liann hafði
heyrt þær einu sinni. Gambetta gat
þulið. alla Rutarbók, aftur á bak og
áfram og sömuleiðis verk Victors
Hugo og Osiians.
Frú Irmgard Bruns í Berlín giftist
fimm sinnum. Allir eiginmenn henn-
ar frömdu sjálfsmorð.
Kyrus Persakonungur mundi nafn-
ið á hverjum einasta hermanni i
liði sinu utanaS. Og Þemistokles gat
ávarpað alla 20.000 íbúa Aþenuborg-
ar með skírnarnafni þeirra, Bóndi
austur í sveitum átti 130 ær og
liafði skírt þær allar og mundi nöfn
þeirra og þekti lömbin undan þeim
á haustin á svipnum.