Fálkinn - 30.07.1938, Blaðsíða 11

F Á L K I N N
11
YNCS/Vtf
U/SHbtfftNIR
Látlð ekki
knöttími
skemmast.
Ef fótboltinn ykkar á að endast
vel þarf liann góðrar umhirSu við.
Annars eigið þið á hœttu að ])ið
missið marks í stað ])ess að hitta,
vegna þess að knötturinn fari skald.
Hjerna eru nokkur góð ráð um hirð-
inguna á honum:
Dælið ekki of niiklu lofti i knött-
inn. Margir liafa þá röngu skoðun,
að knötturinn eigi að vera harður
eins og steinn. Þegar hann er mjög
blásinn þá slitnar hann miklu fljótar
en ella mundi, sjerstaklega þegar
maður iðkar knattspyrnu á malar-
velli, eins og þið gerið víst altaf.
Saumarnir á knettinum pressast út,
þegar blaðran er þanin mjög mikið
og slitna þessvegna meira en ella.
Þið skuluð reyna fyrir ykkur, livern-
ig knötturinn verður mátulega harð-
ur.
Á myndinni sjáið þið tvent, sem
þið verðið að útvega ykkur ef þið
viljið hirða vel um fótknöttinn ykkar.
Annað er trjegaffall (mynd 1) og
liitt er reimarnái (mynd 2). Þið getið
víst fengið hvotlveggja keypt en
annars gelið þið smíðað ykkur trje-
gaffalinn sjálfir.
Þegar knötturinn hefir verið dæld-
ur nægilega þá er blöðruhálsinum
iokað með venjulegu gúmmíbandi —
það er óþarfi að herða mjög á fyrir-
bandinu. Leggið síðan blöðruhálsinn
inn undir reimarbarminn öðrumeg-
inn, — þeim megin, sem blaðkan er
ekki saumuð l'öst undir. Margir stinga
hálsinum undir með fingrunum en
aðrir nota reimanálina lil þess og
það þykir fótboltagerðunum vænt um,
Ijví að þetta er vissasta leiðin til að
eyðileggja blöðruna! Notið trjegaff-
alinn, bæði lil þess að stinga blöðru-
hálsinum inn og eins til ])ess að
lijálpa til þegar þið reimið knöttinn
saman.
Þið eigið vitanlega að reima hylkið
saman með flatri leðurréim, sem
altaf á að liggja þvert yfir opið, al-
veg eins og þegar þið reimið að
ykkur skó (sjá leikninguna, mynd 4).
Þegar liylkið hefir verið reimað fasl
aftur á að stinga reimarendanum
vandlega undir reiminguna. Það get-
ur verið stórhættulegt, að láta reim-
arendann lafa lausan út úr knett-
inum. Það getur jafnvel köstað ykkur
augað, og |)að er dýrt spaug fyrir
að spara sér ekki meiri vinnu.
Þurkið vel af knettinum í hvert
skifti sem þið hafið notað hann, og
herið við og við sýrulaust vasilin á
leðrið, ef þið gadið þess, er knöttur.
inn ykkar altaf i góðu standi.
Fangar lamafólksins,
framhaldssaga með myndum.
5. kafli: Afkomandi Djengis Khans.
13. Mannfjöldinn færði sig til hlið-
ar með mikilli lotningu og rýmdi til
fyrir doktornum og John er þeir
gengu áfram yfir torgið í samfylgd
Tzin-Los.
„Viltu ekki segja mjer, hvaða
undrabær þetta er, sem við erum
konmir í, pabbi,“ hvíslaði John.
„Jeg liefi stundum heyrt því fleygt
að lijer í fjöllunum ætti að vera fólg-
in æfintýraleg musterisborg, en liefi
liingað til lialdið, að það væri ein-
ber uppspuni, en nú fer jeg að halda
að það sje eitthvað til i því. Nú
ætla jeg aðeins að vona, að yfir-
höfðinginn, þessi Titra Lama, verði
okkur ekki mjög ónáðugur", hætti
dr. Madigan við og var auðsjáanlega
ekki mn sel.
14. „Þegar jeg hugsa mig betur
um,“ hjelt dr. Madigan áfram, „þá
man jeg eftir gamalli mongólskri
frásögn um gamla musterisborg, sem
á að liafa verið stofnuð fyrir mörg-
um hundruðum ára af mönnum hins
gamla lierskáa tartarakonungs Djen-
gis Khan. Þeir voru orðnir þreyttir á
sífeldum hernaði og höfðu í launii
dregið sjer mikið af auðæfum furst-
ans og höfðu það með sjer upp í
fjöll og stofnuðu þar þessa borg,
sem við sjáum hjer nú, ef jeg get
rjetl til. Þeir hafa'falið sig vel og
það er víst af hræðslu við Djengis
Khan, sem þeir hafa sett borgina
hjerna, á svona stað, sem nær ó-
mögulegt er að komast að. AS þvi
er mjer sýnist helst á björgunum
hjerna alt í kring, stendur bærinn
ofan i æfagömlum eldgíg.“
15. Meðan dr. Madigan var að
segja þetta voru þeir komnir að
breiðu marmaraþrepunum. Mann-
fjöldinn stóð kyr á torginu, en Tzin-
Lo og fangarnir tveir hjeldu áfram
upp þrepin. Svo fóru þeir inn um
skrautlegt 'hlið og nú stóðu þeir í
undurfögrum súlnagöngum, skreytt-
um dýrindis klæðum á gólfi og veggj-
um. Þeir gengu um súlnahöllina, og
var loftið þar þrungið af reykelsis-
ilm en fjöldi lampa logaði á veggj-
unum, og hjeldu áfram þangað til
Tzin-Lo benti þeim að fara inn í
annan minni sal, enn skrautlegri.
„Gerið svo vel að bíða hjerna,“
sagði Tzin-Lo við dr. Madigan,
„hinn mikli Lama óskar að fá að
tala við unga piltinn 1 einrúmi."
Hvað gerist nú? Þið sjá.S
það í næsta blaði.
Túta frænkn.
BLAÐALJÓiSMYNDARINN
á stundum erfiða daga og myndin
lijer að ofan sýnir, að hann getur
lcomist í hann krappann. Maðurinn
á myndinni var að taka mynd af
mokstrarvjel á Thamesá, en festist
sjálfur í leðjunni, svo að menn urðu
að draga hann upp.
Minsta kirkja í heimi er í Latolitá
i Kentucky. Þar geta ekki setið nema
þrir.
Jay Bruce er frægasti Ijónaveiðari
i Californíu. Hefir hann drepið 284
Ijón.i
Lucille Noonan símastúlka i San
Francisco man 2000 símanúmer.
Margaret Madden var barnakenn-
ari vestur í Ameríku í 05 ár. Hún
kendi barnabörnum fyrstu nemendn
sinna.
REYNIÐ AD LITA þessa rnynd með
sem eðlilegustum litum og sjáið
hvernig ykkur teksl ])að. Áðallitirnir
Maður einn i Connectitul Ijet tatt-
óvera á öxlina á sjer númerið sem
hann liafði í manntalinu. Hann
gætti þess ekki, að ])essi tala breyt-
ist við hvert manntal.
eru á sjónum og á himninum, seglin
skuluð þið ekki eiga neitt við. Sjáið
hvernig það gengur!