Fálkinn - 23.11.1956, Page 3
FÁLKINN
3
Þjóðleikhúsið sýnir
,Xondeleyo“ í tilefni 25 ára
leikaimcdis $óns Aðils
Um þessar mundir á liinn vinsæli
leikari Jón Aðils 25 ára leikafmæli,
o?, var þess minnst i Þjóðleikhúsinu
í síðustu viku með sýningu á leikrit-
inu Tondeleyo eftir Leon Gordon. Var
afmælisbarninu fagnað þar innilega.
Þau eru orðin mörg hlutverkin, sem
Jón Aðils hefir glímt við og gætt lifs-
anda á leiksviðinu, bæði lijá Leikfé-
lagi Reykjavíkur, Þjóðleikhúsinu og
öðrum leikfélögum. Hann er einn
þeirra traustu leikara, sem aldrei
bregst eða veldur vonbrigðum. Hann
er hófsamur í leik sínum, en ná-
kvæmur og skilningsgóður á ])au
vandasömu verk, sem honum eru
fólgin, karlmannlegur og raddsterkur.
Það 'hefir því oft orðið hlutskipti hans
að fara í föt hrottans og liins kald-
rifjaða á sviðinu. Finnst ýmsuni, að
lionum hafi ekki verið gefin nóg tæki-
færi til þess að sýna aðrar hliðar á
listamannseðli sínu, og vafalaust mun
það hafa við nokkur rök að styðjast.
Hitt er þó jafnaugljóst, að Jóni Aðils
lætur engu verr að túlka mildina og
gæskuna í manneðlinu. Þannig var
það t. d. ógleymanlegt öllum þeim,
sem sáu barnaleikrit Þjóðleikhússins,
„Snædrottninguna“ fyrir nokkrum
árum, hvernig honum tókst að vinna
hylli og traust allra barnanna í saln-
um, er liann steig fram á sviðið í
hlutverki sögumannsins.
Leikritið Tondeleyo var sýnt hér
i Reykjavík fyrir 10 árum á vegum
Leikfélags Reykjavíkur. Þar vann Jón
Aðils mikinn leiksigur i hlutverki
Westons, og var því vel til fallið að
sýna það á ný á 25 ára leikafmæli
hans.
Tondeleyo gerist á vesturströnd
Afriku, þar sem nokkrir hvítir mcnn
eru staðsettir á vegum bresku stjórn-
arinnar. Þeir eru fjarri menningunni
og lifa fábreyttu lífi. Smátt og smátt
fara þeir að verða svo þrey.ttir hver
á öðrum, þvi að hið nána sambýli
hefir dregið fram í dagsljósið og mót-
að skýrt sterkustu venjur hvers og
eins, sem verða jafnframt hvimleiðar
félögum þeirra. Sálsýkisköstunum
fjölgar og hatrið grær um sig, og að
lokum eru flestir fluttir lieim farnir
á sál og likama.
Titilhlutverkið, Tondeleyo — hina
lauslátu og ótömdu kynblendinga-
slúlku, sem leikur margan hvítan
manninn grátt — leikur Inga Þórðar-
dóttir, og leysir hlutverkið vcl af
höndum. Jón Aðiis fer með hlutverk
Westons — þess, sem er kyrr, Bene-
dikt Árnason leikur Langford — þann,
sem kemur, og Baldvin Halldórsson
Ashley — þann, sem fer. Er lcikur
þeirra allra mjög góður. Valur Gísla-
son leikur lækninn, sem hefir beðið
skipbrot í lífinu, einnig ágætlega.
Með önnur hlutverk fara Klemens
Jónsson (trúboðinn), Gestur Pálsson
(skipstjórinn), Valdimar Helgason
(vélstjórinn), Þorgrímur Einarsson
(Wprthing) og Bessi Bjarnason (Joe
Fish). — Leikstjóri er Indriði Waagc,
og Sverrir Thoroddsen liefir ])ýtt leik-
ritið. *
Jón Aðils (Weston) og Inga Þórðar-
dóttir (Tondeleyo).
Ceikfjélag Tleykiavíkur.
»Það er aldrei að vita«
Leikfélag Reykjavikur liafði nýlega
frumsýningu á leikritinu „Það er
aldrei að vita“ eftir Bernhard Shaw
í þýðingu Einars Braga Sigurðssonar
og undir leikstjórn Gunnars R. Han-
sen. Var því vel tekið af leikhús-
gestum, enda mjög vel farið með ýmis
hlutverkin og hin harða ádeila Shaws
tvinnuð í gamansaman efnisþráð, þar
sem hrugðið er upp mynd af kven-
réttindabaráttunni um aldamótin.
Hún var þá tiltölulega nýtt fyrirbæri,
og þess þvi ekki að vænta, að höf-
undurinn hafi séð til fulls fyrir þróun
þeirra mála.
Eitt aðalhlutverkið, frú Clandon,
kvenréttindakonuna, leikur Guðbjörg
Þorbjarnardóttir, með hófsamlegri
reisn og tíguleik, sem hvergi skeikar.
Þorsteinn (). Stephensen fer vel með
hlutverk mannsins hennar, sem liittir
hana nú eftir 18 ára aðskilnað. Börn
þeirra, Gloria, Dolly og Philip eru
leikin af Helgu Baclimann, Kristinu
önnu Þórarinsdóttur og Birgi Bryn-
jólfssyni, sem öll skila hlutverkum
sinum svo vel, að það vekur sérstaka
ánægju leikhúsgesta. Kristín Anna og
Birgir eiga bæði stuttan leikferil að
baki, en allt virðist benda til þess,
að framvegis munu Reykvikingar fá
.að sjá þau oft á sviðinu. Brynjólfur
Jóhannesson leikur þjóninn af nær-
færni og næmum skilningi. Helgi
Skúlason fer með hlutverk tannlækn-
isins, herra Valentins, Jón Sigur-
björnsson með hlutverk Bohuns
málaflutningsmanns, og Guðjón Ein-
arsson leikur gamlan heimilisvin og
málafærslumann. Er leikur þeirra
áferðarfallegur. *
Helga Bachmann (Gloria Clandon)
og Þorst. O. Stephensen (Crampton).
Sýning í bogosnl
Þjóðminjosafnsins
Gerður Helgadóttir hefir um ])ess-
er mundir sýningu á málmmyndum
i bogasal Þjóðminjasafnsins. Franski
málarinn Enard sýnir þar jafnframt
málverk, sem hann málaði hér í
sumar.
Gerður hefir aðeins einu sinni áður
haft sýningu hér heima. Var það
árið 1951. Hins vegar hefir hún tekið
þátt í fjölmörgum sýningum erlend-
is, einkum i París og einnig hefir hún
haft sjálfstæðar sýningar erlendis.
— Gerður stundaði nám hér heima, á
Ítalíu og í Frakklandi. Siðari ár hefir
hún einkum snúið sér að gerð málm-
mynda. *
Klemens Jónsson (trúboðinn), Jón Aðils (Weston), Valur Gíslason (læknirinn) og Benedikt Árnason (Langford).