Fálkinn - 05.12.1947, Blaðsíða 13

FÁLKINN
13
KROSSGATA NR. 660
Lárétl skýring:
1. Rödd, 4. flagö, 7. bráðlynda,
10. ræfill, 12 syndakvittun, 15.
tnding, 10, unigerS, 18. fát, 19.
kvæði, 20. merk, 22. stjórn, 23. verk,
24. ílát, 25. ílát 27. svarar, 29. sepa,
30. pilt, 32. iiérað, 33. hörð, 35. efni,
37. sigtið, 38. tímamælir, 39. stríð-
inn, 40. fjall) 41. karlkyn, 43. stafn-
um, 40. vísa, 48. kaldi, 50. tætir,
52. þingmann 53. elskaðar, 55. verk-
ur, 50. maður, 57. spjótshluta, 58.
hvíli, 00. efni, (i2. tveir eins, 03.
hali, 04. álfa, 00. ósamstæðir, 07.
loðdýr, 70. sagður, 72. óhreinindi,
73. garðamats, 74. flýtir.
Lóðrétt, skýring:
1. Vanrækt, 2. tveir eins, 3. rændi,
4. skera, 5. verkfæri, 0. lierbergi, 7.
á armi, 8. slá, 9. eindirnar, 10. sár,
11. fara, útl., 13. flík, 14. hreyfast,
17. skora, 18. óþverri, 21. umbúðir,
24. tíinarnir, 20 sjór, 28. skilning-
arvit, 29. nýta, 30. snaps, 31. bogna,
33. eignarfornafn, flt. 34. þjóðsagna-
dýr, 30. sonur, útl., 37. vend, 41.
verkfæri, 42. ferðast, 44. veiðarfæri,
45. lengra 47. varnar, 48. fyrsta,
49. liöfuðborg, 51. ávexti, 53. farir
niður, 54. skera, 50. hljóms, 57.
fantur, 59. spil, 01. skrautleg, 03
kvcikur, 05. fæða, 08. ósamstæðir,
09. vegna, 71. frosinn.
LAUSN A KR0SSG. NR. 659
Lárétt, ráðning:
1. Frá, 4. krass, 7. á 11, 10. fjalla,
12. taskan, 15. ró, 10. serk, 18. laut,
19. S.E. 20. óra, 22. spá, 23. aur.

Happdrætti
íslands
Dregið verður í 12. flokki 10. desember.
2009 vinningar, samtals 746.000 krónur.
1 vinningur á kr. 75.000
1
1
1
5
10
76
150
560
1204
vinningar á kr.
25.000
20.000
10.000
5.000
2.000
1.000
500
320
200
Endurnýið strax í dag

24. rit, 25. iða, 27. aldur, 29. man,
30. krati, 32. fas, 33. panna, 35. last,
37. erli, 38. fá, 39, messaði, 40. án,
41. hrak, 43. Akra, 46. illar, 48. stó,
50. auðar, 52. auk, 53. rétts, 55.
tak, 56. ost, 57. háð, 58. api, 60.
nag, 62. F.T. 63. tóma, 64. lóna,
66. R.I. 67. tarfar, 70. askinn, 72.
róa, 73. arkar, 74. ali.
Lóðrétt, ráðning:
1. Fjórir, 2. Ra, 3. áls, 4. karpa,
5. al, 6. staur, 7. ásl, 8. L.K. 9. las-
inn, 10. fró, 11. les, 13. aur, 14. net,
17. kálf, 18. laus, 21. aðal, 24. rani,
26. ata. 28. dagsatt, 29. mal, 30.
kefli, 31. ismar, 33. prika, 34. Agn-
ar, 36. tek, 37. eða, 41. hlut, 42. rak,
44. Rut, 45. aðan, 47. lastar, 48.
séða, 49. ótal, 51. akarni, 53. rámra,
54. spóar, 56. oft, 57. hóa, 59. ins,
61. gin, 63. T.F.A. 65. aka, 68. ró,
69. Ok, 71. il.
*****
tók vel í síða pilsið og f'lýtti sér niður til
þess að koma skilaboðum Pauls til frænku
hans, að það væri rélt að bera fram mat-
inn. Hana langaði ekki að hugsa til Hoots.
Langaði ekki til að muna hvað Englend-
ingurinn hafði sagt. Ef Iloot liefði svikið
háða aðila jöfnum liöndum
Hún hljóp fram úr bókastofunni.
Á vfirlætislausu og íburðarlitlu gistihúsi
í borgarhverfinu kringum Plaee de la Re-
publiqe var vörubjóðurinn feitlagni að búa
sig til að fara úl. í gestabókinni og á vega-
bréfinu lians stóð nafnið: „Alexandropolus
Mazarákt, Lyon. Innflytjandi og seljandi
grískra vína og brenndra drykkja.“
Það var erfitt að giska á aldur lians. en
liann mun hafa verið milli fimmlugs og
sextugs. Ilann var snyrtilega klæddur og
tandurhreinn, Hann fór að öllu liægt og
gætileg'a er hann var að fara í fötin. Nefið
var lioldmikið og gleraugun á þvi með
þykkum glerjum. Hárið var svart senni-
lega litað. Það sem eftir var af því var
greitt með stærðfræðilegri nákvæmni yfir
skallann. Skegg'ið var svart og stuttklippt.
Það sómdi sér vel á duglegum vörubjóð
eða jafnvel á tónlistarkennara, eða kennara
við gamaldags kvennaskóla. Skeggið óx eins
og sporaskja kringum munninn á Iionum,
og eins og þrýsti honmn saman og gerði
hann minni en hann í rauninni var. Fötin
voru í hesta standi þó að þau auðsjáanlega
væru l'rá þvi fyrir strið, og' nú fór hann í
svartan frakka með mjög stórum hornum
og hnöppum, frakka, sem var samkvæmt
tískunni í París fyrir tuttugu og fimm ár-
um, og sem heldri menn úti í sveitum nota
enn. Hann setti upp flókahatt. Svo tók hann
brúnu regnhlífina mcð fílabeinshandfang-
inu. Hann var á leið til dyranna þegar sím-
inn hringdi.
Forviða nam hann staðar. Hann tók síma-
tækið og svaraði, ]iað er að segja — liann
hélt tækinu að eyranu og urraði eittlivað,
sem var alveg óskiljanlegt. En undir eins
og hann þekkti röddina svaraði hann með
sinni eiginlegu, livössu rödd. Ilann hlust-
aði á það, sem röddin í símanum hafði að
segja honum, og eftir á neitaði hann að gera
það, sem hann liafði verið beðinn um, með
óþolinmóðri og enn hvassari rödd.
Röddin i símanum var mjög áfjáð. Hann
svaraði að hann væri orðinn of gamall til
að fást við þessháttar. Allir vissu að hann
væri hættur því fyrir löngu. Hann væri
kominn til Paris í þeim erindum einum að
eiga nokkra fundi uin kaupsýslumál, og
svo fyrst og fremst til þess að heyra dótl-
ur sína svngja í óperunni i fvrsta sinn.
Ilann hefði afráðið að fara heimleiðis á
morgun. Þegar hann hafði sagt þetta hlust-
aði hann á ný.
Röddin i símanum varð enn áfjáðari og
inniiegri. Bak við þykku glerin i gleraug-
unum lians voru augun sjálf eins og brún
tóbaksblöð. Gleraugun stækkuðu þau. Með-
an hann stcið og lilustaði í símaanum los-
aði liann um stóran ullartrefilinn, sem
liann hafði um liálsinn. Honum fannst orðið
svo heitt í herberginu. Hann neitaði aftur,
en var ekki eins ákveðinn og áður. Hann
andmælti og sagði að áhættan væri of mik-
il, hann gæti ekki gert þetta fyrir svona
litla borgun. Þegar röddin hló upp i evr-