Fálkinn - 19.11.1938, Blaðsíða 6

6
F Á L K I N N
Jeg gei gjarnan hringt fgrir gö-
in• hvert sem þjer viljið, en þjer
getiö ekki œtlast til þess, aö jeg fari
úl í rigninguna meö ngja sumai -
hattinn minn.
— Jeg held jeg hafi þaö nú mikhi
betra, herra prófessor.
Jón stúdent, sem er mesti drabb-
ari, kemur heim úr svalli undir
morgun og finst hann megi til afi
dýfa hausnum ofan í kalt vatn. En
í þvottaskálinni er óhreint vatn frá
kvöldinu áður, svo að hann opnar
gluggann og skvettir vatninu út. 1
sama augnabliki heyrir hann kall-
að að neðan:
Hvað er þetta maður. Eruð
þjer brjálaður?
Jón gægist ofan i garðinn og sjer
litinn mann standa þar holdvotan
og steyta hnefana.
— Afsakið þjer maður minn, seg-
ir Jón, — jeg tók ekkert eftir að
])að var maður i þvottaskálinni.
Konunni þinni leiðisl visl
heima, þegar þú ert úti að skemta
þjer með mjer?
— Nei, maðurinn þinn var að
skjótast inn til hennar þegar jeg
fór.
Nr. 523. Adamson er dýravinur.
Generalprufa.
Nú held jeg við veröum aö
fara að hætta. Jeg er sem sje að
draga á ngja kjóiinn minn.
Innbrotsþjófurinn: — og aö síö
ustu óskum vjer gður allrar ham-
ingju og væntum i framtíðinni góöra
viöskifta. — — —
S k r f 11 u r.
Innbrotsþjófurinn fremur innbrol
hjá vasaþjófnum.
— Veislu aldrei hvenær þú hefir
drukkið nóg?
—Þegar jeg hefi drukkið nóg veit
jeg ekki neitt.
Þú skall ekki vera nervös.
Taugin er alveg ng nema rjett nm
miöjuna.
Copyrighf P. I. B. Box 6 Copenhagen
Ferdinand megrar sig.