Fálkinn - 21.04.1944, Blaðsíða 3

FÁLKIMN
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM
Ritstjóri: SKúli Skúlason.
h'ramkvjitjóri: Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavik. Sítni 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1—<5
Blaðið kemur út hvern föstudag
Allar áskriftir greiðis fyrirfram
HHHBEHTSpre/i/.
SKRADDARAÞANKAR
Við fögnum sumardeginum fyrsta
jafnvel í ríkara mœli nú á siðustu
árum, en áður var gert um nokkurt
skeið. Hinsvegar þarf eigi langt að
leita þess, að sumardagurinn fyrsti
hafi verið merkisdagur með þjóðinni
og með hátíðarbrag eigi síður en
sjálf jóiin. En orsaka þess, að dag-
urinn og þýðing hans tók að fjara
út i meðvitund þjóðarinnar mun
einkum vera að leita að því, að um
eitt skeið, fyrir og eftir aldamótin,
hættu menn að finna jafn glögg-
lega og áður, hve mikils virði súm-
urið var. Menn fóru að gleyma þvi
þegar fellír bústofnsins og hungur
mannfólksins fór áð verða óalgeng-
ara fyrirbrigði en áður. Eru varla
nema 60 ár siðan að fátækt fólk i
sveitum hætti að svelta svo sárlega,
að það kæmist hjá því að ieita til
þeirra, sem betur máttu, og biðja
þá um mjölhnefa og kjötbita. Sjeu
þessháttar tilfelii til enn þá eru jjau
algerar undantekningar, en áður
voru þau svo algeng, að ekki þótti
tiltökumál.
Enda hætti fólkið, með bættri
velmegun, að fagna sumri. Alveg
eins og við værum ekki upp á árs-
tíð gróandans og gróðursins kom-
in. Svo var það um skeið. En nú
höfum við áttað okkur og gerum
okkur ljóst, að sumarið er okkur
eigi síður nauðsynlegt en áður var,
jafnvel þótt við fjnnuin ekki jafn
berlega til þess hvers virði fyrsta
græna nálin í mýrinni er, eins og
bóndinn fann það, sem átti hey-
lausar kýr í fjósinu og horrollur á
sinumóanum.
í sannleika sagt eigum við að
fagna sumrinu af allnig, og gera það
á sumardaginn fyrsta — þó að fjarri
farí þvt, að sá dagur tryggi að jafn-
aði raunverulega sumarkomu. Það
gerir minna- til. Hitt varðar meiru,
að sumardagurinn fyrsti vekur sum-
urvonina, jafnvíst og vonin er um
það að dagur komi eftir iiverja
nótt. Sú von hefir aldrei brugðist,
og hin hefir ræst --- ýmist fyrr eða
siðar.
Og í þettu skifti cr sjerstök á-
stæða til þess að minnast sumar-
komunnar. Því að á þessu sumri
ætlar þjóðin að láta gerast þá at-
burði sem þýðingarmestir hafa
verið i sögu hennar um margar
uldir. Allir góðir íslendingar óska
þess að gifta fylgi þessu sumri og
þeim viðburðum, sem þá eiga að
gerast.
Soffía Pálsdóttir Öldugötu 32 verð-
ur tiO ára 22. apríl
Stórbruni í Hafnarhúsinu
Síðastliðinn sunnudag, á 7. tim-
anum, kom upp eldur í húsum þeim,
sein breska setuliðið bygði á sinum
tíma á þaki Hafnarliússins. Ná hús
|»essi að heita má yfir allt þakið
og hafa verið notaðar til íbúðar og
fyrir skrifstofur breska og siðar
ameríkanska setuliðsins, þ. e. þeirra
manna, sein einkum gegna störfum
fyrir. flotann.
Eldurinn virðist hafa komið upp
á tveim stöðum samtimis, nfl. í
miðri vesturbyggingunni og nokkru
fyrir austan miðja suðurbygging-
una. Breiddist hann óðfluga út á
báða bóga, svo sýnt var að slökkvi-
liðið gat ekki ráðið við liann, enda
var þarna mikið af steiolíu, en hún
er notuð til upphitunar þarna, en
ekki kol. Slökkviliðið, sem var bæði
íslenskt og amerikanskt, einbeitti
sjer j»vi að því að verja austur- og
norðurbygginarnar og að verja gólfin
Flestir munu einhverntima hafa
óskað sjer þess, að þeir gætu feng-
ið á sig nýtt andlit annaðhvort um
stundarsakir, eða fyrir fullt og allt,
en fæstum hefir orðið að ósk sinni.
í kvikmyndamiðstöðinni Hollýwood
eru til mcnn, sem hafa það að lifs-
starfi að gera ljótar konur fallegar
og fallegar konur Ijótar, að gera
menn 20 árum eldri á fáeinum tim-
um, eða gera þá að ófreskjum.
En það er erfitt hlutverk og mikið
þolimæðisverk að gera fólk undur-
fagurt eða afskaplega ljótt, og það
lærir engin til fullnustu nema með
margra ára tilraunum. Að gera stúlku
snoppufríða, sem kallað er, án l»ess
að þurfa að breyta andlitsdráttum
hcnnar, er ekki nema tveggja tima
verk. En -að búa til skapgerðarand-
lit, hvort heldur er á fúlmenni eða
ljúfmenni, eða eftirlíkja andlit kunnr
ar persónu, eins og jafnan þarf með
i sögiilegum kvikmyndum, er miklu
seinlegra verk.
Sem dæmi upp á hve seinlegt j»að
er að „géra mann að ófreskju“ má
nefna það, að sjerfræðingurinn Jack
Pierce var sex tíma í hvert sinn
a.ð „sminka“ aðalpersónuna í kvik-
eða j»ak Hafnarhússins ofhitun, er
vel hefði getað sprengt það. Tókst
þetta hvorttveggja og þakið stóðsl
„eldraunina“ vel, því að tiltölulega
lítið vatn mun liaftj komist gegnum
þakið, en undir því á efstu hæð-
inni að sunnan voru m. a. miklar
birgðir af mjölvöru. Munu skemdir
hafa orðið sáralitlar af vatninu og
eldur komst hvergi að Hafnarliúsinu
sjálfu. Það var eigi svo mikið að
rúður springi á efstu hæð, þrátt
fyrir hitann. Vann jslökkviliðið að
þvi af miklum dugnaði að ráða
niðurlögum eldsins og cftlr tvo tima
hafði tekist að slökkva. Þó að luis-
hæðin væri mikil bar ekki á því að
eigi væri nógur kraftur á vatninti
í hinum mörgu slöngum, enda er
þetta á lægsta stað i bænum.
Hjer að ofan er mynd áf brunan-
utn jjegar hann stúð sem hæst.
mynd sem „Universal" hefir tekið
og heitir „The Mad Ghoul“ (Brjál-
aða náætan). En Pierce verður oft
að starfa mánuðum. saman að því að
búa til „grimuna“ áður en liann
reynir hana í fyrsta skifti á mann-
inum. Fyrst tekur hann vaxmynd
af andlitinu og steypir andlit el'tir
henni, og á lieirri afsteypu gerir
liann svo tilraunir sinar, því að
enginn mundi endast til að láta
gera jjær tilraunir á sjálfum sjer.
Þegar Pierce er orðinn ánægður
með árangurinn lekur hann til við
inanninn sjálfan. En ef hann notar
einhver efni, sem hann liefir eigi
notað áður, svo sem „collodium1'
— en það varð hann að nota á ná-
ætuna — þá reynir Jiann fyrst
„grimuna“ á sjálfum sjer og er með
hana í sólarhring, til þess að reyna
hvort hún gerir nokkurt mein.
Þessar aðferðir hefir Pierce notað
áður, svo sem jjegar liann bjó til
andlitið á Frankensteiniskrímslinu,
„mannúlfinum“ og Dracula, en þær
persónur hafa allar orðið l'rægar í
kvikmyndum.
En þess má geta, að Pierce ver
ekki nema litlu af starfstíma sin-
um til þess að búa til afskræmd
andlit. Meiri hlutinn fer í það að
gera fríð andlit undrafögur, svo
sem á Deanne Durbin, Maria Montez
og Irene Dunne, svo að aðeins fá
dæmi sjeu nefnd.
Andlitsfegrun er orðin atvinnugrein.
í andlitsfegrun hefir nafnið West-
more lengi staðið framarlega i kvik-
myndaheimi Ameríku. Pere West-
more, stjórnandi fegrunardeildarinn-
ar hjá Warner Brotliers, byrjaði iðn
sína fjórtán ára gainall, sem hár-
kollugerðarmaður Jijá föður sinuin
i Paris.
En 1923 afrjeðu þeir. hann og Ernst
bróðir hans, að setja upp leikand-
litastofu“ i Hollywood. Fyrir jjann
Frh. á bls. 1ft.
Hjer hefir
Jack Pierce
Itmt bóm-
ullarlag á
andlit
David
Bruce, er
leikur „Ná-
œtuna",
’UmskiHinsa-smiðirnir i Hollywood.