Fálkinn - 27.04.1964, Side 23

sendiherra og sendiráðsstarfs-
manna, skoðuðum við brúðar-
gjafirnar. Margar konur stóðu
þá í þeirri trú að þser væru
allar hver annarri íburðarmeiri
og glæsilegri.
E
ig man eftir píanói frá
Austurríki, kristallsvasa frá
Frakklandi tveimur silfurkerta-
stjökum frá Englandi, sem
síðar prýddi einkaíbúð okkar
Margar gjafanna voru mjög
óhentugar og beinlinis ósmekk-
legar. Þeim var komið fyrir í
geymslu og síðan sá ég þær
ekki meir.
Eftir nokkra stund fór ég að
kvarta undan því, hvað kjóllinn
minn væri þungur. Mohammed
Reza og dr. Ayadi spurðu, hvort
þeir gætu eitthvað gert. Loks
kom keisarinn með þessa ágætu
uppástungu:
„Hvers vegna klippum við
ekki bara löfin af kjólnum?“
Ein þjónustustúlkan klippti
um tiu jards af kjólnum án
þess ég þyrfti að klæða mig
úr honum. Að vísu þótti mér
mjög gott að hafa losnað við
þetta, en þó fannst mér meira
um vert sú umhyggja, sem
eiginmaður minn hafði sýnt
og hversu áfjáður hann var í að
hjálpa mér. Líðan mín var
betri á eftir og enginn veitti
athygli breytingunni á kjóln-
um. Né heldur býst ég við að
gestina við morgunverðarboðið
daginn eftir hafi grunað að ég
var í þykkum hvítum ullar-
sokkum til að verjast kuldan-
um.
Eftir móttökuna urðum við
að taka á móti tvö þúsund gest-
um, sem biðu okkar í danssal
Colestan hallarinnar. Auðvitað
kom ekki til mála, að taka í
höndina á hverjum og einum.
Þess í stað gengum við hlið við
hlið milli gestaraðanna.
Þegar tók að líða á veizluna
fór mér að líða svo illa, að ég
óttaðist mest að ég mundi falla
í yfirlið. Ég er hrædd um, að
bros mitt hafi ekki verið eðli-
legt. En loks var þessu lokið
og ég fékk að hvílast í næsta
herbergi með fjölskyldunni.
Við vörpuðum öll öndinni létt-
ar yfir því, að dagurinn hafði
verið betri en við höfðum þorað
að vona.
Vegna hins ótrygga stjórn-
málaástands urðum við að
fresta brúðkaupsferðinni til
Evrópu. Fyrstu dögunum eydd-
um við í Teheran, þar sem við
gátum nú rætt i rólegheitum
við Aga Khan og Begum.
Aga Khan var einstakur mað-
ur og mikill unnandi pers-
neskra bókmennta, sem hann
las og vitnaði stöðugt í. Og
hvað snerti Begum var ég mjög
hrifin af hjartahlýju hennar og
glæsilegri framkomu. Enn þann
dag í dag hef ég alltaf haft af
því ósvikna gleði að hitta þessa
töfrandi konu.
Síðan ókum við til Bablosar
við Kaspíahafið, en þar hafði
gamli keisarinn látið byggja
lítið einbýlishús. Hér hvíld-
umst við næstu tvær vikur, en
þó komu hirðmenn og ráðherr-
ar nær daglega frá Teheran að
skýra keisaranum frá því, hvað
var að gerast í Teheran.
Þrem dögum eftir heimkomu
okkar til borgarinnar kom hirð-
maður einn til okkar, sem við
snæddum morgunverð og hvisl-
aði einhverju að keisaranum.
Hann fölnaði við og sagði við
mig hljómlausri röddu:
„Forsætisráðherrann var
skotinn er hann var viðstaddur
helgiattefQ 1 morgun. Morð-
ingjarnir eru meðlimir Éaýadan
flokksins.“
Fayadan var flokkur ofstæk-
ismanna um trúmál og stjórn-
mál. Og þeir litu á Razmara
sem lepp Englendinga.
Upp frá þessu rak hver at-
burðurinn annan. Hussein Ala
varð forsætisráðherra, en allir
vissu, að hann var aðeins skip-
aður til bráðabirgða. Hinn 15.
maí gerðist það í Majlis (pers-
neska þingið) að doktor Mossa-
deq kom fram með eftirfarandi
frumvarp:
„í þeim tilgangi að tryggja
hamingju og velferð persnesku
þjóðarinnar og vernda heims-
friðinn, er því hér með lýst
yfir að allar olíulindir lands-
ins skulu þjóðnýttar. Upp frá
þessu mun íranska stjórnin
reka á eigin spýtur og nýta olíu-
lindir landsins."
Einum mánuði seinna var
dr. Mossadeq kjörinn forsætis-
ráðherra með 79 atkvæðum á
móti 6, og hifln 2. maí kom
þjóðnýtingin til framkvæmda.
Og nú biðu mín tvö erfiðustu
ár ævi minnar.
IV. kafli.
Keisarinn og fjölskylda hans.
E,
ins og flestar nýgiftar
konur hirti ég ekki sérlega um
það sem gerðist utan hins nýja
heimilis mins, heldur beindust
hugsanir mínar að eiginmanni
mínum og fjölskyldu hans. Ég
leit svo á, að það sem yrði
fyrst að kippa í lag væri húsið,
en hér rakst ég fljótlega á ýms-
ar hindranir.
Þar til ég kom á sjónarsviðið
hafði ein af systrum keisarans
stjórnað húshaldi fyrir hann, og
bjó hún skammfr frá og lágu
Framhald í næsta blaði.

FALKINN
23