Fálkinn - 05.07.1940, Blaðsíða 10

10
F Á L K I N N
— Elskan mín, það er ekki þægi-
legt að vera háfleygur í brjefi, sem
maffur skrifar meff hlekkjiiöum
penna!"
Góðan daginn, frú, finniff þjer
ekki alt i einu til óumræðilegrar
löngunar til að klóra yffur á bakinu?
1
S k r í 11 u r.
HVlTT HÁR — RAUÐ AUGU.
Líklega hefir ekkert ykkar sjeð
dýr þau, sem hvítingar nefnast, og
er það nafn dregið af útliti þeirra.
Þessi dýr (eða fuglar) hafa sem sje
ekkert hvitt hár (eða fjöður) á sín-
um skrokki, en hafa hinsvegar rauð
augu.Þetta er ekki sjerstölc dýrateg-
und, lieldur sjerStök afbrigði innan
tegunda. Hvítingar geta verið mýs,
filar, apar, hundar, krákur og hvað
eina. Hvítar mýs eru t. d. víða tii
og sumstaðar eiga krakkar heii söfn
af hvítum músum og þykir það
mesta metfje. Enda eru það'allra lag-
legustu grey, þessar hvitu mýs með
rauðu augun.
En þessir sjerkenilegu litir hvít-
ingjanna ■ eru einn af dutlungum
náttúrunnar, þau skortir nefnilega
algerlega viss litarefni og verða þvi
svona ólik öðrum einstaklingum af
sinni tegund. Þessi einkenni hvit-
ingjanna eru undantekningar og af-
brigði.
Hjer birtast nú nokkrar myndir af
þessum leikföngum náttúrunnar.
Mynd 1 er af livítri mús, en þær
eru, eins og að ofan gat um ekki
óalgengar.
Mynd 2 er af mjallhvítri kráku,
en krákan er frænka krumma, 3 af
apa og sú fjórða er af hvítum úifi.
Öll þessi hvitu dýr hafa svo eld-
rauð augu, en þann lit getum við
ekki sýnt ykkur á þessum myndum.
Fyrir rjetti:
Dómarinn: „Þjer eruð kærður fyr-
ir að hafa ráðist á þennan mann.
Ilann heidur því fram, að fyrst hafið
þjer siegið sig niður, en síðan gefið
sjer milli 20 og 30 högg.“
Ákœröi: „Þetta getur hreint ekki
staðist, dómari góður, þvi að jeg
hefi aldrei sjeð þennan mann fyr, og
þar að auki veit hann ekkert hvað
mörg högg jeg sló hann, því að hann
rotaðist við það fyrsta!"
„Ef jeg bara kyssi konuna mína
rembingskoss, þá fyrirgefur hún mjer
alla hluti. Þú ættir að reyna það!“
„Já, gjarnan vil jeg það, en held-
urðu, að konan þín taki mjer það
ekki illa upp?“
„Hvernig getur þú í senn verið
trúlofaður einni stúlku i Reykjavík,
annarri í Keflavík og þriðju á Stokks
eyri?“
„Með þvi að eiga bifhjól, og það
á jeg Iíka!“
Skrifstofustjórinn: „Mikið skrambi
eru margar flugur hjerna á skrif-
stofunni."
Skrifarinn: „Já, þær eru 97.“
— Sko, þarna sjerffu, Þorbjörg,
jeg sagffi þjer að vera ekki aff taka
hjer tit eftir ötl þessi ár.
Best er að auglýsa í Fálkanum
Gesturinn: „Hefir ekki eitthvert
frægt skáld fæðst hjer á þessum bæ?“
fíóndinn: „Jeg lield bara ekki . .
að minsta kosti ekki i þessi sjö ár,
sem jeg hefi búið hjer!“
„Hefurðu gleymt því, að þú skuld-
ar mjer tuttugu krónur?“
„Gleymt, nei, hreint ekki, sástu
ekki að jeg ætlaði að ganga fram hjá,
án þess að heilsa þjer?“
Hún: „Þú mátt ekki láta pabba
sjá, þegar Jdú kyssir mig.“
Hnnn: „Já, en jeg hefi ekki kysl
þig.“
Hún: „Nei, en ef þú skyldir gera
það.“
Kennarinn: „Til hvers eru eyrun,
Kiddi minn?“
Kiddi: „Til þess að við sjáum
betur.“
Kennarinn: „Hvaða bull!“
Kiddi: „Nú, hvernig færu menn
þá að ganga með gleraugu, ef þeir
væru eyrnalausir?"
„Pabbi, er sá maður kallaður fjöl-
kvænismaður, sem á einni konu of
mikið?“
„Nei, drengur minn, þá væri jeg
líka fjölkvænismaður."
/v/ /*/ /v/ /*s
„Jeg hefi nú í dag farið í 12 búð-
ir og hvergi fengið Jiað, sem mig
vantar.“
„Hvað var það nú?“
„Lánstraust!“