Fálkinn - 07.01.1949, Blaðsíða 10

10
FÁLKINN
VMG/fV
bE/SMbllKNIR

Kynlegir pappírshringir.
Þú ættir að búa þér til þessa papp
írshringi sem fyrst, til þess aS hafa
þá tilbúna ef þú vilt gera kunningja
jsina hissa. Þú klippir þrjár pappírs-
ræinur sem eru alveg eins, og límir
þær fyrstu saman i hring, sem er eins
og nr. 1 á myndinni. Svo límirSu
saman aSra ræmuna en hefir einn
snúning á lienni (sjá nr. 2). Og
loks hefir þú tvo snúninga á þriSju
ræmunni (nr. 3). Ef þú klippir nú
nr. 1 í tvo hringi eftir punktalín-
unni færSu tvo hringi jafnstóra.
En þegar þú klippir nr. 2 færSu
bara einn hring, sem er helmingi
stærri en þeir fyrri. En þegar þú
klippir nr. 3 færSu tvo hringi jafn
stóra en þeir eru fastir saman eins
og hlekkir i keSju. Þetta er ósköp
einfalt en þeir sem ekki liafa séS
þaS áSur verSa hissa á því.
o5o 65o
o41 o44
2579 2579
3281 3281
5519o 551o2
3919o 3919o
658o49 65o849
3295017 3290517
63ol5991 63ol9991
39oo71o6 39oo71o6
69931087 69931087
251oo4818 251oo4418
299o56ol3 299o56ol3
36ol5992 360155992
391oo66482 391oo6482
851o2733ol 851o2733ol
263136996 263136996
461152903 4611529o3
3295016725 3259ol6275
582039144 582039144
61558529 61588529
211915883 219915883
670413822 670143822
17198591 17198591
36482991 36482991
Ertu nákvæmur?
Þú getur reynt þaS á tölunum,
sem þú sérS hér á myndinni. Sums-
staSar eru tölurnar í fremri og aft-
ari töluröSinni þær sömu, en sums-
staSar eitthvaS breyttar. Nú áttu aS
fara yfir allar tölurnar og gera strik
viS þær línur sem tölurnar eru þær
sömu i fremri og aftari dálki. En
þú mátt ekki vera nema þrjár mín-
útur aS þessu. Og ef þú gerir þaS
rétt, þá má segja aS þú sért at-
hugull.
HJÁLP f VIÐLÖGUM
13. Daginn eftir var steikjandi
Iiiti en ÓIi og Níls afréSu samt aS
fara í löngu gönguna, sem þeir liöfSu
afráSiS. Óli tók kollhúfuna sina og
ráSIagSi Níls aS gera eins.
— Æ, alltaf ert þú meS þessi heil-
ræSi, sagSi Níls, •— maSur skyldi
lialda aS maSur væri i sumarferS
meS langömmu sinni.
Samt fór liann nú aS ráSum Óla
og jægar tveir drengir sem fram
hjá gengu, glottu aS þeim af þvi aS
þeir voru meS húfu í svona hita,
kallaSi hann til þeirra aS þeir væru
heimskirigjar aS ganga berliöfSaSir
i svona sólskini.
14. Á heimleiSinni liittu þeir aft-
ur drengina tvo, og þaS var auSséS
aS annar þeirra hafSi fengiS sól-
stungu, — liann liafSi dottiS á veg-
inum kafrjóSur í framan og meS
mikinn hjartslátt. Óli var fljótur aS
koma honum í skugga og sendi Nils
eftir skjólu af vatni á næsta bæ.
Svo losaSi hann um fötin á drengn-
um, og þegar Níls kom aftur meS
vatniS lagSi Óli kalda bakstra á
enniS á drengnum og baSaSi liend-
ur og liandleggi lians í köldu vatni.
ÁSur en þeir héldu áfram kom Óli
drengnum fyrir á bænum, svo aS
liann gæti jafnaS sig aftur. Og Níls
hætti aS kalla Óla langömmu, þvi
aS hann reyndist alltaf liyggnastur.
HftESSA Nt>/ COLA DMKKUR (spur
Adamson ætlaði að skjóta langt.
Skrítlur
— ÞaS er alveg undir framtiSar-
horfum ySar komiS, hvort ég tek
í mál aS þér verSiS tengdasonur
minn!
— Og framtíSarhorfur mínar eru
alveg undir því komnar hvort þér
takiS i mál aS verSa tengdafaSir
minn.
— Veistu þaS, Óli, aS í nótt kom
etigill meS litinn bróSur handa þér?
Nú skal ég lofa þér aS sjá litla
bróSur!
— Viltu ekki heldur lofa mér aS
sjá engilinn.
■— HeldurSu aS ég fái lánaS hjá
Nilssen & Co?
— Þekkja þeir þig nokkuS?
— Nei.
■— Þá skaltu reyna þaS.
Kennslukonan var aS segja börn-
unum dæmisögu af úlfinum ,og ó-
hlýSna lambinu, sem úlfurinn át,
af Jjví aS þaS fór út þegar þvi var
bannaS þaS. Þegar lnin hafSi lokiS
sögunni sagSi hún:
— Þarna sjáiS þiS, börn. Ef
lambiS hefSi veriS þægt og hlýSiS
þá liefSi úlfurinn ekki náS í þaS og
étiS þaS.
•— Nei, þaS er alveg satt, sagSi
einn drengurinn, en bætti svo viS:
— En þá hefSum viS étiS það, svo
að þetta kom i sama staS niSur,
fyrir lambiS.
— Þú hefir víst ekki hárnál á þér,
Friðrik? —
— IIve oft hefi cg sagt þér, að
þú átt ekki uð vera mcð demants-
hringinn þegar þú pússar ghiggana?
— Eg hefi ekki talaS orð við kon-
nna mína í tvö ár.
ur hefir orðið illilega sundurorða.
— HvaS er að heyra þetta. Ykk-
— Nei, það er ekki þannig lagað.
En ég kann aldrei við aS taka
fram í fyrir fólki.
„Bárður á Skipalóni er besti mað-
urinn, sem lifað hefir.
— Hvernig veistu þaS?
-— Eg giftist ekkjunni hans.
Maðurinn spyr ekki konuna hvort
hún elski hann fyrr en hann er
hér um bil viss um aS hún gerir
])að. Og konan spyr ekki manninn
hvort hann elski hana fyrr en hún
er hér um bil viss um að hann ger-
ir það ekki.
Þegar einhver gengur meS rykug-
an hatt, gat á buxunum og ekki
nema þrjá hnappa á vestinu, er ekki
nema um tvennt að gera fyrir liann
— annað hvort að gifta sig eða fá
skilnað.
Hefirðu veitl þvi athygli að þegar
maður og kona hugsa alltaf eins, þá
er það venjulega konan, sem hugs-
ar fyrst.