Fálkinn - 23.05.1947, Blaðsíða 3

F Á L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM
Ritstjóri: Skúli Skúlason
Framky.stjóri: Sravar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6
Blaðið kemur út hvern föstudag
Allar áskriftir greiðist fyrirfram
HERBERTSpren/
SKRADDARAÞANKAR
I>að er góðs viti fyrir fraragang
handritamálsins svonefnda, að 45
danskir lýðskólastjórar liafa sent
stjórn Danmerkur og ríkisþinginu
áskorun um að skila íslendingtun
aftur handritum þeim íslenskum, sem
þeir liafa gert kröfu til. Meðal
þeirra handrita cru mestar þjóðar-
gersimar íslendinga, sem vitanlega
eiga livergi heima annarsstaðar en
á íslandi og hvergi er jafngóð að-
staða til að nota eins og á íslandi
nú, eftir að landið liefir fengið
liáskóla, sem setur mestan metnað
sinn i það að verða græðireitur
tung'u vorrar og bókmennta.
Það var vel farið, að íslenkir lýð-
háskólamenn lögðu orð i belg um
þctta mál. Því að á dönsku lýðhá-
skólunum hafa íslendingar átt besta
hauka í horni í Danmörku. Andi
Grundtvig svíflir þar yfir vötn-
unum og Grundlvig vissi betur en
aðrir Danir hvers viði fornbók-
menntirnar voru norrænni menn-
ingu, og vissi líka livaðan þær
komu. Nú situr vinstrimannastjórn
að völdum í Danmörku og yfirleitt
hefir danska lýðliáskólastefnan tal-
ist til þess flokks. Svo að ástæða
er til að vona, að handritamálið fái
þau úrslit, sent íslendingar óska og
að handritin verði afhent íslending-
um á þeirn g'rundvelli að þeir eiga
siðferðilegan rétt til þcirra, hvað
sent öllum lagakrókum liður. Þvi
má heldur ekki gleyma, að rnargar
mætar raddir í Danntörku, auk
þeirra 45, sem nú voru nefndar, hafa
mælt með þvi að handritin yrðu af-
lient;
En það eru fleiri en Danir, scm
íslcndingar þurfa að tala við um
gömul handrit. í Svíþjóð eru stór-
rnerk íslensk handrit, scm ef til vill
eru lögleg eign safna þar, cn eiga
þar alls ekki heima. Sænski dósent-
inn i Reykjavik, Hallberg, hefir
skrifað um þessi handrit af fulluin
skilningi á málstað íslendinga, og nú
vcrður að fylgja því rnáli vel eftir.
Og bæði í enskum og þýskum söfn-
um eru liandrit, sem best væru
lcomin á íslandi.
Einvaldskonungar höfðu gaman
af að skrcyta sig með fágætum fjöðr-
um og sumum íslendingum þótti
gaman að gefa þeim gjafir. En sá
tími er nú liðinn. Og nú eigum við
háskóla.
Svinadalur heitir hann, en fegra
væri Sveinadalur og réttnefni, síð-
an drengirnir úr K. F. U. M. fóru
að dveljast þar á sumrin. 24 ár eru
liðin siðan útilegur drengjanna lióf-
ust þar, en 25 ár síðan sumarstarf-
ið liófst með viðlegu austur i Vatns-
leysu i Biskupstungum.
Skin og skúrir gefa dögunum til-
hreytni. Það brakar í grasi og
greinum af þurrki undir fimum fót-
um „Indíánanna", sem jieytast um
skóginn og berjast um „gullið“. En
stundum hefir regnið bulið á tjöld-
unum, þar sem sofið er um „há-
bjartan“ daginn eða dundað við
einhverja dægradvöl. En nú er það
skálinn, sem tekur á sig skvetturn-
ar.
Vátnið og völlurinn, fossarnir og
fjöllrn, allt eru það frcistingar -
góðar freistingar, hollar og hug-
ljúfar þó; þær vekja ekki vonda
samvisku, þó að Guðs orð gerist
nærgöngult, áður en gcngið er til
náða.
Sönglist og sundlist eiga og full-
trúa meðal skógarmanna, og hlaup-
arar eru til, sem geta sprett 'úr
spori, jafnvel kringum allt Eyrar-
vatn.
Birki og víðir eignast vini. Reyn-
irinn uppi i hliðinni er opinbert
leyndarmál. Þar koma og við sogu
blágresið blíða og berjalautin væna.
Kvöldvaka í skálanum. Eldurinn
brennur í arninum. Bjarma slær á
loft og þil. Drengirnir sitja i livirf-
ingu og syngja. Orgelið kveður
undir. Hver gctur sagt sögu? Hver
getur framleitt hros og léttan hlát-
lir? Látum þá koma. Syngjum svo
aftur og aftur og enn aftur. Endur-
tökum viðlagið. - Kveldið líður.
„Við orðsins lind við Ijóð og siing
oss Ijúfar verða stundir.
Við bænamál í blíðu og þröng
oss blessast allir fundir.
Og vinarorð og handtök hlý
hér lijartaböndin tengja ný.
Kom Iieill, kom heill!
vorn félags flokkinn í“. (Fr. Fr.).
Vikan er liðin. Ætlar þú heim i
kvöld? Nei, ég verð áfram! En
livað j)ú átt gott, en ég verð að fara
að vinna strax í fyrramáljð. Verið
þið báðir ánægðir. Þið eigið báðir
gott, hvor á sinn hátt.
M. fí.
Minningarguðsþjónusta í Englandi.

HMi
yiö andlát Kristjáns konungs X. var lialdin niinningarguðsþjon-
usta i St. Martins-in-the-Fields kirkjunni í London. Hér sjást
hertogaynjan af Kent, hcrtoginn og hertogaynjan af Gloucester
koma frá minningarathöfninni.
Fljótandi hótel. Hótelkoslur er
víðá þröngur i stórborgum er-
lendis. Það hefir því stundum
verið tekið lil bragðs að nota
skip sem hótel. Hér sést vatna-
hátur á Michiganvatni, sem not-
aður hefir verið sem hótel i
Ghicago.