Fálkinn - 07.02.1947, Blaðsíða 11

F Á L K I N N
11
BAÐIŒR, VASKAR,
málmhlutir, gólf, trémunir
VIM-hreinsunin heldur þeim
skínandi eins og nýjum
JOSEPHINE BAKER hin frægn
franska, súkkulaðibrúna negrastjarna
er ekki álveg af baki dottin þó að
hún sé farin að fullorðnast. Hún er
sem sé í þann veginn að giftast
jazzleikaranum Jo Boullion. Á stríðs-
árunum lét Josephine mikið að sér
kveða og stóð framarlega í flokki
andstöðuhregfingarinnar frönsku og
lék oft á Þjóðverja. Fyrir þetta hef-
ir hún verið sæmd hárri orðu. —
HERMINE ekkja Vilhjálms fyrrver-
andi Þýskalandskeisara „týndist“ eft
ir að fíússar komu inn í Þýskaland,
en er nú fundin aftur og dvelur í
Frankfurt an der Oder með flótta-
mannafjölskýldu frá Ukraninu. Hún
er undir rússnesku eftirliti og fær að
, fara um bæinn. En umsókn hennar
um, að flytja í eitt af húsum Hohen-
zollenaranna i Berlin var hafnað.
Hún kvað vera hin ernasta ennþá.
HREINSAR FLJÓTT OG ÖRUGGT
X-V 444-825

Góðir skór — Parisardömurnar, sem lengstum notuðu skófatnað með há-
um hælum og þunnum sólum, hafa nú látið tilleiðast að taka upp
sportskóna, vegna þess hve miklu þægilegri þeir eru. Þetta er svo-
kölluð Jordanmodel, úr gulbrúnu rúskinni og með þykkum óslítanleg-
um gúmmísóla, sem ver rakanum frá götunni.
Umgerð um skartgripina. — Hár-
snyrtingunni og flegna kjólnum er
hvorttveggja œtlað að gefa húlsmen-
inu hina réttu umgerð. Það er
eftirlíking af snjókrystalli sem hang-
ir við festina, og sama mynd kem-
ur einnig fram á armbandinu og
eyrnahringunum.
Nýtísku samkvæmisskór. — Þessir
skór hafa hlotið nafnið cocktail-skór
og eru gerðir sem mest lokkandi.
Öklinn frjáls, hœlreimar og stór
slaufa að aftan. Þessir skór eru
framleiddir í London og einkum
ætlaðir til útflutnings. Dömunum í
ameríku er ætlað að kanpa þá og
þeir eru dýrir.
*****
Þægilegur filthattur. — Þessi litli
flókahattur, sem nær ekki niður
fyrir liárlokkana i enninu, er mjög
hentugur við Chignon-hárgreiðsluna,
sem nú er í tísku. Hann er reimaður
saman að aftan, en að framan er
dálitil flauelsslaufa til skrauts. —
Hettan sem sýnd er á myndinni er
með breiðum „tyll“-borða að fram-
an, og hann er alsettur „chenile-
kúlum", sem minna á snjókorn. —
*****
Kúgarinn skemmtir sér.
Frh. af bls. 9.
io. — Þökk. Meðvitundin um að hafa
gert góðverk er mér kærasta um-
bunin, jafnvel þó að það sé alltaf
gott að heyra þakklæti lika. Allir
gleðjast yfir því, sem orðið er.
Elskendurnir, Gallo og Julia hafa
fengið hvort annað. Mandini og
Perez eru sáttir, og skattineistarinn
liefir fengið.... Hann leit spyrjandi
á Usuro.
Eitt hundrað þúsund sem gjöf og
sextíu þúsund í stimpilgjald, svaraði
Usuro.
— Jæja, 160.000 dúkatar, liélt
Antonio áfram, — og hvað eigum við
að gera við þessa peninga? Eigum
við að fara í stríð eða byggja kirkju.
Ef í harðbakka slær munu mínir
kæru þegnar aldrei bregðast furstan-
um á stund neyðarinnar. Hann
klappaði Perez og Mandini á öxlina.
En víxlararnir tveir voru alls
ekki ánægðir á svipinn. Kobo ætlaði
að segja eithvað, en Antonio benti
lionum og hélt áfram: — Stríði get-
ur maður kannske tapað, en ef við
byggjum kirkju fáum vér betri fót-
festu í liimnaríki og drögum fróma
menn hingað i borgina.
— Strið gegn villutrúarmönnum,
yðar hátign, sagði faðir Isak.
— Já, við getum talað um það
í ráðinu, en nú skulum við njóta
lífsgleðinnar meðan hún er. Við vit-
um aldrei hvað morgundagurinn
ber i skauti sínu.
*fi Allt með íslenskum skipum? •§»