Fálkinn - 31.07.1942, Page 2

2
F Á L K I N N
Charies Howard Smith C. M. G.
sendiherra Breta i Islandl.
Naumast mun fráfall nokkurs út-
lends manns hafa vakið jafn al-
mennan söknuð hjer á landi og hið
sviplega andlát Howard Smíth sendi-
herra. Hann hafði farið alheill hjeð-
an úr bænum á fimtudagsmorgun
síðastliðinn, ásamt Ross aðalræðis-
manni, frú hans og fleira fólki og
var kominn upp að Langá á Mýrum.
þar sem hann ætlaði að veiða
nokkra daga. Þegar liann hafði stað-
ið stutta stund við ána, linje hann
niður örendur. Hafði hann einskis
meins kent sjer undanfarið, en þenn-
an sama dag hafði hann þó tvívegis
minst á, að hann hefði einskonar
þrengsli fyrir brjóstinu.
Charles Howard Smith sendiherra
kom hingað 10. mai i hittifyrra,
sama daginn og enska hernámsliðið.
Það var talandi tákn, að um leið
og landið var hernumið, sendu Bret-
ar hingað hinn fyrsta fullgilda
sendimann sinn, en önnur lönd, sem
liernumin voru það sama vor, mistu
sína erlendu sendifulltrúa, og með
þvi var undirstrikað, að þau lönd
liefðu engin utanríkismál framar.
En hjer skifti þannig um, að ísland
tók- fyrst að fullu og öllu við sín-
um utanríkismálum eftir að jjað var
hernumið.
Það verður ekki dregið i efa, þó
að eigi sje það opinberlega kunnugt
nema að litlu leyti, að starf enska
sendiherrans hefir verið erfitt og
umsvifamikið, ekki síst fyrstu mán-
uðina eftir að hernámið fór fram.
Hann var í flestu meðalgöngumaður
milli stjórnar sinnar og hernáms-
liðsins annarsvegar og íslensku
stjórnarinnar og þjóðarinnar hins-
vegar. En hverjum augum sem menn
annars litu á hernámið, þá heyrðist
aldrei annað, en að enski sendiherr-
ann tæki á hverju máli af hinni
fylstu sanngirni og vildi aldrei skilj-
ast við nokkurt málefni öðruvísi
eh svo, að íslendingar mættu vel
við una. Enda ávann hann sjer brátt
traust allra þeirra, sem hann átti
nokkuð saman vrð að sælda. Og
fólk út í frá varð þess áskynja, að
hann væri sannur maður og velvilj-
aður í hvívetna. Þessvegna mun
þessa fyrsta sendiherra Bretlands
á íslandi minst lijer lengi með hlýj-
um hug.
Howard Smith sendiherra varð
aðeins rúmra 54 ára, þvi að fæddur
var hann 17. maí 1888. Faðir hans
var dómari í Wolwerhampton í
Staffordshire, skamt frá Birming-
ham. Nám sitt stundaði hann i
Winchester og við Brasenose College
í Oxford og tók meistarapróf þar,
en gerðist svo, 24 ára gamall, starfs-
maður i utanríkismálaráðuneytinu.
Var um skeið einkaritari þingmanns-
ins Cecil Harmsworth (bróður
þeirra lávarðanna Northcliffe og
Rothermere), en varð ráðunautur í
utanríkismálaráðuneytinu árið 1929.
Árið 1932 'var hann sæmdur Orðu
St. Michael and St. George (C.M.G.).
Árið 1933 varð hann aðstoðar-
vararáðherra i utanrikismálaráðu-

Norcgskonungtir og Ólafnr krónprins. — Sitjandi: Muud drotn-
ing, sem andaðist úrið 1937 og Marthe krónprinsessa.
Silfurbrúðkaup áttu 21. þ. m. frú Ólafía Einarsdóttir og Pétur
Lárusson fulltrúi. Er myndin tekin á silfurbrúðkaupsdaginn á
heimili þeirra hjóna, Sólvallagötu 25.
neytinu og varð fjárhaldsmaður
ráðuneytisins árið 1935.
En i október 1939 — eftir að
stríðið hófst — var hann skipaður
sendiherra í Danmörku og íslandi
og kom til Kaupmannahafnar þá um
haustið. Þar var liann þangað til
Frh. d bls. 15.
Ljósmynd: U. S. Army Signal Corps.
Líkfylgdin í Bankastræti. Ljósmynd: U. S. Army Signal Corps.