Fálkinn - 23.05.1947, Blaðsíða 6

6
F Á L K I N N
R. L. STEVENSON: GOLIÆYJAN MYNDAFRAMHALDSSAGA
ll'f. Eg vildi hui úlnmr komus!
úl að skipinu og grennslast um.
En mér miðaði litið áfram á koll-
unni minni, og straumarnir báru
mig hvað eftir annuð af réttri leið.
Eg varð lika oft að ausa bátinn,
f>ví að kviknhnálar h itflgidii hann
stundum.
115. Vindsveiparnir gerðu mér
þó erfiðara fyvir <:n si:aiinairnir.
því að þeir hröktu skonnortuna í
ýmsar áttir og oftast úr leið,
fyrir mig. AlUaf stijtiisl j. i biLð,
og þegar ég vir nokkri faðma ;rá
stafninum fleggði vi;r:kiiða skoivi-
ortunni beiut að kæi'iuni. .. ....
116. Þegar ég sá, hvað verða
vildi, og mér skildisl, að stafn
skonnortunnr hlaut að kljúfa kæn-
una, hoppaði ég upp í streng, sem
strengdur var frái oddi bugspjóts-
ins og i framstafn skipsins. Síðan
fikraði ég mig inn fyrir borðstokk-
inn, en bátur minn eða bátur llen
Gunn lwarf i djúpið við fram-
stafn ,,Hispaniola.“
Copyrighf P. I. B. Box 6 'oper.noge-*
117. Eg fór að skyggnast um, og
sá ég þá, að þilfarið var skitugt
og blóðugt. Á afturþiljumi lágu þorp-
ararnir tveir, sem ég áður hafði
séð í slagsmálum. Annar rúllaði
eins og kefli í takt við veltur skips-
ins, hann var dauður, cn hinn var
Isracl Ilands.
118. Hands lá í móki út við borð-
stokkinn, augsýnilega mikið særð-
ur. ,,Eg er kominn um borð til uð
taka að mér stjórn skipsins," sagði
ég. Hann opnaði sljóleg augun, en
gat aðeins sagt eitt orð: ,,Romm“.
116. Eg félck einhverskonar með-
aumkvun með manninum þar sem
hann sal i storkniiðum blóðpolli,
og fór ég því inn i káetu lil að
leita að rommi. En það var ófögur
sjón, sem þar blasti við. Silver liafði
augsýnilega umturnað öllu, er hann
lcitaði að kortinu.
120. Sumt fann ég eina romm-
flösku og gaf Ilands hana, en sjálfur
slökkti ég þorstann í vatnstunnunni.
Svo náði ég mér i matarbiia og fór
að snæða, meðan Hands teygaði
enn stórum. „Ertu mikið særður
Ilands?" spurði ég.
121. „.lá, kapfeinn Ilawkins, en
ef læknisskömmin væri um borð,
gæti liann gert að sárunum. Eg
hljóp til og dró niður sjóræningja-
flaggið. Ilands horfði á mig á með-
an. Að lokum sagði hann að hann
skyldi hjálpa mér við að ná stjórn
á skipinu ef ég vildi gera að sár-
um sínum.
122. Mér leisl vel á þesaa tillögu
og gekkst þvi inn á hana. En óðar
en ég hafði buiulið um sár lwns,
fór hann að verða fúlmannlegri
á svipinn og Igmskan skein úr
augnaráði hans. Eg hafði því gát
á honnm, meðan ég sat við stýrið.
Lichtenstein
síðasta furstaveldi
Mid-Evropu.
I Mið- og Suður-Evrópu hafa
orðið miklar breytingar, það sem
af er þessari öld. Gömul ríki hafa
liðið undir lok, breytt um stjórn-
arskipun, stækkað eða minnkað.
En örlitið dvergríki, sem sjaldan
er minnst á, furstadæmið Lichten-
stein hefir komist hjá öllum um-
jrotum reipdráttar og styrjalda, sem
"engið hafa yfir álfuna á umbrota-
oabilinp síðan 1914. Og nú er
það orðið eina ríkið í Mið-Evrópu,
sem hefir arfgenga þjóðhöfðingja-
stjórn.
Licbtenstein er ofurlitil þríhyrna,
um 160 ferkm. að stærð, og liggur
að Sviss að sunnan og vestan, en
ð Austurriki að austan. Rín ræður
landamærunum að Sviss, og liöfuð-
staðurinn, Vadus, er inni í miðju
'andinu. Þar búa tæp 2000 af ibú-
um landsins, sem eru 11.600
Landið er lýðræðisríki. Franz II.
er nú hetogi. Þingið er ein dcild
og forsætisráðherra liefir frarn-
kvæmdir stjórnarinnar. Liclitcn-
stcin á ekki gamla frægðarsögu að
baki. Það var árið 1719 sem greifa-
dæmin Schellnburg og Vadus sam-
einuðust í furstadæmið Lichten-
tein og fengu sjálfstæði. Greifa-
dæmi þessi höfðu áður talist til
þýsk-rómverska ríkisins. Meðan á
Napóleonsstyrjöldunum stóð taldist
Iandið til Rinársambandsins en var
síðar í þýska ríkjasambandinu til
1866, er það barðist með Austur-
ríki gcgn Þjóðverjum. Landið var
I tollasambandi við Austurríki frá
1862 til 1918, en síðan 1920 hefir
það verið i tollasambandi við Sviss,
og Sviss hefir líka á hendi póst-
og símamál Lichtensteins.
Eftir stríðið 1866 var lier þeirra
Liclitensteinbúa lagður niður. En
1932 var stofnaður vopnaður lög-
regluflokkur 8 manna, og í siðustu
styrjöld var þessi flokkur stækkað-
ur upp í 50 manns, sem höfðu á
hendi landamæraeftirlitið.
Aðalatvinnuvegurinn er kvikfjár-
rækt, eins og í Sviss. 65% af íbú-
unum eru bændur, 20% lifa af iðn-
aði og' 15% af verslun og ópinberum
störfum. Þar er mikið af góðum
ferðamannagistihúsum, sem gefa
góðan arð.
Landsbúar játa kaþólska trú og
kirkjan hefir mikil völd. Til dæmis
má nefna að bannað er að dansa
á opinberum stöðum allt sumarið.
Aðal-stjórnmálaflokkarnir eru tveir:
Ættjarðarsambandið og borgaraflokk
urinn og er sá síðarnefndi stærri
um þessar mundir. Nazistar reyndu
auðvitað að ná völdum í Lichten-
stein, en ]>að mistókst. Rétt fyrir
stríðið myndaði ..þýski minnihlut-
inn“ flokk og reyndi að gera bylt-
ing'u í mars 1939. Það gerðist þann-
ig:
Að næturþeli fóru nokkur hundr-
uð „þjóð-þýskara“ sunnan úr landi
áleiðis til Vadus og samtímis komu
um 100 SA- og SS-menn vopnaðir
að norðan. Forseti þingsins, dr.
Pfarrer gekk til móts við byltinga-
mennina lit fyrir bæinn og hélt
ræðu yfir þeim.
Framhald á bls. l'i.