Fálkinn - 27.04.1964, Blaðsíða 37

PANDA DG TÖFRAMAÐURINN MIKLI
Dularfulla skipið lagðist upp að klettum á ströndinni
og það mátti ekki seinna koma, því um leið þustu
lögreglumennirnir niður á ströndina. Panda og Plút-
anus stukku strax um borð, en Goggi var aðeins
seinni á sér vegna byrðar sinnar. „Stanzið" æpti lög-
regluþjónn og hljóp í veg fyrir hann. „Því miður,
maður minn, en mig langar mjög mikið til að kom-
ast um borð í þetta skip,“ sagði Goggi og stjakaði
honum til hliðar og stökk um borð. Um leið fór litli
báturinn af stað og lögreglumennirnir stóðu reiðir
og ráðþrota eftir á ströndinni. „Þetta mátti ekki tæp-
ara standa," stundi Goggi. „Hvert fer þessi litli og
fallegi bátur með okkur?“ „Til Innri-Heims,“- skýrði
Plútanus, sem sat, steinuppgefinn á þilfarinu. „Ég er
búinn að fá nóg af þessum hávaðasama Ytri-Heimi.“
„Ég líka,“ svaraði Goggi. „Ytra-Heimsbúar fara versn-
andi með hverjum degi.“ „Það er allt þín sök,“ sagði
Panda gramur. „Lögreglan var í fullum rétti að elta
okkur. Allir peningarnir, sem þú ert með í þessum
poka, eru stolnir."
Innan skamms sást litla, friðsæla og dularfulla eyjan,
þar sem Panda hafði fyrst hitt Plútanus, fyrir stafni.
„Hve það er dásamlegt að sjá hinn friðsæla Innri-
Heim minn aftur,“ stundi töframaðurinn. „Hvernig
gat mér dottið í hug að yfirgefa hann fyrir þennan
æsta og asnalega Ytri-Heim?“ Hann starði sem í
leiðslu á litlu eyjuna, sem stöðugt sást betur og bet-
ur. „Hve friðsælt .... Héðan skal ég ekki fara aftur
næstu hundrað aldirnar.“ tautaði hann. „Hu-hundrað
aldir,“ stamaði Panda. „Ég vil ekki vera svo lengi á
þessari eyju.“ „Rólegur, litli kall,“ sagði Goggi. „Ég
lofa þér því, að við snúum aftur til Ytra-Heims í ná-
inni framtíð." Hann bætti við um leið og hann fitl-
aði við peningabúntin: „Því vitanlega er Ytri-Heim-
urinn eini staðurinn, þar sem maður getur notað svona
Ytra-Heims útbúnað.“
Litli báturinn var nú að kon.ast að eyjunni. „Ágæt-
ur staður til að hvílast á smástund," sagði Goggi. Eng-
inn leitar að okkur hérna." „Ég vil ekki fela mig
hérna. Ég hef ekkert gert af mér,“ sagði Panda.
„Sussu, sussu,“ sagði Goggi. „Gleymdu ekki að þú
ert að flýja frá lögreglunni. Þegar Ytra-Heimsbúarn-
ir eru farnir að róast svolítið getum við snúið þangað
aftur og notað peningana.“ „Ég vil ekkert hafa með
stolna peninga að gera,“ hreytti Panda út úr sér.
„Þetta er allt þín sök. Þú lézt Plútanus senda Berg
greifa og alla lögreglumennina og þvottakonurnar í
burtu.“ „Þú ert enn mjög óstyrkur. Jæja, þú kemst
yfir það, þegar þú ert búinn að vera smástund á þess-
ari friðsælu, litlu eyju,“ sagði Goggi. En .... Innri-
Heimur Plútanusar virtist hreint ekki eins friðsæll
og þögull og þeir áttu von á. Um leið og litli bátur-
inn sigldi til hafnar var tekið á móti honum með
reiðiöskrum. Og hverjir haldið þið að hafi verið þar,
nema lögreglumennirnir, þvottakonurnar og greifinn,
sem Plútanua hafði sent burt frá Ytra-Heimi! „En-
mitt fólkið, sem ég vildi alls ekki hitta," æpti Goggi
með öndina í hálsinum. „Hvernig komst það hingað?“