Fálkinn - 21.04.1944, Blaðsíða 14

14
F Á L K 1 N N
STJÖRNUSPEKI.
Frh. af bls. 11
yíirbjónar, íramkvæmdastjórar, um-
sjónár- og gæslumenn. — Satúrn er
pláneta ellinnar, bindur, takmarkar,
er íhaldsöm, sein, liæg og síngjörn.
Er Satúrn hesl seltur í vog, skot-
inanni, steingeit og vatnsbera, en
illa setttir í krabba og fiskum, og
hefir bá slæm áhrif.
í'i'iin. —- Er því lialdið fram að
liann sje Jiærri áttund af Merkúr.
Táknar liann viljann, sem ræður
yfir liinu lægra eðli. Hann er því
hugrænn, loftkendur, tauganæmur,
kaldur, breytilegur og ófrjór. Er
litur hans dökkblár. Ekki er kunn-
ugt að hann ráði sjerstökum ttegi
og hverskyns málmum er ekki full-
víst, en þó mun það vera úranium
og radíum. í likama mannsins ræð-
ui’ liann heilanum og taugunum. Þó
birtast áhrif lians frekar í taug-
vökvanum, eða lífsþróttinum frek-
ar en i taugabyggingunni sjálfri.
—- Úranusarmenn eru þeir, sem
hafa ýmsum störfum að gegna fyrir
ahnenning. Sumir opinberir em-
bættismenn teljast honum, einnig
fornbóksalar og þeir, sem selja alls-
konar gamla muni, þeir, sem vinna
að tilbúningi rafáhalda, raffræðing-
ar og þess háittar menn, þeir, sem
stunda dulfræði ýmiskonar, vissir
vísindaiðkarar og þeir, sem vinna
í nýjuin, áður óþekktum starfsgrein-
um, eru undir áhrifum hans, einnig
dávaldar, hauskúpufræðingar, stjörnu-
spekingar, sálarrannsóknarmenn og
lófalesarar. — Áhrif lians, hvort sem
þau eru góð eða ill, koma nálega
alltaf óvænt og gera jafnaðarlega
ekki boð á undan sjer. Úran er kald-
ur eins og Satúrn, hefir dugnað og
sterkar tilfinningar eins og Mars og
hugsanalíf eins og Merkúr. — Úran-
usarveikindi eru mjög margbrotin
og nálega ólæknandi, nema með
dáileiðslu og riýjum lækningaað-
ferðum og stundum eru þau afleið-
ingar af taugaveiklun eða kulda,
eins og Satúrnusarveikindin. —
Úran er sá sem vekur til æðra tífs.
Neptún. — Táknar liann marg-
breytni eða hina mörgu gagnvart
hinum eina. Hann táknar einnig
óskapnaðinn (kaos). Hann fanst
fyrst árið 184G og er þar af leið-
andi minnst þekldur af öltum plán-
etunum, auk Plútós, sem er nýfund-
in, sjá hjer að framan. Virðist
Neptún liafa mest áhrif á hið fljót-
andi efni og halda sumir að hann
hafi sterkust áhrif í fiskunum. —
Hefir hann meiri álirif á tilfinninga-
lífið en liugsana, er breytilegur, ó-
stöðugur, þokukenndur, óákveðinn.
Menn eru ekki á sama máli uin það,
tivórt tiann sje góður eða iltur i
áh'rifum, en eitt er víst, að liann
getur verið mjög örðugur, þegar
hann liefir slæmar afstöður til ann-
ara pláneta. Hann stendur í sain-
bandi við skyggni, yfirnáttúrlega
heyrn, dásvefn (trance) og miðils-
gáfu, kristalslestur, drauma, innsæi
o. þ. h. og liefir nokkur áhrif í sam-
bandi við skáldskap og listir. Stend-
ur hann einnig i sambandi við hinár
tægri tilfinningar og leti, dáðteysi,
drykkjuskap og fleirn. Neptún
er hinn dularfulli.
Meira.
LEIÐRJETTING.
í 12. tölubtaði á 11. síðu, 27. linu
Svona lltur David Brucc út þegar
Pierce hefiv lokið við andlitið á
honum. Hrukkurnar í andlitinu eiga
að sýna, að hann hefir orðið fgrir
citurgasi.
„UMSKIFTINGA“-SMIÐIR.
Frh. af bls. 3.
tíma höfðu einstaka menn stundum
haft það í hjáverkum að maka feil-
um smyrslum og litum á andlit
leikfólksins, en ftestir teikararnir
„sminkuðu“ sig sjálfir og tókst það
stundum vet, stunduni ekki. En West-
more bræðurnir störfuðu samkvæml
ákveðnu kerfi, og tókst að gera
„leikandlitagerðina“ að óhjákvæm'-
legri sjergrein i kvikmyndagerðinni.
Perc Westmore liefir jafnan haft
það boðorð, að leikaraandlitin eigi
að vera sem eðlilegust. „Andlits-
fegrunin hefir oft verið þannig, að
hún hefir frekar hulið liina eðli-
legu fegurð en gert hana auðsæja",
segir hann. „Dagar hárlínu-auga-
brúnanna og svaka-málaða munns-
ins eru taldir. Fegurðarmeðulin
voru til þess ætluð að undirstrika
það fallega og draga úr því sem
miður var, ekki til þess að gera
leikkonuna að einhverri veru frá
annari stjörun." ,
Westmore sýnir kenningar sínar
m. a. á leikknunum Bette Davís,,
Ingrid Bergmah, Ann Sheridan, og
Olivia de Havillanri og mörgum
fleirum.
Grímur úr fljótandi gúmmí.
Westmore var einn af þeim fyrstu,
sem notaði gúmmíkvoðu til þess að
gerbreyta andliti leikenda. — Eftir
margar tilraunir fann tiann ráð til
þess að búa til gúmmígrimur, gerð-
ar á afsteypu af andliti leikarans,
sem falla svo vel að andlitinu, að
þær lireyfast með því. Gúmmíkvoð-
an þornar en er sveigjanleg. Stund-
um ná þessar grímur yfir allt and-
litið, en oftast ekki nema yfir nokk-
urn hluta þess.
Þegar Poul Muni átti að leika
mexikönsku þjóðhetjuna Benito Juar-
að ofan stendur, „Það er eingöngu
að þessum týsingum getur nokkurn-
vegin borið saman. ... sólarupp-
komu“, en klausan á að orðast svo:
„Það er eingöngu að þessum lýs-
ingum getur nökkurnvegin borið
saman þegar svo ber undir, að mað-
ur er fæddur um hádegisbil eða
um sólaruppkomu. Og síðar í klaus-
unni stendur: „því að það eru
áhrif þau“, í þess stað á að koma:
„því að þá eru átirif þau.
ez náði Westmore sjer í myndir af
Juarez, bjó til andlit úr gipsi eftir
þeim og gerði svo sanianburö á
andlitum þeirra Muni. Kjálkarnir á
Juarez voru 2(4 cm. breiðari en á
Muni, og Mexikaninn liafði liaft öi-
eftir bóluna. Weslmore gerði tvö
10 cm. löng gúmmíbelti, næfurþunn
í rendurnar en 1(4 þykkust og setti
á kjálkana á Muiii. Þá kom rjet'ti
svipurinn á liann —- og örin eftir
bóluna varð lionum engin skotaskutd
úr að búa til.
Þegar Cliarles Lauhtón ljek Quasi-
modo krypling, í „Notre Dame“ bjó
Westmore til á hann gpímu, sem
náði yfir nokkurn hluta andlitsins,
nefnilega ennið, annað augað, nefið
og alla vinstri hlið andlitsins.
Hjá öðru kvikmyndafjelagi i Holly-
wood hefir Jack Dawn cinkuni lielg-
að sig slarfi i strlðsþarfir. Hann
frjetti um Iiermennina, seiii liafa
afmyndast af sárum og tætst sundur
af sprengjum og datt þá í hug að það
væri verkefni fyrir sig að finna að-
ferðir til þess að gera við helstu
lýtin, sem menn liefðu fengið af
þessum sámm. Hefir hann búið
til einskonar kítti og farða, sein
lildst svo eðlilegu lifandi liörundi,
að vart má á milli sjá. Þetta starf
Daws er enn á tilraunastigi, en
það sem af er hefir það liaft undra-
verð áhrif á þá, sem notað liafa sjer
það. — Einnig hafa gúmmígrímur
Westmore verið notaðar i þessu
augnamiði.
Fleiri af fegrunarsnillingunum i
Hollywood liafa einnig helgað sig
þessu starfi: að bæta úr líkams- eða
andlitslýtum manna, jöfnum hönd
um og þeir afskræma lýtalaúsa menn
svo að þeir- samsvari lilutverkum
sinum i kvikmyndunum.
Kunnir
kuikmyndalzikarar
6. JEANETTE MACDONALD
er yngst þriggja systra, fædd í Phila-
delphia 18. júní 1907, en þar bjuggu
foreldrar heiinar, Daniel og Anna
MacDonald. Aðeins 11 ára gömul
söng hún einsöng við danssýningu
tijá systur sinni. Um skeið liugðist
liún að gerast kennari og lagði
stund á nám en livarf frá því, Að
öðru leyti liefir hún helgað leik-
listinni alla krafta sína.
Það var einu sinni seinni tiutu
sumars að faðir tiennar þurfti að
fara i kaupsýsluferð til New York
og bauð henni með sjer. Meðan hann
var að reka erindi sitt fór Jeanette
í leikliúsið með Blossom sýstur
sinni, sem um þær mundir dansaði
í New York á fjölleikahúsi. Blossom
kynnli hana fyrir forsljóranum, er
samstundis varð lirifinn af hinni
ungu, rauðhærðu stúlku. Fyrst í stað
vihli faðir liennar ekkert heyra á
það ininnst að hún færi að leggja
f.vrir sig leiklist. En fyrir fortölur
Blossom tjet liann lokum tilleiðasl
að lofa henni að reyna sig á tilul-
verki í gamanleik í tvær vikur.
Eftir |iær tvær vikur liætti Jean-
ette í skólanuin og fór að læra leik-
list, en foreldrar hennar fluttust til
New York til þess að þurfa ekki
að láta liana fara frá sjer. Að loknu
þvi námi fjekk hún ofurlítið lilut-
verk í leik, sem hjet „Fantastic
Friecassé. Ifún leysti það vel af
hendi. Zelda Sears, sem samið liafði
leikinn, og maður liennar sem var
leikstjóri sáu sýninguna og velttu
Jeanette athygli, gerðu boð eftir
henni og leikstjórinn gerði samning
við hana fyrir hönd leikstjórans
Henry W. Savage. Þar ljek hún
fyrst í T.Töfrahringnum" og þar
liófst braut frægðar liennar.
Hún söng í stóru hlutverki á
Broadway-leikhúsi þegar hún reyndi
sig fyrir kvikmyndavjelinni og að
því foknu var henni boðið stórt lilut-
verk á móti Richard Dix. En vegna
samninga við leikhúsið mátti hún
ekki taka boðinu.
Síðar var mr. Ernst Lubitscli að
skyggnast uin eftir leikkonu i aðat-
hlutverk leiksins „Love Parade".
Hann sá vitnisburðinn, sein Jeanette
MacDonald liafði fengið forðum og
sendi eftir lienni. Arið 1929 hvarf
hún frá New York og fór til Cali-
fornia með tveggja ára samning
upp á vasann. Fyrsta hlutverk sitt
þar ljek hún á móti Maurice Chevali-
er.
NINON-------------------------
5amkúEEmis-
□g kuöldkjólar.
Efíirmiödagskjólap
PEgsur' ag pils.
UaítEpaðir
silkislappap
□g sucfnjakkap
Plikiö lita úrQal
5ent gegn póstkröfu
um allt land. —
Bunkaatræti 7.