Fálkinn - 23.05.1947, Blaðsíða 10

10
FÁLKINN
VHCSSVU
LE/CHbURHIR
Lögreglnhnndarnlr.
Nýlega liáðu bestu lögregluliundar
Dana og Norðmanna landskeppni
Danir unnu, en norsku lögreglu-
hundarnir hafa líka verið lengur
„neðanjarðar“ en þeir dönsku. Sam-
keppnin var liörð á báða bóga og
þessar þrekraunir voru Iagðar fyr-
ir hundana:
Að lilaupa yfir tveggja metra háa
girðingu. Með öðrum orðum þrjár
til fjórar hæðir sínar í loft upp.
Að rekja 4 tíma gamalt spor.
Á slóðinni eru þrir hlutir, sem
Lögregluhundur ræðst ú glæpamann.
liundurinn hefir aldrei séð áður.
FjórSi hluturinn er grafinn niður.
Hundurinn á að finna þá alla og
koma með þá.
Hundurinn á að hjálpa húsjbónda
sinum til að liandsama strokufanga.
Þegar hann hefir náð i hann má
hann ekki glefsa í liann ef liann
hreyfir sig ekki. Ei' glæpamaðurinn
ber með stafnum eða ideypir af
byssu má hundurinn ekki flýja.
Ilann verður að tefja fyrir mann-
inum, iivernig sem hann ber.
Húsbóndinn fleygir stuttu tré-
skafti 15-20 metra bur.t. Hundur-
inn á að sækja það en cf tanna-
fiir sjást á því þá missir liann stig.
Þetta eru sýnishorn af prófþraut-
unum en ails voru þær 13. Svo að
þið sjáið, að það er vandi að vera
góður iögregluhundur.
Hefirðn talið stjðronroar?
Á lieiðu vetrarkvöldi er himinn-
inn dýrðleg sjón. Þar tindra þús-
undir blikandi stjarna, stundum
bregður kannske fyrir stjörnulirapi.
Þeir sem hafa gert sér far um að
kynnast stjörnulieiminum geta ies-
ið úr helstu stjörnumerkjunum, þeir
þekkja Karlsvagninn, Svaninn, Litla
Björn, Stóra Björn, Fjósakonurnar,
Ljónið og hvað þau nú heita. Hér
fyrrum héldu sumir, að stjörnurn-
ar væru ekki annað en göt á
festinglinni, sem ljósið á himnum
skini gegnum. En nú vita ailir að
stjörnurnar eru hnettir, eins og
jöðin - sumar iýsandi eins og sól-
in, að aðrir baðaðir í birtu frá
okkar sói eða öðrum sólum. Ef
til vill verður ekki langt þangað
til liægt verður að senda kjarnorku-
flugvélar út í himingeiminn í rann-
sóknarleiðangur til þess að svara
spurningunni: Er byggð á stjörnun-
um?
Enginn getur skorið úr því hve
margar stjörnurnar eru. Séu þær
taldar, sein liægt er að greina með
berum augum, kemst maður hátt
upp i 0.000, en ef góðir stjörnukík-
ar eru notaðir verður talan mörg
hundruð milljónir - og þó sjást þæi
ekki nærri allar!
Hinar gífurlegu fjariægðir í him-
ingeiminum valda því, að það er
eiginlega ekki mikið, sem við vil-
um um stjörnurnar. En tunglið er
svo nálægt okkur að hægt hefir ver-
ið að rannsaka það talsvert vel.
Leiðin til tunglsins er „ekki nema“
384.400 kílómetrar. Flugvél rriéð
400 kílómétra hraða mundi ekki
verða nema fjóra sólarhringa og
einn kiukkulíma á ieiðinni! Stærð
tunglsins er ekki nema sem svarar
1 /50 af stærð jarðarinnar, og' það
er úr ýmisskonar gosgrjóti, j>ar er
ekkert andrúmsloft og ekkert vatn,
og þeim mcgin tunglsins sem veit
að sól er 100 stiga liiti, en hinu-
megin 150 stiga kuldi. En stjörnu-
fræðingarnir fá aldrei að sjá það
nema öðru megin - það snýr nefni-
iega alltaf sömu hliðinni að jörð-
inni.
inu og mér finnst skrítið, að hún
viti meira með rassinum en veður-
fræðingur með höfðinu.
*****
Veðurfræðingur einn kom til
gamals bónda og bað hann um
að reiða sig til næsta bæjar. Bónd-
inn svaraði:
— Nei, það vil ég ekki. Það verð-
ur slagveður í dag.
— Langt frá því. Það veit ég
nú betur en þú, sagði veðurfræð-
ingurinn.
Svo varð ]mð úr að bóndinn fór
með prófessorinn, en eftir skamma
stund var komin dynjandi rigning.
Veðurfræðingurinn spurði:
— Hvernig gastu vitað þetta?
— Eg sá liana Skjöidu nudda
drundinum við dyrustafinn á fjós-
Adamson var einu sinni skáti lika!
Nei, í fjórða og síðasta skipli,
fröken - þetta er ekki Vilhjálmur
Tell seni barn.
Maður sem hafði matsöluhús aug-
iýsti jafnan kanínuket til miðdegis-
verðar. Kunningi lians spurði liann
livernig iiann gæti liaft kanínur á
öllum tímum árs. „Það er erfitt,"
svaraði matsalinn, „og stundum
verð ég að drýgja það til lielminga
með iirossaketi - einn liest á móti
einni kanínu.“
*****
Eld- og brennisteinsprédikari var
að lialda ræðu fyrir hóp af ungum
mönnum á Lækjartorginu: „Vinir
hafið þið séð hvitglóandi járn renna
út úr bræðsluofninum. Þeir nota
það í rjómais á þessum stað.
*****
Frúin les: „Sumsstaðar í Kína
þekkir maðurinn ekki konuna sína
fyrr en eftir að þau eru gift.“
Bóndinn: „Ætli það sé nú ekki
viðar en í lvína.“
Sirkusstjóri var að gefa filnum
sinum að drekka og tók þá eftir
að einn þeirra hóstaði. Hann hellti
flösku af viskí i vatnsfötuna lians
Daginn eftir voru allir filarnir með
hósta.
Kvikmyndastjörnurnar koma ú
frumsí/ningu frumskóýamyndarinn-
ar.
-— Á að innleiða handsnyrtingn
meðan sjúklingurinn er svæfður?
*****
Irska vitnið í réttinum: „Hann
(fanginn) segir við mig: „Er þetta
liann faðir þinn?“ sagði liann. „Já!“
segi ég. „Það var gott að þú sagðir
mér það, lagsi minn, því að ég'
liélt að þetta væri gamall gorillaapi.“
Og þá byrjuðu slagsmálin, herra
dómari.“