Fálkinn - 25.08.1950, Blaðsíða 9

FÁLKINN
9
hafði óttast að hann mundi
segja. Hún varð niðux-lút og
fór að gráta í hljóði. Svo sagði
hún kjökrandi: Ghun Ki getur
ekki gifst án samþykkis föður
síns, því að þá getur hann ekki
oi'ðið læknir -— hann getur yfir-
leitt ekki orðið neitt, því að
faðir lxans mundi í’eka hann af
heimilinu. Cliun Ping á þrjá
aðra syni. En við elskurn hvort
annað, faðir rninn.
— En — þrjú þúsund dollar-
ar eru meira en allt sem til er
í húðinni minni er vert. Eg hefi
aðeins getað sparað þúsund
dollara, sem áttu að veiða mér
styrkur í ellinni. Og ég hefi
verið mörg ár að draga þetta
saman.
Allt í einu datt Li Sung liáls-
festin í hug, eini griixurinn í
húðinni sem var ineira en þrjú
þúsund dollara virði. Og liann
hugsaði ósjálfrátt með sér:
Nei, nei, ég get ekki séð af
henni fyrir þrjú þúsund doll-
ara. Eg verða að fá finim þús-
und fyrir hana. Eg skal fá fimm
þiisund dollara fyrir hana —
einlivern tíma.
HANN lyfti þungum líkamanum
af skemlinum og horfði á dótt-
ur sína grátandi á gólfinu. —
Þetta er leitt, sagði liann, — þá
getur ekkert orðið úr hjóna-
handinu ykkar. Eg á ekki þrjú
þiisund dollara til að gefa þér í
heimanmund, og ég þori ekki
að fara til okraranna. Eg liefi
aldrei þurft þess með að fara
til þessara manna, sem ræna og
rýja fólk, og sem mundu x-eka
mig út úr búðinni minni, svo
að ég yrði að yfirgefa hús og
heimili blásnauður. Og ég get
ekki úlvegað þrjú þúsund doll-
ara lianda þér einni — ég verð-
að hugsa um liin börnin líka.
Hann vaggaði þunglamalega
út að dyrunum og stóð þar og
horfði á Ah Ching, sem grét
sáran.
— Það hefði kannske verið
hetra að ég hefði ekki veitt þér
þessa mentun, sagði hann hægt.
Mér þykir þetta leitt, barnið
mitt. Eg liefi víst farið rangt að,
úr þvi að ég verð að gera þér
þessa sorg. Li Sung stundi þung-
an. Svo gekk liann út úr stofunni.
ÞEGAR Sing Kong og Li Sung
opnuðu húðina morguninn eft-
ir heyrðu þeir sterkan hlástur
frá stóra skipinu á liöfninni.
Og blástrinum var svarað frá
dráttarhátunum, sem voru að
slefa skipinu að legufærunum.
Það var glaða sólskin en þó
ekki of lieitt, og Li Sung vissi
að ríka skemmtiferðafólkið
mundi bráðlega streyma upp í
borgina, fyrst á stóru gistihús-
in og síðan út í hliðargöturnar.
En í dag hrosti hann ekki á
sama liátt og hann var vanur.
— Þarna kemur skemmtiferða-
skipið tautaði liann til Sing
Kong, og gekk hægt inn í búð-
ina. Alvarlegur eins og gröf
opnaði liann peningaskápinn og
tók fram hylkið. Ilann opnaði
það, tók jadefestina upp. Perl-
urnar runnu milli fingranna á
honum eins og silki.
— Þrjú þúsund dollara!
hugsaði liann með sér. Þrjú
þúsund dollara — og þá getur
dóttir mín gifst ríkum kaup-
mannssyni. í huganum vóg hann
þetta á móti draumum sínum
um stóra verslun handa eina
syninum sínum (sem var harn
að aldri ennþá), góðum en hæfi-
legum heimanmundi með hin-
um dætrum sínum þremur, og
tryggingu lianda sjálfum sér í
ellinni — ef hann seldi festina
fyrir fimm þúsund dollara. Li
Sung liristi höfuðið, raunaleg-
ur. Hann gat ekki fórnað ham-
ingju liinna harnana fyrir eitt
þeirra. Hann setti festina í heið-
urssætið í glugganum eins og
vant var.
Það var mikið að gera fyrri
hluta dagsins. Margir af ferða-
fólkinu komu inn til þess að
kaupa hringi frá, Péiping,
(iryddglasagrindur úr silfri,
gerðar eins og rickshaw, cock-
tailstöngla úr fílabeini eða
hattaskraut, gert úr marglitum
fuglavængjum. Margir gestanna
þekktu ekki svo vel til verslun-
arhátta í Kína að þeim hug-
kvæmdist að prútta — þeir
borguðu það sem upp var sett
í fyrstu. Samt varð hagnaður-
inn ekki nema nokkur hundruð
— ekki þúsund. Li Sung lét
silfurdollarana renna milli
fingranna og taldi seðlana vand-
lega.
UM ellefuleytið kom stór
hávaðasamur amerískur kaup-
sýslumaður inn í húðina með
stóran vindil í munnvikinu.
— Heyrið þér mig, sagði hann
með þumalfingurna í liandveg-
unum á vestinu, — konunni
minni lýst vel á þessa jade-háls-
festi í glugganum. Hvað kostar
hún?
— Jade-liálsfestin kostar sex
þúsund dollara, svaraðið Li
Sung og lét ekki á sér sjá að
hann væri milli vonar og ótta er
hann nefndi verðið.
— Sex þúsund dollara! Það
var svei mér mikið verð. En
heyrið þér, Kínamanni! Eg liefi
kynnst því hvernig maður á að
versla hér í landi, svo að ég
læt ekki snúa á mig. Og mikli
maðurinn þreif stól, settist klof-
vega á hann, lagði handleggina
á stólhakið og púaði úr sér
vindilreyknum. — Er þetta ekta?
— Herra rninn, ég hefi valið
hvern einasta stein sjálfur á
jademörkuðunum. Dýrmætari
hálsfesti er ekki til hér í Hong
Kong. Ef þér trúið ekki orðum
mínum þá getið þér látið sér-
fróða menn skoða festina. Nú
skal ég ná í hana svo að þér
getið skoðað hana betur.
Li Sung tók feslina úr glugg-
anum og sýndi með ýmsum til-
raunum að þetta væri ekta jade.
Liturinn og gagnsæin töluðu
sínu óvéfengjanlega máli um
gæðin.
— Já, þetta er ágætt. En hvað
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM
Ritstjóri: Skúli Skúlason
Framkv.stjóri. Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6
Blaðið kemur út hvern föstudag
Allar áskriftir greiðist fyrirfram
Prentað í Herbertsprenti
viljið þér láta það fyrir? Eg
hefi nauman tíma og vil lielst
ljúka við þetta húðasnatt sem
fyrst.
— Sex þúsund dollara, herra
minn.
— Já, það sögðuð þér áðan
líka. Jæja, ég hýð yður tvö þús-
und dollara.
— Því miður, lierra minn,
—ég get ekki selt það fyrir
minna en fimni þúsund og fimm
hundr.uð.
•— Jæja, loksins farið þér að
tala af meira viti. Það stoðaði
ofurlítið. Eg hýð tvö þúsund og
fimm hundruð.
— Herra minn, það lægsta sem
ég get farið er fimm þúsund
dollarar. Lengra get ég ekki
látið teygja mig.
— Jæja, ég skal strax bjóða
þrjú þúsund dollara. Það er
mitt síðaðsta boð.
Li Sung liikaði brot úr sek-
úndu. Þrjú þúsund dollara!
Hugsum okkur hvernig andlitið
á dóttur minni mundi hreytast
ef liann kæmi og segði henni
að nú hefði hann heimanmund-
inn! En svo mundi hann allar
mótbárur sínar gegn þvi að láta
festina fyrir svo lágt verð.
Hann hneigði sig enn hæ-
versklega og sagði: — herra
minn, ég get ekki teygt mig
lengra. Og stóri Ameríkumað-
inn stóð upp og færði sig nær
dyrunum.
Li Sung dokaði við til að sjá
hvort hann hikaði og sýndi þess
merki að hann ætlaði að snúa
við. En nú sá hann í anda á-
lösunaraugu dóttur sinnar, ef
hún þá frétti nokkurn tíma að
hann hefði látið tækifærið til
að koma hjónabandi hennar
fram, ganga úr greipum sér.
Hann afréð þegar að eiga þetta
ekki á hættu — hann yrði af
liafa önnur ráð til að sjá fyr-
ir hinum börnunum. Ah Ching
varð að fá tækifæri til að gift-
ast.
Hann vaggaði út að dyrunum
Framhald á bls. 14.
Gúmmísjóstígvél
útvegum með stuttum
afgreiðslutíma beint til
kaupenda frá:
Hispano Americana de
Transacciones,
BARCELONA.
Verðið mjög hagkvæmt, snið og gæði viðurkennd.
Einkaumboð fyrir ísland:
F, Jóhannsson
umboðs- og heildverslun
Sími 7015. — Pósthólf 891.