Fálkinn - 07.07.1939, Blaðsíða 13

FÁLK.INN
13
1 2 3 4 1 Ml5 6 7 8 9
m m 10 m M m n mm
1 2 |: '3 |3£ 14 ’• m
16 1 17 | 1S m i y !
2 1 §n 22 m 2 3 *• Wl”
26 m 2 7 . 1 1 \m 29 |
m 30 ] 31 1 m 32 33 | m
M m m. m m m m w mm m
34 m 35 130 i ' | 37 38 3R | 1 4 0 m 4 1
12 43 m 44 j m 4 5 14 6 1 i í
17 4R m -! m 50 m 1 | ! 1
>2 ! 1 • 53 m 54 MIm ! 1
56 57 m 58 59 1 §i>
m m 60 n m m 61
62 1 jf^ll 63 1 ! ] 1 1 1
Krossgáta Nr. 303.
Ldrjetí:
1 bók. 5 sneplar. 10 kviki. 11 ýta.
12 i liári. 14 klettur. 10 slys. 13
endir. 19 tóbak. 21 hæna. 22 sýl. 23
stöng. 25 tóbak. 26 hár. 27 klappa.
29 angur. 30 heift. 32 spakur. 35
fjörug. 38 böröu. 42 til hæða. 44
tryllingsleg. 45 hópur. 47 málm-
blanda. 49 hreyfing. 50 persónufor-
nafn. 51 storka. 52 eignarforn. flt.
54 spurt. 55 endliðu. 56 starfinn.
58 glætur. 60 kross. 61 fjölda. 62 at-
vinnugrein ef. 63 mannsnafn þf.
Lóörjett:
1 húð. 2 festa lauslega. 3 yfirstjett.
4 á húsum. 6 gagn. 7 framar. 8 dauf-
ur. 9 fallega lit. 12 binding. 13
gervallra. 14 fugl. 15 á fótum. 17
daunill. 20 fugl. 22 áhrif. 24 mikil.
27 gufuskip, sk.st. 28 i þýskum
staðarnöfnum. 31 gutl. 33 fárra ára.
34 aumingi. 35 á riddarabúningi. 36
l'er á veiðar. 37 ungarnir. 38 flatt. 39
vigtaði. 40 kvíði. 41 maturinn. 43
verslunarmál. 46 sagnmynd. 48
punktur. 51 óliult. 53 rauð. 55 band-
ingja. 57 l'ugls. 59 fiskur.
Lansn á Krossgátu Nr. 302.
Lárjett:
1 klessur. 5 óhræsis. 10 áll. 11
rós. 12 bræla. 14 sólin. 16 uslar. 18
slæ. 19 snýtu. 21 sóar. 22 og. 23
M.S. 25 garn. 26 unn. 27 ærupris.
29 lús. 30 daður. 32 aðall. 35 skata.
38 óskar. '42 ræl. 44 kantata. 45 Jón.
47 fles. 49 N.N. 50 la. 51 kúla. 52
stikl. 54 eld. 55 sopar. 56 fraus. 58
Askja. 60 aus. 61 eru. 62 skafnar. 63
slorugt.
Lóðrjett:
1 klausur. 2 sárar. 3 slær. 4 ull.
6 hró. 7 róls. 8 æsing. 9 strunsa. 12
bland. 13 askur. 14 sæmra. 15 nýall.
17 són. 20 trú. 22 orustan. 24 síð-
asta. 27 æð. 28 S.A. 31 ask. 33 Lóa.
34 arfsins. 35 sleif. 36 ak. 37 annes.
38 óalda. 39 K.A. 40 rjúpa. 41 snar-
rót. 43 ælt. 46 Óla. 48 skraf. 51 koj-
ur. 53 laun. 55 skro. 57 U.S.A. 59
sel.
ÆFINTÝRIÐ HENNAR ÖMMU.
Framh. af bls. 10.
góð að vera hjá okkur dálítinn
líma, sagði huldukonan og veifaði
hendinni döpur í brajgði, þegar
telpan hafði skilið við þau.
Þið getið imyndað ykkur, að það
varð fagnaðarfundur, þegar litla
stúlkan kom aftur heim. Hún sagði
frá því, sem fyrir hana hafði komið
og sýndi fallegu brúðuna sína glöð
i bragði.
— En hvað varð þá um huldu-
fólkið? spurði Pjetur ákafur.
— Það er dáið fyrir löngu. Og
uppi í Hestfjalli er aðeins stór
sprunga, þar sem það hafði dyrnar
sinar forðum. Ef þú ferð þangað
einhverntíma geturðu sjeð hana. —
Og sögunni var lokið.
Margir kvikmyndaleikarár hafa
fengið að reyna, að leiðin til frægð-
ar er örðug og löng. Mickey Rooey,
sem sjest hjer á myndinni, er und-
antekning að þessu leyti. Hefir hann
höndlað linossið fyrirhafnarlaust, og
það á hann andlitinu á sjer að
þakka. Nú hefir hann fengið að
leika aðalhlutverkið i hinni frægu
strákasögu Mark Twains: Huckle-
berry-Finn. Er það stærsta hlutverk
MENDELSSOHN.
Framh. af bls. 5. .
Tvítugur að aldri lióf hann fyrir
alvöru ferðalög sín út í heim. Fór
hann þá til Englands og Skotlands
og var mjög heillaður af skotsku
náttúrunni. Frá þeirri ferð er
. Hebrida-forleikur“ hans og skotska
hljómkviðan. Þá fór hann til Frakk-
lands og Ítalíu og til Englands á
nýjan leik. Lundúnabúar tóku hon-
um jafnan eins og goði og hann
elskaði enska álieyrendur. Eftir
fjögra ára flakk afrjeð hann nú að
hætta ferðalögum um sinn og gerð-
ist þá hljómlistarstjóri í Dússeldorff.
Þar var fyrst sungið opinberlega
hið fræga „St. Páls-oratorium“ hans,
en þó ekki fyr en 1836, og þá var
hann farinn þaðan. Hann liafði flutsl
til Berlin árið áður og tekist á liend-
ur stjórn liinna frægu Gewandhaus-
hljómleika, sem nú eru frægasta
hljómleikastofnun Þýskalands. Nafn-
ið fengu þeir af því, að þegar þeir
hófust, 1781, voru þeir haldnir í
gömlu týhúsi (Gewandliaus). Það
var Mendelssolin sem hóf þeissa
hljómleika til þess vegs, sem þeir
hafa haft ætíð síðan. — En árið
1843 stofnaði hann hljómlistahá-
skólann í Leipzig og dvaldi þar
lengstum liin síðari ár æfi sinnar
og dó þar af slagi, 4. nóv. 1847.
Fáir menn hafa unnið meira að efl-
ingu þýskrar tónlistar en hann. —
Kirkjutónsnhðar hans eru margar
sígildar og „Lög án ljóða“ hafa horið
frægð hans um víða veröld. Það var
Mendelssolm-Bartholdy, sem vakti
áhugann fyrir kórverkum Bachs, sem
þá lágu í þagnargildi og eitt af
fyrstu verkum hans sem hljómlistar-
stjóra var að taka „Mattheusar-
passionina" eftir Bach á hljómleik-
skrá. Hann hlaut viðurkenningu
samtíðar sinnar og var um eitt skeið
dáðasti hljómlistarfrömuður lijá þjóð
sinni, þó að hann yrði ekki nema
38 ára.
hans, en bókin var uppáhaldsbók
Mickeys og hann hefir lifað sig inn
í hana.
Morguninn eftir lá betur á honum. Hann
hafði sofið vel, fengið ágætan morgunverð
og þetta dreifði þokuskýjunum ásamt von-
inni um árangur að lokum. Ferðalag frú
Laidlaw var áskorun um nýjar athafnir.
Drury og Purley biðu í leigubifreið hálfa
leið inn í Castle Road, og undir eins og frúin
var komin undir þeirra mnsjá, fór Róbert,
sem bafði verið á verði, á burt og hitti Rid-
ley við ölknæpuna. Þegar frúin var far-
in skriðu þeir báðir inn um kjallaraglugg-
ann, en tveir menn voru sellir á vörð fyrir
neðan húsið, til að gefa þeim merki, ef frúin
kynni að koma aftur.
Að vísu var Ridley í sínum fulla rjetti,
þótl liann hefði fundist í húsinu, því að
hann liafði fengið húsrannsóknarúrskurð, en
hinsvegar var æskilegt, að þessi rannsókn
kæmisl ekki á almennings vitorð, svo að
Derrington grunaði ekki neitt og yrði þvi
ekki eins var um sig, og að frú Laidlaw
yrði einskis vör, fyr en búið var að komast
að því, hvaða crindi hún álti lil Birming-
ham. Sennilega mundi þeir Ridley fá að vera
þarna í næði allan daginn, eða jafnvel Ivo
daga, svo að þeir höfðu nægan tima til að
kanna alt sem vendilegast. Ridley veitti þeg-
ar athygli litlu borði í borðstofunni og bráð-
lega fjekk liann þarfa upplýsingu. í einni
skúffunni voru brjef árituð til Laidlaw, og
höfðu þau verið send frá lieimili lians —
Holly Grove i Barhaven. Þar var líka hrjef
úr sama stað, undirritað „D. Freemann“.
Það var skrifað á litla skrifpappírsörk, með
áprentuðu símanúmeri og viðtalstíma og
var auðsjáanlega frá aðstoðarlækninum, sem
spurðist fyrir um sitt hvað viðvíkjandi
starfinu.
En á meðan fór Roberts út i portið, til
þess að leita í ruslakassanum, livort þar væri
nokkuð markvert. Hann kom inn aftur með
óhreinar hendurnar, en andlitið ljómandi af
ánægju.
„Þetta fann jeg,“ sagði liann og rjetti fram
nokkur glerbrot, sum auðsjáanlega úr gler-
augum, en önnur úr lyfjahylkjum og hafði
merki verið grafið á glerið.
„Gott. Atliugaðu eldhúsið næst,“ svaraði
Ridley. „Gefðu mjer sígarettuöskjuna þarna
í brjefakörfunni til þess að láta glerbrotin i.“
Það sem eftir var af leitinni bar litinn á-
rangur, því að það eina, sem þeir fundu og
ekki gátu fengið eðlilega skýringu á, var moli
af einhverju gagnsæju efni, ekki ósvipað
kertavaxi, sem þeir fundu undir eldhúsborð-
inu innan um gólfklúta og sápudalla.
Það voru aðeins tveir sjóntækjasalar lil i
bænum og Ridley fór lil þess sem nær var,
með glerbrotin. Hann dreifði þeim út á l)úð-
arborðið.
„Er mögulegt að þekkja hvaðan þetta er
komið?“ spurði hann.
„Það getur hugsast," svaraði sjóntækjasal-
inn. „En það verður erfitt verk. Er það á-
ríðandi ?“
„Já.“
Maðurinn fór að raða brotunum saman á
borðinu og innan skamms hafði honum tek-
ist, að raða saman tveimur gleraugnaglérj-
um, sem ekki vantaði mikið í. Síðan tók
liann lítið áhald, sem líktist úri, upp úr vest-
isvasanum.
„Jeg get mælt bugðuna á glerjunum með
þessu áhaldi,“ sagði hann, „og þá sje jeg
hvernig uppskriftin hefir verið. Ef mælingin
er eins og á venjulegum gleraugum þá er
ekkert upp úr henni að hafa, en sjeu gler-
augun með frábrugðnu lagi, þá gæti hugsasl
að jeg gæti fundið í bókum mínum, hver það
er, sem notað hefir svona gleraugu. En það
kostar mig að fara yfir nokkur þúsund gler-
augnapantan>r.“
Sjóntækjasalinn gaut augunum til Ridley
yfir gleraugun sin og virtist vona, að Ridley
segði, að það væri ekki ómaksins vert. En
Ridley svaraði engu, svo að sjóntækjasalinn
fór að mæla brotin og skrifaði jafnóðum
hjá sjer leyndardómsfullar tölur á brjefmiða.
, Mínus fjórir punktar finnn dioptrar sfer-
iskir, mínus tveir punktar fimm eylinder
vertilcal as,“ sagði hann að lokum.
„Afar fróðlegt,“ sagði Ridley. „En hvern
fjandann táknar það?“