Fálkinn - 28.08.1942, Blaðsíða 3

F Á L K I N N
3
Norska kvöldið og frú Gerd Grieg
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM
Ritstjóri: Skúli Skúlason.
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Síini 2210
Opin virka daga ki. 10-12 og 1-0
Blaðið kemur út hvern föstudag
Allar áskriftir greiðist fyrirfram
Auglýsingaverð: 30 aura millim.
IiERBERTSpren/.
SkradðaraþaHkar.
Það var einkar vel til l'allið af
lögreglustjórn bœjarins, að efna til
hinnar svonefndu „hreinlætisviku“,
í vikunni sem leið. Á þessari einu
viku var litið eftir því, hvernig um-
gengni fólks er, utanhúss, og hvort
þoð gerir hreint fyrir sinum dyrum,
sém kallað er.
í ])essu efni hefir mjög verið pott-
ur brotinn eigi síður hjer í Reykja-
vík en annarsstaðar. Það er þó mjög
misjafnt, hversu góð umgengni er í
kaupstöðum landsins, og þykist
glögt gestsauga liafa tekið eftir, að
Akureyringar hafi sýnt einna mesta
snyMimensku i þessu efni. En hinu
her ekki að neita, að Reykvíkingum
hefir stórum farið fram i utanhúss-
þrifnaði hin síðustu ár. Þó iná enn
sjá subbur, sem líklega hafa fengið
iil uppeldi, skvetta úr skolpfötunum
sínum út á gangstjettirnar eða henda
rusli í bing i portinu lijá sjer, i stað
þess að setja það í sorpílátið.
Ein plága er nú algengust, þeirra,
sem stafar af þrifnaðarvöntun og það
er brjefaruslið. Brjefaskæðadrífurn-
ar, sem sjá má í surnum götum og
við sum hús, eru mesti ómenningar-
vottur. í öðrum löndum er brjefa-
rusli nú safnað saman og gerð úr
því pappírskvoða á ný, og Englend-
ingar kváðu jafnvel vera farnir að
hirða pappirsafganga og brjefarusl
á þeim stöðum lijer sem mikið er til
al' því, svo sem í prentsmiðjunum.
Við íslendingar sýnum ekki það
sparnaðarsiwð á okkur um þessar
mundir, að við höldum saman
brjefarusli af sparnaðarástæðum, en
við ættum að minsta kosti að sýna
það menningarsnið á okkur, að
brenna ruslinu i stað þess að fleygia
því og láta það fjúka fyrir veðri og
vindi um götur og inn i garða ná-
grannanna, sem kanske ekki stend-
ur á sama um þennan óþrifnað. El'
fólk hættir að fleygju brjefarusli úti
undir beru lofti eða lætur það i
lokuð sorpílát, er þetta bæjarlýti
úr sögunni. Meiri er galdurinn ekki.
Aðkomumenn, sem vanir eru
þrifnaðarborgum hafa flestir eitt út
á Reykjavík að setja öðru freinur,
og það er rykið eða moldbylurinn,
sem hjer er að jafnaði í norðan-
þurkum. Jeg veit ekki hvort ráða-
menn bæjarins hafa athugað þetta
mál sem skyldi og reynt að finna
bót við því. En moldrykið er ó-
geðslegt og óholt. Líklega kemur það
aðallega frá lóðunum við höfnina
og upp úr þeim götum, sem ekki eru
malbikaðar. Og svo fýkur aurinn,
sem berst af moldargötunum á mal-
bik og hellustjettar. Er ekki hægt
að binda moldina i götunum svo
að hún fjúki ekki?
Frú Grieg og Br. Jóhannesson, sem Heclda Gabler og assessor Brack.
Ólafía G. Jónsdóttir og Lárus Pálsson — frú Elvsted og Lovberg.
Iledda Gabler.
Frú Grieg í niðurlagi 3. þáttar.
„Nú brenni jeg börnin min.“
kom flutningur hennar á upp-
hafi „Káts pilts“, sögunni, er allir
kunna a'ð hafa lesið sem hörn,
ýmist á norsku eða í ágætri is-
lenskri þýðingu. „Eyvindur lijet
hann, og grjet þegar hann fædd-
ist“ — Öyvind het han og grát
da han hle födt —. Það töfraði
alla, að hlýða á hinn meistara-
lega flutning frúarinnar á þess-
ari ágætu sögu.
Og loks komu þættirnir úr
„Hedda Gahler“. Meðleikendur
frúarinnar voru Valur Gislason
(Tesmann), Brynjólfur Jóhann-
esson (assessor Brack), Lárus
Pálsson (Lövborg) og ólafía
Jónsdóttir (Frú Elvsted). —
Ljéku íslensku leikendurnir á
norsku. Það mátti heita undra-
vert hve heildarsvipurinn á
leiknum var góður, þegar þess
er gætt, að allir meðleikendur
frú Grieg urðu að leika á öðru
máli en sínu eigin —, og eins
og á'ður er sagt, eini gallinn á
Frh. á bls. 14.
Frú Gerd Grieg og blómin eftir frumsýninguna.
Síðastliðið fimtudagskvöld var
frumsýning á 2 þáttum úr hin-
um fræga leik Henriks Ibsen,
„Hedda Gabler14. — Leikfjelag
Reykjavíkur átti samvinnu við
hina frægu leikkonu um þetta
kvöld, og það eina, sem hægl
er að setja út á leiksýninguna
er þetta: að fólk skyldi ekki fá
að sjá leikinn allan.
En í staðinn fjekk það að
heyra og sjá frú Gerd Grieg,
sem söngkonu og upplesara.
Norska kvöldið hófst með því,
að frúin söng sex lög, eftir
norsk tónskáld, með þeim ágæt-
um í meðferð og flutningi. sem
henni eru lagin. Og þar næst